Από τον Μαρπησσαϊκό στον Πανιώνιο, από εκεί στην Γκρασχόπερς και πάλι πίσω. Ο Καλίν Ιβάνοβ μίλησε στην ιστοσελίδα academania-sports, για ...
Από τον Μαρπησσαϊκό στον Πανιώνιο, από εκεί στην Γκρασχόπερς και πάλι πίσω. Ο Καλίν Ιβάνοβ μίλησε στην ιστοσελίδα academania-sports, για τις εμπειρίες που πήρε στην Ελβετία, την πορεία των νέων του Πανιωνίου, καθώς και το πώς νιώθει ένας νεαρός ποδοσφαιριστής όταν σκοράρει μπροστά σε 3.000 οπαδούς.
Πρόκειται για ένα από τα… τυχερά παιδιά που κατάφεραν σε νεαρή ηλικία να ζήσουν το όνειρο του να αγωνιστούν στο εξωτερικό. Ο νεαρός επιθετικός του Πανιωνίου ανέφερε μεταξύ άλλων ότι παρά τα όσα έζησε στην Ελβετία δεν θα άφηνε αυτή τη στιγμή για κανέναν άλλον σύλλογο τους Νεοσμυρνιώτες, καθώς του προσφέρουν μια μεγάλη ευκαιρία.
Διαβάστε όλα όσα είπε για τη σύγκριση της Ελλάδας με την Ελβετία, το γεγονός ότι η χώρα μας διαθέτει καλύτερους ποδοσφαιρικά παίκτες από ομάδες του εξωτερικού, καθώς και το πώς ένιωσε όταν σκόραρε μπροστά σε 3.000 οπαδούς σε αγώνα για το Κύπελλο Νέων της Ζυρίχης.
Αναλυτικά η συνέντευξη
Πως ξεκίνησες να παίζεις ποδόσφαιρο;
«Ξεκίνησα στην Πάρο όταν ήμουν 6 χρονών. Έπαιζαν οι φίλοι μου μπάλα, ήμασταν μια παρέα και έτσι ξεκίνησα μόνος να παίζω στον Μαρπησσαϊκό.
Μετά ήρθα στον Πανιώνιο. Ο πρώτος μου προπονητής ήταν ο Κύριος Λαμπαδινός και αυτός ήταν πάντα δίπλα μου και μέχρι τώρα έχουμε μια σχέση πάρα πολύ καλή, είναι ουσιαστικά ο πατέρας μου στο ποδόσφαιρο. Αυτός είδε πολλά πράγματα σε εμένα και αυτός με προώθησε.
Επίσης ένας άνθρωπος που με βοήθησε από τότε που ήρθα στον Πανιώνιο ήταν και ο Γιάννης Βλάχος, ένας από τους προπονητές μου».
Ο Πανιώνιος πως προέκυψε;
«Ήμουν 11 χρονών και τότε μπορούσες να καταλάβεις αν ένας παίκτης έχει ταλέντο και το κάτι παραπάνω και μου είπαν από το Μαρπησσαϊκό να πάω να δοκιμαστώ σε μια ομάδα στην Αθήνα. Ανέβηκα στην Αθήνα και δοκιμάστηκα τόσο στην ΑΕΚ, όσο και στον Πανιώνιο. Και οι δύο ομάδες μου έδωσαν το «οκ», αλλά μίλησα με πολλούς ανθρώπους και μου είπαν ότι στον Πανιώνιο δουλεύουν καλύτερα σε θέμα Ακαδημιών. Έτσι μετακόμισα στον Πανιώνιο».
Τι έγινε και έφυγες;
«Ο πρώτος χρόνος ήταν ότι καλύτερο είχα ζήσει στη ζωή μου. Γενικά με δέχθηκαν πάρα πολύ καλά. Οι συμπαίκτες και οι προπονητές μου ήταν πολύ φιλικοί μαζί μου και αμέσως ξεκινήσαμε να κάνουμε παρέα. Τον πρώτο χρόνο όλα τέλεια, τον επόμενο όμως έφυγε ο πρόεδρος, άλλαξαν οι προπονητές και όλα άρχισαν να πέφτουν. Η ομάδα σταμάτησε να έχει χρήματα και έτσι πήρα την απόφαση να φύγω».
Και στον Πανιώνιο πως επέστρεψες;
«Επικοινώνησα με τον Κύριο Παυλόπουλου, στον οποίο είμαι πολύ ευγνώμων. Με γνώριζε από παλιά και αυτό που μου είπε ήταν ότι η πόρτα στον Πανιώνιο θα είναι πάντα ανοιχτή για μένα. Εννοείται ότι χάρηκα και πήρα την απόφαση να ξαναγυρίσω».
Ξεκίνησες αμέσως να παίζεις επιθετικός;
«Ξεκίνησα να παίζω σέντερ μπακ. Ήμουν πάρα πολύ ψηλός. Στα 12 μου έριχνα σε όλα τα παιδιά της ηλικίας μου δύο κεφάλια, αλλά τελικά στην πορεία δεν ψήλωσα άλλο».
«Φοβερή εμπειρία για εμένα η Ελβετία»
Ποιες οι διαφορές ανάμεσα στην Ελβετία και την Ελλάδα;
«Υπάρχουν διαφορές οργάνωση. Η Ελβετία δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα, δεν θα μπορούσε βέβαια να είναι και αλλιώς λόγω του οικονομικού κομματιού. Στην Ελλάδα δεν θα μπορούσαμε να έχουμε τέτοια οργάνωση στις Ακαδημίες. Αλλά ποιοτικά στην Ελλάδα οι παίκτες είναι πολύ καλύτεροι από το εξωτερικό, απλά δεν υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις και οι κατάλληλοι προπονητές ώστε να βοηθηθεί και να αναπτυχθεί ένας ποδοσφαιριστής».
Μετάνιωνες για αυτό το πήγαινε-έλα;
«Δεν έχω μετανιώσει καθόλου. Η εμπειρία που πήρα στην Ελβετία ήταν τρομερή. Λίγα παιδιά στην ηλικία των 16 θα έχουν τέτοιες ευκαιρίες. Ήμουν μόνος μου και ουσιαστικά μεγάλωσα πριν την ώρα μου. Τα έκανα όλα μόνος μου. Και καθαρά ποδοσφαιρικά με έκανε καλύτερο παίκτη. Εκεί στις προπονήσεις αν δεν δώσεις το 100% των δυνατοτήτων σου δεν υπάρχει περίπτωση να παίξεις το Σάββατο».
Πολλά παιδιά στην ηλικία σου θέλουν να φύγουν στο εξωτερικό. Τι έχεις να τους πεις;
«Πρέπει να υπάρχουν προϋποθέσεις για να πας στο εξωτερικό, καθώς και πολύ καλές βάσεις. Να οργανώνεις τα πάντα, σπίτι σχολείο, να ξέρεις τους προπονητές σου, να γνωρίζεις γενικότερα πολλά πράγματα, αλλά είναι μια φοβερή εμπειρία. Είμαι σύμφωνος με το ότι πρέπει να φύγουν τα παιδιά».
Μπορούν όλοι να ανταπεξέλθουν σε αυτό; Παίζει ρόλο μόνο το ταλέντο;
«Έχει να κάνει και με το χαρακτήρα κάθε ανθρώπου. Αν δεν μπορείς να ανταπεξέλθεις μόνος σου σε κάποιες καταστάσεις θα είναι πολύ δύσκολο».
Σκέφτεσαι να φύγεις ξανά;
«Στον Πανιώνιο αυτή τη στιγμή είναι η μεγάλη ευκαιρία κάθε νέου ποδοσφαιριστή. Δεν το σκέφτομαι καθόλου, προτεραιότητά μου είναι ο Πανιώνιος».
Η οικογένειά σου πως αντέδρασε στην απόφασή σου να φύγεις;
«Ήταν πολλοί θετικοί, με στήριζαν συνέχεια. Πίστευαν ότι αυτό θα μου κάνει πολύ καλό και σε θέματα μπάλας και σε θέματα ζωής. Η Ελβετία είναι μια χώρα με πολύ υψηλά στάνταρ ζωής».
Πόσο δύσκολο ήταν να αφήσεις πίσω σου συμπαίκτες και φίλους και να γυρίσεις να τους βρεις ξανά;
«Ήταν πάρα πολύ άσχημο για εμένα. Τον πρώτο μήνα στην Ελβετία τον έζησα άσχημα γιατί μου έλειπαν αφάνταστα όλοι, αλλά όταν γύρισα ήμουν ο πιο χαρούμενος άνθρωπος στον κόσμο. Παίζουμε στην ίδια ομάδα με τους κολλητούς μου, τον Πολίτη και τον Αρώνη. Όσο ήμουν Ελβετία λέγαμε να παίξουμε μαζί κάπου και έγινε τελικά».
«Είμαστε οικογένεια, για αυτό έρχονται τα αποτελέσματα»
Πως κρίνεις την πορεία σας στον Πανιώνιο εφέτος;
«Θα μπορούσαμε και πολύ καλύτερα. ΑΝ δεν κάναμε κάποια στραβοπατήματα σε κάποια εύκολα ματς. Θεωρητικά δεν υπάρχουν εύκολοι αντίπαλοι, αλλά με βάση τα δεδομένα της δική μας ομάδας θα μπορούσαμε να είμαστε και πρώτοι. Μια πάρα πολύ καλή πορεία, με την ομάδα είμαστε πολύ δεμένοι όλοι. Με έναν προπονητή που κατά τη γνώμη μου είναι από τους πολύ λίγους στην Ελλάδα που προσπαθούν να φέρουν το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Θα μπορούσαμε πάρα πολύ καλύτερα πιστεύω».
Είστε ικανοποιημένοι;
«Ικανοποιημένοι είμαστε εν μέρει. Στόχος μας ήταν μια από τις τρεις πρώτες θέσεις, αλλά όπως εξελίχθηκε η σεζόν θα μπορούσαμε να είμαστε και πρώτοι».
Πως είναι το κλίμα στον Πανιώνιο;
«Από την αρχή ήμασταν αρκετοί καινούργιοι παίκτες. Δεν γίνεται όλοι να είμαστε τέλεια με όλους, αλλά είχαμε πολύ καλές σχέσεις και ειδικά τώρα στο τέλος είμαστε όλοι μια παρέα. Βγαίνουμε μαζί, και κάνουμε πολλά πράγματα μαζί, ο προπονητής μας έχει καταφέρει να μας κάνει οικογένεια και για αυτό έρχονται και τα αποτελέσματα. Το πιο βασικό είναι αυτό, αν δεν υπάρχει καλό κλίμα δεν θα έρχονται τα αποτελέσματα».
Μπορείτε να χτυπήσετε κάτι καλύτερο από την τρίτη θέση;
«Η πρώτη θέση είναι μακριά πλέον, πάμε για τη δεύτερη θέση που είναι πολύ πιθανή. Εάν κάνουμε το απόλυτο, και στραβοπατήσει ο Ολυμπιακός μπορούμε».
Νικήσατε τον Πλατανιά και τώρα παίζετε με τη Βέροια, πες μας δυο λόγια για αυτό το ματς
«Το ματς με τη Βέροια θα είναι κρίσιμο πιστεύω γιατί θα έχουν μείνει τέσσερις αγωνιστικές και θα πρέπει να πάρουμε το ματς. Στη Βέροια αδικηθήκαμε πάρα πολύ, δεν πήραμε καθαρό πέναλτι στο 90, αλλά πιστεύω ότι αυτό το ματς θα το πάρουμε. Αν είμαστε σε καλή ημέρα πιστεύω δεν υπάρχει ομάδα που να μπορεί να μας κερδίσει αυτή τη στιγμή».
Και μετά Ολυμπιακός; Εκεί πως βλέπεις τα πράγματα;
«Τον έχουμε κερδίσει ήδη μια φορά τον Ολυμπιακό, μπορούμε και δεύτερη. Θα είναι δύσκολο ματς, αλλά θα προετοιμαστούμε κατάλληλα. Ο προπονητής μας γνωρίζει καλά τον Ολυμπιακό, οπότε πιστεύω ότι πάμε σίγουρα για τη νίκη».
Ένα λάθος σε πεισμώνει ή σε ρίχνει;
«Πρέπει να σε πεισμώνει 100%. Εγώ είμαι παίκτης που παίζω πολύ με τη ψυχολογία, δηλαδή αν κάνω ένα λάθος μπορεί και να με ρίξει, αλλά προσπαθώ μέσα στα επόμενα 2 λεπτά να τα ξεπεράσω. Είμαι σε μια θέση, επιθετικός, που αν κάνεις ένα λάθος δεν είναι τραγικό, οπότε το προσπερνάς και πας για την επόμενη φάση».
Πως αντιδράς σε μια άσχημη εμφάνιση της ομάδας σου ή δικής σου;
«Καταρχάς το ίδιο βράδυ δεν μιλιέμαι, αλλά σίγουρα στο ποδόσφαιρο υπάρχουν και οι χαρές και οι λύπες και πρέπει να μάθεις να τις ξεπερνάς. Συνήθως μαζευόμαστε με τους κολλητούς μου τον Αρώνη και τον Πολίτη που παίζουν και αυτοί στον Πανιώνιο και συζητάμε για ώρες για το ματς. Από εκεί και πέρα ξημερώνει μια καινούργια ημέρα και προχωράς».
Όταν όλοι η παρέα δεν είναι καλά τότε τι γίνεται;
«Από εκεί και πέρα συζητάμε με τον προπονητή κυρίως και προσπαθούμε να το ξεπεράσουμε. Λάθη θα γίνονται πάντα, για αυτό είναι ωραίο και το ποδόσφαιρο γιατί γίνονται λάθη. Αυτά τα ξεπερνάς μέσα από συζητήσεις και πας παρακάτω».
«Ο προπονητής μας μας έχει προετοιμάσει 100% για την πρώτη ομάδα»
Αγχώνεσαι που ο Πανιώνιος είναι μια από τις ομάδες που βγάζει καλούς παίκτες από τις Ακαδημίες της;
«Μου φέρνει το ωραίο το άγχος. Έχουμε έναν προπονητή που δουλεύει με νεαρούς παίκτες και τους βοηθάει πάρα πολύ και πιστεύω ότι το καλοκαίρι θα ανέβουμε πάρα πολλά παιδιά στην πρώτη ομάδα και αυτό είναι πάρα πολύ καλό για εμάς».
Σε επηρεάζει η κατάσταση που επικρατεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο;
«Δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Εμείς ποδόσφαιρο παίζουμε, παίζουμε για να ευχαριστιόμαστε και πάνω από όλα αγαπάμε αυτό που κάνουμε. Τα χρήματα αυτή τη στιγμή είναι το δεύτερο κομμάτι. Δεν πρέπει να σε ενδιαφέρουν τα χρήματα όταν θέλεις να κάνεις το κάτι παραπάνω στην καριέρα σου. Εμείς κοιτάμε ξεχωριστά το κάθε ματς για να καταφέρουμε κάτι καλύτερο».
Πιστεύεις ότι πως οι Ακαδημίες σας προετοιμάζουν κατάλληλα για την πρώτη ομάδα;
«Συγκεκριμένα φέτος ναι, με τον προπονητή που έχουμε. Μας έχει μεταφέρει πολλά πράγματα και είμαστε σχεδόν έτοιμοι».
Γενικά οι Ακαδημίες;
«Στις περισσότερες ομάδες όχι. Και μέσα από τους αγώνες βλέπεις ότι δεν υπάρχουν αυτά που γίνονται στην κ20. Εμείς είμαστε μια από τις ελάχιστες ομάδες που τηρούμε το φερ πλέι. Όλες οι άλλες ομάδες κοιτούν τα αποτελέσματα. Εμείς μέσω της μπάλας που παίζουμε και αυτά που δουλεύουμε στις προπονήσεις, αφομοιώνοντας πολύ γρήγορα αυτά που ήθελε ο προπονητής μας δηλαδή μέσα σε δύο μήνες βγάζαμε όλα όσα ήθελε στο γήπεδο, κάτι που ήταν δύσκολο με έναν καινούργιο προπονητή και καινούργιους παίκτες».
Παίζετε σε άδεια γήπεδα. Πόσο σας επηρεάζει αυτό;
«Αυτό νομίζω είναι ένα μείον, γιατί όταν βγεις σε ένα γεμάτο γήπεδο σίγουρα την πρώτη φορά θα πάθεις ένα μικρό σοκ, αλλά αυτό μετά το πρώτο σφύριγμα ξεπερνιέτα».
Αυτή είναι η νοοτροπία στην Ελλάδα, κανείς δεν ασχολείται με νέους παίκτες. Στην Ελβετία ήταν αλλιώς. Ας πούμε στο Γκρασχόπερς – Ζυρίχη που ήταν το ντέρμπι της Ζυρίχης έχουμε φτάσει να έρχονται και 3.000 κόσμος μόνο για τις Ακαδημίες, κάτι που στην Ελλάδα είναι απίστευτο να συμβεί».
Πόσο σας επηρεάζει αυτό;
«Μας επηρεάζει πάρα πολύ. Είναι αλλιώς να ακούς κόσμο να σε στηρίζει και να σου φωνάζει και αλλιώς να είσαι μόνος σου».
Όλα όσα συμβαίνουν στην πρώτη ομάδα σας επηρεάζουν;
«Μας επηρεάζει μέχρι ένα σημείο, από εκεί και πέρα παίζουμε για εμάς, να ανέβουμε στην πρώτη ομάδα και να καθιερωθούμε. Δεν θεωρώ ότι μας επηρεάζει αγωνιστικά».
«Τρελάθηκα όταν σκόραρα μπροστά σε 3000 κόσμο»
Ποια ήταν η πιο δύσκολη ποδοσφαιρική σου στιγμή;
«Η πιο δύσκολη ποδοσφαιρική μου στιγμή ήταν όταν τραυματίστηκα στο γόνατό μου και έμεινα 4 μήνες εκτός, αλλά το ξεπέρασα. Καθώς και όταν πήρα την απόφαση να φύγω για Ελβετία».
Για πιο λόγο η απόφαση του να φύγεις;
«Γιατί ήμουν 16 χρονών, ήμουν μικρός, άφηνα πίσω την οικογένεια μου, άφηνα πίσω τα πάντα και ήταν μεγάλη απόφαση».
Ποια ήταν η καλύτερη ποδοσφαιρική σου στιγμή;
«Είναι στο ματς Γκρασχόπερς – Ζυρίχη, για το Κύπελλο, διότι στην Ελβετία παίζουν και οι Υποδομές Κύπελλο. Παίζαμε με τη Ζυρίχη εκτός έδρας και ήταν το ματς στο 90’ και χάναμε 3-2. Έγινε ένα πλάγιο, πήρα τη μπάλα, πέρασα δύο παίκτες, έπαιξα 1-2 με έναν συμπαίκτη μου, έβαλα το γκολ και εκεί έγινε χαμός. Σκέψου 3000 φίλαθλοι να τρελαίνονται για τις Ακαδημίες».
Θεωρείς ότι σας αδικεί ο τρόπος διεξαγωγής του πρωταθλήματος κ20;
«Πιστεύω στην κ20 δεν πας για το αποτέλεσμα πας για να πάρεις τις βάσεις για να γίνεις ένας σωστός επαγγελματίας. Ωραία παίρνεις το πρωτάθλημα και τι έγινε; Αν υπάρχουν βάσεις και η ομάδα είναι καλή και υπάρχει το κλίμα έρχονται τα αποτελέσματα και οι παίκτες ανεβαίνουν».
Ελεύθερος χρόνος υπάρχει;
«Ελεύθερος χρόνος πάντα υπάρχει, αλλά αυτός που σε νοιάζει καθημερινά είναι οι προπονήσεις. Πρωί και απόγευμα προπόνηση, καθώς και γυμναστήριο. Παρόλα αυτά έστω και για λίγο υπάρχει ελεύθερος χρόνος».
Ποιος πιστεύεις ότι είναι ο καλύτερος παίκτης στη θέση που αγωνίζεσαι;
«Ο Κριστιάν Ρονάλντο, είναι ο αγαπημένος μου παίκτης, αλλά ο καλύτερος στον κόσμο είναι ο Ρονάλντο ο παλιός, αυτός είναι και το ποδοσφαιρικό μου είδωλο».
Σχολείο και ποδόσφαιρο συνδυάζεται;
«Πολύ δύσκολα συνδυάζεται σχολείο και ποδόσφαιρο, ειδικά αν ανέβεις επίπεδο, εκεί είναι ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα».
Πως σε επηρεάζει το ποδόσφαιρο στην ζωή σου;
«Το ποδόσφαιρο είναι μάθημα ζωής, λύπες, χαρές, στεναχώριες τα πάντα. Πιστεύω είναι από τα πιο ωραία πράγματα να παίζεις ποδόσφαιρο, δεν υπάρχουν λόγια να το περιγράψεις. Από εκεί που είσαι χάλια, φτάνεις στον 7ο ουρανό μέσα από ένα ματς, ακόμα και μέσα από μια προπόνηση».
Αν δεν ήσουν ποδοσφαιριστής τι θα ήθελες να ήσουν;
«Δεν φαντάζομαι τον εαυτό μου τίποτα άλλο από ποδοσφαιριστή, όλη μου η ζωή είναι ποδόσφαιρο. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο».
Ποια είναι τα όνειρα και οι στόχοι σου;
«Δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από την πρώτη ομάδα του Πανιωνίου, ο πιο ιστορικός σύλλογος στην Ελλάδα. Από εκεί και πέρα ότι έρθει, αλλά πρώρα από όλα ο Πανιώνιος. Είναι μια ομάδα στην οποία έχω μεγαλώσει, μένω ακριβώς δίπλα από το γήπεδο, έχω ζήσει την ομάδα και στην Ευρώπη και σε λύπες και σε όλα, είμαι παιδί του Πανιωνίου. Το μεγαλύτερό μου όνειρο είναι να παίξω στην Ισπανία, αλλά όλα αυτά μετά τον Πανιώνιο».
Πρόκειται για ένα από τα… τυχερά παιδιά που κατάφεραν σε νεαρή ηλικία να ζήσουν το όνειρο του να αγωνιστούν στο εξωτερικό. Ο νεαρός επιθετικός του Πανιωνίου ανέφερε μεταξύ άλλων ότι παρά τα όσα έζησε στην Ελβετία δεν θα άφηνε αυτή τη στιγμή για κανέναν άλλον σύλλογο τους Νεοσμυρνιώτες, καθώς του προσφέρουν μια μεγάλη ευκαιρία.
Διαβάστε όλα όσα είπε για τη σύγκριση της Ελλάδας με την Ελβετία, το γεγονός ότι η χώρα μας διαθέτει καλύτερους ποδοσφαιρικά παίκτες από ομάδες του εξωτερικού, καθώς και το πώς ένιωσε όταν σκόραρε μπροστά σε 3.000 οπαδούς σε αγώνα για το Κύπελλο Νέων της Ζυρίχης.
Αναλυτικά η συνέντευξη
Πως ξεκίνησες να παίζεις ποδόσφαιρο;
«Ξεκίνησα στην Πάρο όταν ήμουν 6 χρονών. Έπαιζαν οι φίλοι μου μπάλα, ήμασταν μια παρέα και έτσι ξεκίνησα μόνος να παίζω στον Μαρπησσαϊκό.
Μετά ήρθα στον Πανιώνιο. Ο πρώτος μου προπονητής ήταν ο Κύριος Λαμπαδινός και αυτός ήταν πάντα δίπλα μου και μέχρι τώρα έχουμε μια σχέση πάρα πολύ καλή, είναι ουσιαστικά ο πατέρας μου στο ποδόσφαιρο. Αυτός είδε πολλά πράγματα σε εμένα και αυτός με προώθησε.
Επίσης ένας άνθρωπος που με βοήθησε από τότε που ήρθα στον Πανιώνιο ήταν και ο Γιάννης Βλάχος, ένας από τους προπονητές μου».
Ο Πανιώνιος πως προέκυψε;
«Ήμουν 11 χρονών και τότε μπορούσες να καταλάβεις αν ένας παίκτης έχει ταλέντο και το κάτι παραπάνω και μου είπαν από το Μαρπησσαϊκό να πάω να δοκιμαστώ σε μια ομάδα στην Αθήνα. Ανέβηκα στην Αθήνα και δοκιμάστηκα τόσο στην ΑΕΚ, όσο και στον Πανιώνιο. Και οι δύο ομάδες μου έδωσαν το «οκ», αλλά μίλησα με πολλούς ανθρώπους και μου είπαν ότι στον Πανιώνιο δουλεύουν καλύτερα σε θέμα Ακαδημιών. Έτσι μετακόμισα στον Πανιώνιο».
Τι έγινε και έφυγες;
«Ο πρώτος χρόνος ήταν ότι καλύτερο είχα ζήσει στη ζωή μου. Γενικά με δέχθηκαν πάρα πολύ καλά. Οι συμπαίκτες και οι προπονητές μου ήταν πολύ φιλικοί μαζί μου και αμέσως ξεκινήσαμε να κάνουμε παρέα. Τον πρώτο χρόνο όλα τέλεια, τον επόμενο όμως έφυγε ο πρόεδρος, άλλαξαν οι προπονητές και όλα άρχισαν να πέφτουν. Η ομάδα σταμάτησε να έχει χρήματα και έτσι πήρα την απόφαση να φύγω».
Και στον Πανιώνιο πως επέστρεψες;
«Επικοινώνησα με τον Κύριο Παυλόπουλου, στον οποίο είμαι πολύ ευγνώμων. Με γνώριζε από παλιά και αυτό που μου είπε ήταν ότι η πόρτα στον Πανιώνιο θα είναι πάντα ανοιχτή για μένα. Εννοείται ότι χάρηκα και πήρα την απόφαση να ξαναγυρίσω».
Ξεκίνησες αμέσως να παίζεις επιθετικός;
«Ξεκίνησα να παίζω σέντερ μπακ. Ήμουν πάρα πολύ ψηλός. Στα 12 μου έριχνα σε όλα τα παιδιά της ηλικίας μου δύο κεφάλια, αλλά τελικά στην πορεία δεν ψήλωσα άλλο».
«Φοβερή εμπειρία για εμένα η Ελβετία»
Ποιες οι διαφορές ανάμεσα στην Ελβετία και την Ελλάδα;
«Υπάρχουν διαφορές οργάνωση. Η Ελβετία δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα, δεν θα μπορούσε βέβαια να είναι και αλλιώς λόγω του οικονομικού κομματιού. Στην Ελλάδα δεν θα μπορούσαμε να έχουμε τέτοια οργάνωση στις Ακαδημίες. Αλλά ποιοτικά στην Ελλάδα οι παίκτες είναι πολύ καλύτεροι από το εξωτερικό, απλά δεν υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις και οι κατάλληλοι προπονητές ώστε να βοηθηθεί και να αναπτυχθεί ένας ποδοσφαιριστής».
Μετάνιωνες για αυτό το πήγαινε-έλα;
«Δεν έχω μετανιώσει καθόλου. Η εμπειρία που πήρα στην Ελβετία ήταν τρομερή. Λίγα παιδιά στην ηλικία των 16 θα έχουν τέτοιες ευκαιρίες. Ήμουν μόνος μου και ουσιαστικά μεγάλωσα πριν την ώρα μου. Τα έκανα όλα μόνος μου. Και καθαρά ποδοσφαιρικά με έκανε καλύτερο παίκτη. Εκεί στις προπονήσεις αν δεν δώσεις το 100% των δυνατοτήτων σου δεν υπάρχει περίπτωση να παίξεις το Σάββατο».
Πολλά παιδιά στην ηλικία σου θέλουν να φύγουν στο εξωτερικό. Τι έχεις να τους πεις;
«Πρέπει να υπάρχουν προϋποθέσεις για να πας στο εξωτερικό, καθώς και πολύ καλές βάσεις. Να οργανώνεις τα πάντα, σπίτι σχολείο, να ξέρεις τους προπονητές σου, να γνωρίζεις γενικότερα πολλά πράγματα, αλλά είναι μια φοβερή εμπειρία. Είμαι σύμφωνος με το ότι πρέπει να φύγουν τα παιδιά».
Μπορούν όλοι να ανταπεξέλθουν σε αυτό; Παίζει ρόλο μόνο το ταλέντο;
«Έχει να κάνει και με το χαρακτήρα κάθε ανθρώπου. Αν δεν μπορείς να ανταπεξέλθεις μόνος σου σε κάποιες καταστάσεις θα είναι πολύ δύσκολο».
Σκέφτεσαι να φύγεις ξανά;
«Στον Πανιώνιο αυτή τη στιγμή είναι η μεγάλη ευκαιρία κάθε νέου ποδοσφαιριστή. Δεν το σκέφτομαι καθόλου, προτεραιότητά μου είναι ο Πανιώνιος».
Η οικογένειά σου πως αντέδρασε στην απόφασή σου να φύγεις;
«Ήταν πολλοί θετικοί, με στήριζαν συνέχεια. Πίστευαν ότι αυτό θα μου κάνει πολύ καλό και σε θέματα μπάλας και σε θέματα ζωής. Η Ελβετία είναι μια χώρα με πολύ υψηλά στάνταρ ζωής».
Πόσο δύσκολο ήταν να αφήσεις πίσω σου συμπαίκτες και φίλους και να γυρίσεις να τους βρεις ξανά;
«Ήταν πάρα πολύ άσχημο για εμένα. Τον πρώτο μήνα στην Ελβετία τον έζησα άσχημα γιατί μου έλειπαν αφάνταστα όλοι, αλλά όταν γύρισα ήμουν ο πιο χαρούμενος άνθρωπος στον κόσμο. Παίζουμε στην ίδια ομάδα με τους κολλητούς μου, τον Πολίτη και τον Αρώνη. Όσο ήμουν Ελβετία λέγαμε να παίξουμε μαζί κάπου και έγινε τελικά».
«Είμαστε οικογένεια, για αυτό έρχονται τα αποτελέσματα»
Πως κρίνεις την πορεία σας στον Πανιώνιο εφέτος;
«Θα μπορούσαμε και πολύ καλύτερα. ΑΝ δεν κάναμε κάποια στραβοπατήματα σε κάποια εύκολα ματς. Θεωρητικά δεν υπάρχουν εύκολοι αντίπαλοι, αλλά με βάση τα δεδομένα της δική μας ομάδας θα μπορούσαμε να είμαστε και πρώτοι. Μια πάρα πολύ καλή πορεία, με την ομάδα είμαστε πολύ δεμένοι όλοι. Με έναν προπονητή που κατά τη γνώμη μου είναι από τους πολύ λίγους στην Ελλάδα που προσπαθούν να φέρουν το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Θα μπορούσαμε πάρα πολύ καλύτερα πιστεύω».
Είστε ικανοποιημένοι;
«Ικανοποιημένοι είμαστε εν μέρει. Στόχος μας ήταν μια από τις τρεις πρώτες θέσεις, αλλά όπως εξελίχθηκε η σεζόν θα μπορούσαμε να είμαστε και πρώτοι».
Πως είναι το κλίμα στον Πανιώνιο;
«Από την αρχή ήμασταν αρκετοί καινούργιοι παίκτες. Δεν γίνεται όλοι να είμαστε τέλεια με όλους, αλλά είχαμε πολύ καλές σχέσεις και ειδικά τώρα στο τέλος είμαστε όλοι μια παρέα. Βγαίνουμε μαζί, και κάνουμε πολλά πράγματα μαζί, ο προπονητής μας έχει καταφέρει να μας κάνει οικογένεια και για αυτό έρχονται και τα αποτελέσματα. Το πιο βασικό είναι αυτό, αν δεν υπάρχει καλό κλίμα δεν θα έρχονται τα αποτελέσματα».
Μπορείτε να χτυπήσετε κάτι καλύτερο από την τρίτη θέση;
«Η πρώτη θέση είναι μακριά πλέον, πάμε για τη δεύτερη θέση που είναι πολύ πιθανή. Εάν κάνουμε το απόλυτο, και στραβοπατήσει ο Ολυμπιακός μπορούμε».
Νικήσατε τον Πλατανιά και τώρα παίζετε με τη Βέροια, πες μας δυο λόγια για αυτό το ματς
«Το ματς με τη Βέροια θα είναι κρίσιμο πιστεύω γιατί θα έχουν μείνει τέσσερις αγωνιστικές και θα πρέπει να πάρουμε το ματς. Στη Βέροια αδικηθήκαμε πάρα πολύ, δεν πήραμε καθαρό πέναλτι στο 90, αλλά πιστεύω ότι αυτό το ματς θα το πάρουμε. Αν είμαστε σε καλή ημέρα πιστεύω δεν υπάρχει ομάδα που να μπορεί να μας κερδίσει αυτή τη στιγμή».
Και μετά Ολυμπιακός; Εκεί πως βλέπεις τα πράγματα;
«Τον έχουμε κερδίσει ήδη μια φορά τον Ολυμπιακό, μπορούμε και δεύτερη. Θα είναι δύσκολο ματς, αλλά θα προετοιμαστούμε κατάλληλα. Ο προπονητής μας γνωρίζει καλά τον Ολυμπιακό, οπότε πιστεύω ότι πάμε σίγουρα για τη νίκη».
Ένα λάθος σε πεισμώνει ή σε ρίχνει;
«Πρέπει να σε πεισμώνει 100%. Εγώ είμαι παίκτης που παίζω πολύ με τη ψυχολογία, δηλαδή αν κάνω ένα λάθος μπορεί και να με ρίξει, αλλά προσπαθώ μέσα στα επόμενα 2 λεπτά να τα ξεπεράσω. Είμαι σε μια θέση, επιθετικός, που αν κάνεις ένα λάθος δεν είναι τραγικό, οπότε το προσπερνάς και πας για την επόμενη φάση».
Πως αντιδράς σε μια άσχημη εμφάνιση της ομάδας σου ή δικής σου;
«Καταρχάς το ίδιο βράδυ δεν μιλιέμαι, αλλά σίγουρα στο ποδόσφαιρο υπάρχουν και οι χαρές και οι λύπες και πρέπει να μάθεις να τις ξεπερνάς. Συνήθως μαζευόμαστε με τους κολλητούς μου τον Αρώνη και τον Πολίτη που παίζουν και αυτοί στον Πανιώνιο και συζητάμε για ώρες για το ματς. Από εκεί και πέρα ξημερώνει μια καινούργια ημέρα και προχωράς».
Όταν όλοι η παρέα δεν είναι καλά τότε τι γίνεται;
«Από εκεί και πέρα συζητάμε με τον προπονητή κυρίως και προσπαθούμε να το ξεπεράσουμε. Λάθη θα γίνονται πάντα, για αυτό είναι ωραίο και το ποδόσφαιρο γιατί γίνονται λάθη. Αυτά τα ξεπερνάς μέσα από συζητήσεις και πας παρακάτω».
«Ο προπονητής μας μας έχει προετοιμάσει 100% για την πρώτη ομάδα»
Αγχώνεσαι που ο Πανιώνιος είναι μια από τις ομάδες που βγάζει καλούς παίκτες από τις Ακαδημίες της;
«Μου φέρνει το ωραίο το άγχος. Έχουμε έναν προπονητή που δουλεύει με νεαρούς παίκτες και τους βοηθάει πάρα πολύ και πιστεύω ότι το καλοκαίρι θα ανέβουμε πάρα πολλά παιδιά στην πρώτη ομάδα και αυτό είναι πάρα πολύ καλό για εμάς».
Σε επηρεάζει η κατάσταση που επικρατεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο;
«Δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Εμείς ποδόσφαιρο παίζουμε, παίζουμε για να ευχαριστιόμαστε και πάνω από όλα αγαπάμε αυτό που κάνουμε. Τα χρήματα αυτή τη στιγμή είναι το δεύτερο κομμάτι. Δεν πρέπει να σε ενδιαφέρουν τα χρήματα όταν θέλεις να κάνεις το κάτι παραπάνω στην καριέρα σου. Εμείς κοιτάμε ξεχωριστά το κάθε ματς για να καταφέρουμε κάτι καλύτερο».
Πιστεύεις ότι πως οι Ακαδημίες σας προετοιμάζουν κατάλληλα για την πρώτη ομάδα;
«Συγκεκριμένα φέτος ναι, με τον προπονητή που έχουμε. Μας έχει μεταφέρει πολλά πράγματα και είμαστε σχεδόν έτοιμοι».
Γενικά οι Ακαδημίες;
«Στις περισσότερες ομάδες όχι. Και μέσα από τους αγώνες βλέπεις ότι δεν υπάρχουν αυτά που γίνονται στην κ20. Εμείς είμαστε μια από τις ελάχιστες ομάδες που τηρούμε το φερ πλέι. Όλες οι άλλες ομάδες κοιτούν τα αποτελέσματα. Εμείς μέσω της μπάλας που παίζουμε και αυτά που δουλεύουμε στις προπονήσεις, αφομοιώνοντας πολύ γρήγορα αυτά που ήθελε ο προπονητής μας δηλαδή μέσα σε δύο μήνες βγάζαμε όλα όσα ήθελε στο γήπεδο, κάτι που ήταν δύσκολο με έναν καινούργιο προπονητή και καινούργιους παίκτες».
Παίζετε σε άδεια γήπεδα. Πόσο σας επηρεάζει αυτό;
«Αυτό νομίζω είναι ένα μείον, γιατί όταν βγεις σε ένα γεμάτο γήπεδο σίγουρα την πρώτη φορά θα πάθεις ένα μικρό σοκ, αλλά αυτό μετά το πρώτο σφύριγμα ξεπερνιέτα».
Αυτή είναι η νοοτροπία στην Ελλάδα, κανείς δεν ασχολείται με νέους παίκτες. Στην Ελβετία ήταν αλλιώς. Ας πούμε στο Γκρασχόπερς – Ζυρίχη που ήταν το ντέρμπι της Ζυρίχης έχουμε φτάσει να έρχονται και 3.000 κόσμος μόνο για τις Ακαδημίες, κάτι που στην Ελλάδα είναι απίστευτο να συμβεί».
Πόσο σας επηρεάζει αυτό;
«Μας επηρεάζει πάρα πολύ. Είναι αλλιώς να ακούς κόσμο να σε στηρίζει και να σου φωνάζει και αλλιώς να είσαι μόνος σου».
Όλα όσα συμβαίνουν στην πρώτη ομάδα σας επηρεάζουν;
«Μας επηρεάζει μέχρι ένα σημείο, από εκεί και πέρα παίζουμε για εμάς, να ανέβουμε στην πρώτη ομάδα και να καθιερωθούμε. Δεν θεωρώ ότι μας επηρεάζει αγωνιστικά».
«Τρελάθηκα όταν σκόραρα μπροστά σε 3000 κόσμο»
Ποια ήταν η πιο δύσκολη ποδοσφαιρική σου στιγμή;
«Η πιο δύσκολη ποδοσφαιρική μου στιγμή ήταν όταν τραυματίστηκα στο γόνατό μου και έμεινα 4 μήνες εκτός, αλλά το ξεπέρασα. Καθώς και όταν πήρα την απόφαση να φύγω για Ελβετία».
Για πιο λόγο η απόφαση του να φύγεις;
«Γιατί ήμουν 16 χρονών, ήμουν μικρός, άφηνα πίσω την οικογένεια μου, άφηνα πίσω τα πάντα και ήταν μεγάλη απόφαση».
Ποια ήταν η καλύτερη ποδοσφαιρική σου στιγμή;
«Είναι στο ματς Γκρασχόπερς – Ζυρίχη, για το Κύπελλο, διότι στην Ελβετία παίζουν και οι Υποδομές Κύπελλο. Παίζαμε με τη Ζυρίχη εκτός έδρας και ήταν το ματς στο 90’ και χάναμε 3-2. Έγινε ένα πλάγιο, πήρα τη μπάλα, πέρασα δύο παίκτες, έπαιξα 1-2 με έναν συμπαίκτη μου, έβαλα το γκολ και εκεί έγινε χαμός. Σκέψου 3000 φίλαθλοι να τρελαίνονται για τις Ακαδημίες».
Θεωρείς ότι σας αδικεί ο τρόπος διεξαγωγής του πρωταθλήματος κ20;
«Πιστεύω στην κ20 δεν πας για το αποτέλεσμα πας για να πάρεις τις βάσεις για να γίνεις ένας σωστός επαγγελματίας. Ωραία παίρνεις το πρωτάθλημα και τι έγινε; Αν υπάρχουν βάσεις και η ομάδα είναι καλή και υπάρχει το κλίμα έρχονται τα αποτελέσματα και οι παίκτες ανεβαίνουν».
Ελεύθερος χρόνος υπάρχει;
«Ελεύθερος χρόνος πάντα υπάρχει, αλλά αυτός που σε νοιάζει καθημερινά είναι οι προπονήσεις. Πρωί και απόγευμα προπόνηση, καθώς και γυμναστήριο. Παρόλα αυτά έστω και για λίγο υπάρχει ελεύθερος χρόνος».
Ποιος πιστεύεις ότι είναι ο καλύτερος παίκτης στη θέση που αγωνίζεσαι;
«Ο Κριστιάν Ρονάλντο, είναι ο αγαπημένος μου παίκτης, αλλά ο καλύτερος στον κόσμο είναι ο Ρονάλντο ο παλιός, αυτός είναι και το ποδοσφαιρικό μου είδωλο».
Σχολείο και ποδόσφαιρο συνδυάζεται;
«Πολύ δύσκολα συνδυάζεται σχολείο και ποδόσφαιρο, ειδικά αν ανέβεις επίπεδο, εκεί είναι ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα».
Πως σε επηρεάζει το ποδόσφαιρο στην ζωή σου;
«Το ποδόσφαιρο είναι μάθημα ζωής, λύπες, χαρές, στεναχώριες τα πάντα. Πιστεύω είναι από τα πιο ωραία πράγματα να παίζεις ποδόσφαιρο, δεν υπάρχουν λόγια να το περιγράψεις. Από εκεί που είσαι χάλια, φτάνεις στον 7ο ουρανό μέσα από ένα ματς, ακόμα και μέσα από μια προπόνηση».
Αν δεν ήσουν ποδοσφαιριστής τι θα ήθελες να ήσουν;
«Δεν φαντάζομαι τον εαυτό μου τίποτα άλλο από ποδοσφαιριστή, όλη μου η ζωή είναι ποδόσφαιρο. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο».
Ποια είναι τα όνειρα και οι στόχοι σου;
«Δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από την πρώτη ομάδα του Πανιωνίου, ο πιο ιστορικός σύλλογος στην Ελλάδα. Από εκεί και πέρα ότι έρθει, αλλά πρώρα από όλα ο Πανιώνιος. Είναι μια ομάδα στην οποία έχω μεγαλώσει, μένω ακριβώς δίπλα από το γήπεδο, έχω ζήσει την ομάδα και στην Ευρώπη και σε λύπες και σε όλα, είμαι παιδί του Πανιωνίου. Το μεγαλύτερό μου όνειρο είναι να παίξω στην Ισπανία, αλλά όλα αυτά μετά τον Πανιώνιο».
Συγχαρητηρια τοσο στον προπονητη της Κ20 οσο και στον αθλητη για τον καταπληκτικο τροπο σκεψης ενος ποδοσφαιριστη που ενταχθηκε στις ακαδημιες του ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ σε μικρα ηλικια η εξελιξη ολων αυτων των παιδιων και η ενσωματωση των καλυτερων στην πρωτη ομαδα ειναι απαραιτητο αυτη την στιγμη φυσικα αυτα τα ταλαντουχα μεν απειρα δε παιδια για να αναδειχθουν πρεπη συγουρα να πλαισιωθουν απο εμπειρους παικτες ελπιζω αυτο να γινη φετος απο την διοικηση που αναλμβανει. Απο τι γνωριζω υπαρχουν αρκετα παιδια που μπορουν να βοηθησουν την ομαδα ασφαλως με εναν κορμο με εμπειρους παικτες για να μην χαθουν και τα ταλεντα στον μαραθωνιο της σουπερ λιγκ.
ΑπάντησηΔιαγραφή