Ο Νίκος Γιαννακόπουλος μίλησε σε αθλητική ιστοσελίδα για το μέλλον του στον Πανιώνιο, για τις δυσκολίες που υπάρχουν στον σύλλογο, το κεφ...
Ο Νίκος Γιαννακόπουλος μίλησε σε αθλητική ιστοσελίδα για το μέλλον του στον Πανιώνιο, για τις δυσκολίες που υπάρχουν στον σύλλογο, το κεφάλαιο Εθνική, αλλά και για την εμπειρία του στην Ουντινέζε.
Αναλυτικά όσα είπε στο "gazzetta.gr":
Πως προέκυψε η Ιταλία και η Ουντινέζε;
«Σε συνεργασία με τον μάνατζέρ μου, βρέθηκαν σε ένα παιχνίδι και με είδαν, τους άρεσα...Έτσι άρχισαν να με παρακολουθούν και στο τέλος μου έγινε η πρόταση. Στην αρχή, ήταν λίγο δύσκολο. Να πάρω την απόφαση να φύγω μόνος σε μία ξένη χώρα, μακριά από το σπίτι μου. Όμως στην πορεία όλα έφτιαξαν, είχα ανθρώπους δίπλα μου που με στήριζαν και έζησα το όνειρο. Με πίστευαν πολύ και μου το έδειχναν, έκανα και 3 φορές την εβδομάδα προπονήσεις με την πρώτη ομάδα».
Και γιατί δεν έμεινες εκεί και αποφάσισες να επαναπατριστείς;
«Η πρώτη ομάδα έψαχνε τότε έτοιμο τερματοφύλακα για βασικό, οπότε αποφασίσαμε από κοινού να πάω κάπου να πάρω παιχνίδια. Έτσι προέκυψε ο Πανιώνιος, όπου πολύ μεγάλο ρόλο έπαιξε η παρουσία του Ελευθερόπουλου. Με παρότρυνε να έρθω στην Ελλάδα, μου και μου έδειξε εμπιστοσύνη».
Παρόλα αυτά, έχασες την θέση βασικού κάποια στιγμή. Τι έφταιξε;
«Δεν ξέρω, νομίζω ήταν θέμα διοίκησης. Δεν ήταν αγωνιστικό. Ποτέ κανείς δεν μου το παραδέχτηκε, οπότε δεν μπορώ να πω κάτι με σιγουριά, όμως όλα έγιναν τόσο ξαφνικά και η... γεύση που μου έμεινε, είναι αυτή. Δεν μένω εκεί, πάντως, δούλεψα και επέστρεψα στην ενδεκάδα, με αποτέλεσμα να καθιερωθώ και πάλι».
Κατάφερες να βγεις και στην τριάδα των κορυφαίων τερματοφυλάκων στο πρωτάθλημα, σωστά;
«Ναι, ήμουν μαζί με δύο εκπληκτικούς τερματοφύλακες, τον Καρνέζη και τον Λοντίγκιν. Μόνο και μόνο ο... ανταγωνισμός με αυτούς τους δύο, είναι μεγάλη τιμή για εμένα. Δεν είναι τυχαίο που ο ένας πήρε μεταγραφή στην Ουντινέζε και ο άλλος στην Ζενίτ, μιλάμε για δυο φανταστικούς παίκτες».
Η πρώτη σου σεζόν στον Πανιώνιο, πάντως, ήταν πολύ καλή. Και σε συλλογικό επίπεδο, αφού ξεκινήσατε τρομερά, άσχετα που στην πορεία υπήρξε η... κοιλιά.
«Ναι, είχαμε μία πολύ καλή ομάδα, γεμάτη ταλέντο. Έτσι στην αρχή τους είχαμε... τρελάνει όλους! Κάναμε ένα τρομερό ξεκίνημα, όμως στη πορεία, πέσαμε. Γινόταν το απαραίτητο ροτέισον και δεν υπήρχε τόσο μεγάο βάθος για να κάνουμε και πρωταθλητισμό, ήταν απόλυτα λογικό να μην μείνει τόσο ψηλά η ομάδα. Είχαμε και νεανικό ρόστερ, που δεν είχε την εμπειρία να διαχειριστεί καταστάσεις. Η χρονιά, πάντως, ήταν πάρα πολύ καλή».
«Φέτος, ξεκίνησες με φόρα, όμως ήρθε ένας σοβαρός τραυματισμός. Πως νιώθεις γι' αυτό, τα βάζεις, λίγο, με την τύχη σου;
«Ναι, η αλήθεια είναι πως ήμουν ικανοποιημένος από την πορεία μου στην σεζόν, όμως ηρθε ο τραυματισμός και μου κόπηκαν τα φτερά. Έχασα πολύτιμο έδαφος, άργησα να επιστρέψω, ίσως και περισσότερο από όσο χρειαζόταν. Αυτό μου αφήνει ένα παράπονο, αφού μετά τον τραυματισμό μου δεν πήρα τις ευκαιρίες που θα μπορούσα, ούτε όταν έγινα καλά. Δεν ξέρω αν έφταιγαν οι αλλαγές προπονητή, αν ήταν θέμα διοίκησης, αλλά το αποτέλεσμα είναι που μετράει».
Θα ήθελες, ίσως, να φύγεις από τον Πανιώνιο; Πως βλέπεις την νέα σεζόν;
«Έχω ακόμα ένα χρόνο συμβόλαιο με την ομάδα και θέλω να μείνω, αρκεί να έρθουμε σε μία συμφωνία που να ωφελεί και τους δύο. Τα πράγματα δεν είναι εύκολα στον Πανιώνιο, όμως εγώ θέλω να μείνω. Απλά, χρειάζομαι και κάποιες εγγυήσεις, πως μπορεί να μου παρέχει τα... βασικά Αλλιώς, θα μπορούσα να φύγω και στο εξωτερικό, δεν έχω τέτοια... κολλήματα. Το έχω κάνει ξανά και δεν με φοβίζει πλέον. Φυσικά, δεν κλείνω και πόρτες στο εσωτερικό, αν και εδώ είναι πιο δύσκολα τα πράγματα. Αν προκύψει κάτι καλό, όμως, θα το συζητήσω».
Όπως είπες, τα πράγματα είναι δύσκολα εδώ, ειδικά για τον Πανιώνιο. Πως το έχεις ζήσει όλο αυτό;
«Δεν είναι εύκολο, τα προβλήματα είναι πολλά. Η κατάσταση είναι οριακά βιώσιμη, όμως, όταν δεν παίζεις, γίνεται ακόμα πιο ζόρικο το θέμα. Γιατί μπλέκει και το ψυχολογικό κομμάτι. Όταν έχεις τις ευκαιρίες, ξεχνιέσαι».
Υπάρχει... αύριο στον Πανιώνιο;
«Φυσικά. Μιλάμε για έναν ιστορικό σύλλογο, στον οποίο γίνεται πολύ καλή δουλειά. Είμαστε μία οικογένεια, υπάρχει υγεία και πάθος για αυτό που κάνουμε. Μακάρι να βρεθεί και ένας άνθρωπος να βοηθήσει, να επενδύσει. Άμα μπουν λεφτά σε αυτή την ομάδα, μπορεί να... απογειωθεί και πάλι. Η παραγωγή ταλέντων στον σύλλογο αυτό, είναι κάτι μοναδικό. Αν πλαισιωθεί κατάλληλα η προσπάθεια αυτή και υπάρξουν οι υποδομές, τα πράγματα θα είναι τόσο διαφορετικά. Όλες οι μεγάλες ομάδες, παίρνουν παίκτες από τον Πανιώνιο. Μόνο που τώρα, φεύγουν όλοι ελεύθεροι και αυτό κάνει κακό στην ομάδα. Αν υπήρχε δυνατή διοίκηση, να ανανεώνει συμβόλαια και να πουλάει όσο και όσους πρέπει, θα ήταν αλλιώς η κατάσταση».
Παρόλο το ταλέντο της ομάδας, όμως, μέχρι την τελευταία αγωνιστική ο Πανιώνιος κινδύνευε. Τι φταίει γι αυτό;
«Σίγουρα τα οικονομικά προβλήματα επηρεάζουν. Επίσης, το νεανικό ρόστερ είναι δύσκολο να παίζει πάντα όπως μπορεί, γιατί δεν έχει την εμπειρία. Ήρθαν και οι αλλαγές προπονητών, έπαιξε τον ρόλο του και το ροτέισον. Όμως, στο τέλος τα καταφέραμε και όλα πήγαν κατ' ευχήν».
Προτεραιότητά σου είναι να παραμείνεις, λοιπόν ή προτιμάς να αποχωρήσεις;
«Ο Πανιώνιος είναι οικογένεια, είναι η ομάδα που με ανέδειξε, μου έδωσε την ευκαιρία να παίξω στην μεγάλη κατηγορία και αποτέλεσε ένα σημαντικό σκαλοπάτι για εμένα. Αυτό το εκτιμώ και θέλω να μείνω εδώ και να βοηθήσω την ομάδα. Από εκεί και πέρα, όπως είπα ξανά, χρειάζονται και κάποιες εγγυήσεις, οπότε όταν μιλήσουμε με την ομάδα, θα δούμε τι είναι καλύτερο και για τους δύο».
Κεφάλαιο Εθνική. Ακόμα δεν έχεις καταφέρει να κάνεις το ντεμπούτο σου, αν και έχεις πολλές κλήσεις στις «μικρές» ομάδες, πως το... ζεις;
«Ναι, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί έγινε αυτό. Ενώ με έπαιρναν στην αποστολή και ήμουν αυτός με τις περισσότερες συμμετοχές στην ομάδα μου, δεν έπαιξα. Σίγουρα, αυτό δεν ήταν ότι καλύτερο. Έφτανα μία ανάσα από το όνειρο, αλλά τελικά δεν πήρα κάποια συμμετοχή. Το θέλω πάρα πολύ, είναι πολύ σημαντικό για κάθε αθλητή. Φέτος είχα κάποιες ελπίδες, όμως ήρθε ο τραυματισμός και με άφησε πάλι πίσω. Θα συνεχίσω να παλεύω και πιστεύω πως θα δικαιωθώ».
Πως βλέπεις την Εθνική μας, που ετοιμάζεται να παίξει στην Βραζιλία;
«Είμαι σίγουρος πως θα δείξουν όλα τα παιδιά τον καλύτερο εαυτό τους και θα μας κάνουν πάλι περήφανους. Έχουμε πολύ καλούς παίκτες, δυνατό σύνολο, ενώ οι περισσότεροι έχουν αποκτήσει και την νοοτροπία εξωτερικού, αφού παίζουν σε μεγάλες ομάδες από δυνατά πρωταθλήματα. Βέβαια, μόνο εύκολα δεν είναι τα πράγματα. Έχουμε δύσκολο όμιλο, ενώ υπάρχουν και τραυματισμοί. Για να πάμε καλά, πρέπει να τα δώσουμε όλα, αλά χρειαζόμαστε και λίγο την τύχη. Μακάρι να πάνε όλα τέλεια!».
Αναλυτικά όσα είπε στο "gazzetta.gr":
Πως προέκυψε η Ιταλία και η Ουντινέζε;
«Σε συνεργασία με τον μάνατζέρ μου, βρέθηκαν σε ένα παιχνίδι και με είδαν, τους άρεσα...Έτσι άρχισαν να με παρακολουθούν και στο τέλος μου έγινε η πρόταση. Στην αρχή, ήταν λίγο δύσκολο. Να πάρω την απόφαση να φύγω μόνος σε μία ξένη χώρα, μακριά από το σπίτι μου. Όμως στην πορεία όλα έφτιαξαν, είχα ανθρώπους δίπλα μου που με στήριζαν και έζησα το όνειρο. Με πίστευαν πολύ και μου το έδειχναν, έκανα και 3 φορές την εβδομάδα προπονήσεις με την πρώτη ομάδα».
Και γιατί δεν έμεινες εκεί και αποφάσισες να επαναπατριστείς;
«Η πρώτη ομάδα έψαχνε τότε έτοιμο τερματοφύλακα για βασικό, οπότε αποφασίσαμε από κοινού να πάω κάπου να πάρω παιχνίδια. Έτσι προέκυψε ο Πανιώνιος, όπου πολύ μεγάλο ρόλο έπαιξε η παρουσία του Ελευθερόπουλου. Με παρότρυνε να έρθω στην Ελλάδα, μου και μου έδειξε εμπιστοσύνη».
Παρόλα αυτά, έχασες την θέση βασικού κάποια στιγμή. Τι έφταιξε;
«Δεν ξέρω, νομίζω ήταν θέμα διοίκησης. Δεν ήταν αγωνιστικό. Ποτέ κανείς δεν μου το παραδέχτηκε, οπότε δεν μπορώ να πω κάτι με σιγουριά, όμως όλα έγιναν τόσο ξαφνικά και η... γεύση που μου έμεινε, είναι αυτή. Δεν μένω εκεί, πάντως, δούλεψα και επέστρεψα στην ενδεκάδα, με αποτέλεσμα να καθιερωθώ και πάλι».
Κατάφερες να βγεις και στην τριάδα των κορυφαίων τερματοφυλάκων στο πρωτάθλημα, σωστά;
«Ναι, ήμουν μαζί με δύο εκπληκτικούς τερματοφύλακες, τον Καρνέζη και τον Λοντίγκιν. Μόνο και μόνο ο... ανταγωνισμός με αυτούς τους δύο, είναι μεγάλη τιμή για εμένα. Δεν είναι τυχαίο που ο ένας πήρε μεταγραφή στην Ουντινέζε και ο άλλος στην Ζενίτ, μιλάμε για δυο φανταστικούς παίκτες».
Η πρώτη σου σεζόν στον Πανιώνιο, πάντως, ήταν πολύ καλή. Και σε συλλογικό επίπεδο, αφού ξεκινήσατε τρομερά, άσχετα που στην πορεία υπήρξε η... κοιλιά.
«Ναι, είχαμε μία πολύ καλή ομάδα, γεμάτη ταλέντο. Έτσι στην αρχή τους είχαμε... τρελάνει όλους! Κάναμε ένα τρομερό ξεκίνημα, όμως στη πορεία, πέσαμε. Γινόταν το απαραίτητο ροτέισον και δεν υπήρχε τόσο μεγάο βάθος για να κάνουμε και πρωταθλητισμό, ήταν απόλυτα λογικό να μην μείνει τόσο ψηλά η ομάδα. Είχαμε και νεανικό ρόστερ, που δεν είχε την εμπειρία να διαχειριστεί καταστάσεις. Η χρονιά, πάντως, ήταν πάρα πολύ καλή».
«Φέτος, ξεκίνησες με φόρα, όμως ήρθε ένας σοβαρός τραυματισμός. Πως νιώθεις γι' αυτό, τα βάζεις, λίγο, με την τύχη σου;
«Ναι, η αλήθεια είναι πως ήμουν ικανοποιημένος από την πορεία μου στην σεζόν, όμως ηρθε ο τραυματισμός και μου κόπηκαν τα φτερά. Έχασα πολύτιμο έδαφος, άργησα να επιστρέψω, ίσως και περισσότερο από όσο χρειαζόταν. Αυτό μου αφήνει ένα παράπονο, αφού μετά τον τραυματισμό μου δεν πήρα τις ευκαιρίες που θα μπορούσα, ούτε όταν έγινα καλά. Δεν ξέρω αν έφταιγαν οι αλλαγές προπονητή, αν ήταν θέμα διοίκησης, αλλά το αποτέλεσμα είναι που μετράει».
Θα ήθελες, ίσως, να φύγεις από τον Πανιώνιο; Πως βλέπεις την νέα σεζόν;
«Έχω ακόμα ένα χρόνο συμβόλαιο με την ομάδα και θέλω να μείνω, αρκεί να έρθουμε σε μία συμφωνία που να ωφελεί και τους δύο. Τα πράγματα δεν είναι εύκολα στον Πανιώνιο, όμως εγώ θέλω να μείνω. Απλά, χρειάζομαι και κάποιες εγγυήσεις, πως μπορεί να μου παρέχει τα... βασικά Αλλιώς, θα μπορούσα να φύγω και στο εξωτερικό, δεν έχω τέτοια... κολλήματα. Το έχω κάνει ξανά και δεν με φοβίζει πλέον. Φυσικά, δεν κλείνω και πόρτες στο εσωτερικό, αν και εδώ είναι πιο δύσκολα τα πράγματα. Αν προκύψει κάτι καλό, όμως, θα το συζητήσω».
Όπως είπες, τα πράγματα είναι δύσκολα εδώ, ειδικά για τον Πανιώνιο. Πως το έχεις ζήσει όλο αυτό;
«Δεν είναι εύκολο, τα προβλήματα είναι πολλά. Η κατάσταση είναι οριακά βιώσιμη, όμως, όταν δεν παίζεις, γίνεται ακόμα πιο ζόρικο το θέμα. Γιατί μπλέκει και το ψυχολογικό κομμάτι. Όταν έχεις τις ευκαιρίες, ξεχνιέσαι».
Υπάρχει... αύριο στον Πανιώνιο;
«Φυσικά. Μιλάμε για έναν ιστορικό σύλλογο, στον οποίο γίνεται πολύ καλή δουλειά. Είμαστε μία οικογένεια, υπάρχει υγεία και πάθος για αυτό που κάνουμε. Μακάρι να βρεθεί και ένας άνθρωπος να βοηθήσει, να επενδύσει. Άμα μπουν λεφτά σε αυτή την ομάδα, μπορεί να... απογειωθεί και πάλι. Η παραγωγή ταλέντων στον σύλλογο αυτό, είναι κάτι μοναδικό. Αν πλαισιωθεί κατάλληλα η προσπάθεια αυτή και υπάρξουν οι υποδομές, τα πράγματα θα είναι τόσο διαφορετικά. Όλες οι μεγάλες ομάδες, παίρνουν παίκτες από τον Πανιώνιο. Μόνο που τώρα, φεύγουν όλοι ελεύθεροι και αυτό κάνει κακό στην ομάδα. Αν υπήρχε δυνατή διοίκηση, να ανανεώνει συμβόλαια και να πουλάει όσο και όσους πρέπει, θα ήταν αλλιώς η κατάσταση».
Παρόλο το ταλέντο της ομάδας, όμως, μέχρι την τελευταία αγωνιστική ο Πανιώνιος κινδύνευε. Τι φταίει γι αυτό;
«Σίγουρα τα οικονομικά προβλήματα επηρεάζουν. Επίσης, το νεανικό ρόστερ είναι δύσκολο να παίζει πάντα όπως μπορεί, γιατί δεν έχει την εμπειρία. Ήρθαν και οι αλλαγές προπονητών, έπαιξε τον ρόλο του και το ροτέισον. Όμως, στο τέλος τα καταφέραμε και όλα πήγαν κατ' ευχήν».
Προτεραιότητά σου είναι να παραμείνεις, λοιπόν ή προτιμάς να αποχωρήσεις;
«Ο Πανιώνιος είναι οικογένεια, είναι η ομάδα που με ανέδειξε, μου έδωσε την ευκαιρία να παίξω στην μεγάλη κατηγορία και αποτέλεσε ένα σημαντικό σκαλοπάτι για εμένα. Αυτό το εκτιμώ και θέλω να μείνω εδώ και να βοηθήσω την ομάδα. Από εκεί και πέρα, όπως είπα ξανά, χρειάζονται και κάποιες εγγυήσεις, οπότε όταν μιλήσουμε με την ομάδα, θα δούμε τι είναι καλύτερο και για τους δύο».
Κεφάλαιο Εθνική. Ακόμα δεν έχεις καταφέρει να κάνεις το ντεμπούτο σου, αν και έχεις πολλές κλήσεις στις «μικρές» ομάδες, πως το... ζεις;
«Ναι, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί έγινε αυτό. Ενώ με έπαιρναν στην αποστολή και ήμουν αυτός με τις περισσότερες συμμετοχές στην ομάδα μου, δεν έπαιξα. Σίγουρα, αυτό δεν ήταν ότι καλύτερο. Έφτανα μία ανάσα από το όνειρο, αλλά τελικά δεν πήρα κάποια συμμετοχή. Το θέλω πάρα πολύ, είναι πολύ σημαντικό για κάθε αθλητή. Φέτος είχα κάποιες ελπίδες, όμως ήρθε ο τραυματισμός και με άφησε πάλι πίσω. Θα συνεχίσω να παλεύω και πιστεύω πως θα δικαιωθώ».
Πως βλέπεις την Εθνική μας, που ετοιμάζεται να παίξει στην Βραζιλία;
«Είμαι σίγουρος πως θα δείξουν όλα τα παιδιά τον καλύτερο εαυτό τους και θα μας κάνουν πάλι περήφανους. Έχουμε πολύ καλούς παίκτες, δυνατό σύνολο, ενώ οι περισσότεροι έχουν αποκτήσει και την νοοτροπία εξωτερικού, αφού παίζουν σε μεγάλες ομάδες από δυνατά πρωταθλήματα. Βέβαια, μόνο εύκολα δεν είναι τα πράγματα. Έχουμε δύσκολο όμιλο, ενώ υπάρχουν και τραυματισμοί. Για να πάμε καλά, πρέπει να τα δώσουμε όλα, αλά χρειαζόμαστε και λίγο την τύχη. Μακάρι να πάνε όλα τέλεια!».
Δεν υπάρχουν σχόλια