Του Ευάνθη Γκόγκουλη Μεταξύ μας, δεν είναι και για να καμαρώνουμε κιόλας που πέρασαν πενήντα χρόνια κι ακόμα τέτοιο αποτέλεσμα δεν έχει...
Του Ευάνθη Γκόγκουλη
Μεταξύ μας, δεν είναι και για να καμαρώνουμε κιόλας που πέρασαν πενήντα χρόνια κι ακόμα τέτοιο αποτέλεσμα δεν έχει ξαναγίνει. Αλλά είναι χρήσιμο να γίνονται τέτοιες αναφορές, ώστε να μαθαίνουν και οι νεότεροι τι σήμαινε κάποτε η ομάδα που υποστηρίζουν. Το ίδιο θα κάνουμε από δω και μπρος στο panionianea.gr όχι μόνο στα καλά, αλλά και στα άσχημα. Διότι, ως γνωστόν, Πανιώνιος δεν έγινε κανείς για τις νίκες.
Αναγκαίος ο πρόλογος, αλλά πάμε στην ουσία. Στις 5 Ιανουαρίου 1966, λοιπόν, πριν από ακριβώς μισό αιώνα, ο Πανιώνιος πέτυχε τη μεγαλύτερη εκτός έδρας νίκη της ιστορίας του επί αντιπάλου του τέως ΠΟΚ. Διέλυσε τον Ολυμπιακό στο παλιό στάδιο Καραϊσκάκη με το εντυπωσιακό 4-1, προκαλώντας αίσθηση στο πανελλήνιο και… μπελάδες στους παίκτες του αντιπάλου του. Για πολλή ώρα έμειναν κλεισμένοι στα αποδυτήρια οι «ερυθρόλευκοι» άσοι μια και χιλιάδες οπαδοί τους περίμεναν έξω από το γήπεδο για να τους τα ψάλλουν (και ποιος ξέρει τι άλλο) για την εμφάνιση και τη συντριβή. Παραδόξως (!) η Αστυνομία λειτούργησε άψογα εκείνο το βράδυ και με συντονισμένη επιχείρηση τους φυγάδευσε ώστε να πάνε ασφαλείς σπίτια τους. Να μην το ‘χουμε και κρίμα στον λαιμό μας, δηλαδή.
Καλώς ή κακώς, το σκορ ήταν βαρύ και δεν χωνευόταν εύκολα. Αλλά διαβάζοντας τα ρεπορτάζ της εποχής, δεν δικαιολογείται τέτοια οργή εκ μέρους των οπαδών του Ολυμπιακού. Ναι μεν ο Πανιώνιος ήταν καλύτερος, με παίκτες παθιασμένους και δραστήριους, αλλά το τελικό 1-4 ήταν και λίγο… τυχερό (να λέμε την αλήθεια δηλαδή). Το γκολ με το οποίο ισοφάρισε ο Θανάσης Ιντζόγλου στο 15’, ήταν αποτέλεσμα καραμπόλας στα πόδια του Ορέστη Παυλίδη. Επίσης, ο γκολκίπερ των «ερυθρολεύκων», Γιάννης Φρονιμίδης βρέθηκε σε κάκιστη μέρα και λέγεται ότι έφταιγε σε τουλάχιστον δύο γκολ. Σίγουρα είχε ευθύνη στο δεύτερο, μια και ο Παναγιώτης Καραγιαννόπουλος για σέντρα πήγαινε στο 23’, αλλά η μπάλα πέρασε απ’ όλους και… κατέληξε μέσα!
Ο Ολυμπιακός είχε προηγηθεί μόλις στο 1’ με τον Αγανιάν, αλλά μετά την άμεση απάντηση του Πανιωνίου «κόλλησε». Ή, αν θέλετε, δεν τον άφησαν οι «κυανέρυθροι» να αντιδράσει, με τους Σκρέκη και Νέγρη να… τρώνε σίδερα πίσω. Και δεν μιλάμε για όποια κι όποια ομάδα, έτσι; Ο φημισμένος Ούγγρος, Μάρτον Μπούκοβι, είχε αναλάβει από το καλοκαίρι του ’65 την τεχνική ηγεσία με στόχο να οδηγήσει τους «ερυθρόλευκους» στον πρώτο τίτλο τους μετά τη δημιουργία της Α’ Εθνικής και τα πρώτα αποτελέσματα είχαν αρχίσει να φαίνονται. Ο Ολυμπιακός είχε ξεκινήσει με τέσσερις νίκες, χωρίς να δεχθεί γκολ και ήταν πρώτος στη βαθμολογία έστω και με δύο ματς λιγότερα. Ένα από τα ματς που εκκρεμούσε ήταν κι αυτό με τον Πανιώνιο, το οποίο ήταν να διεξαχθεί στην πρεμιέρα (η οποία έλαβε χώρα στις… 28 Νοεμβρίου!), αλλά αναβλήθηκε και πήγε στη σημερινή ημερομηνία. Όχι ότι έφταιξε αυτό για την έκβασή του, απλώς, για την ιστορία.
Μείναμε, όμως, στο 1-2 με το οποίο έληξε το πρώτο μέρος. Ο Ολυμπιακός μπήκε στην επανάληψη
με στόχο να πιέσει και εν μέρει το κατάφερε, όμως οι επιθετικοί του δεν βρέθηκαν σε καλή μέρα και έχασαν κλασικές ευκαιρίες. Στο 68’ ο Γιούτσος είχε δοκάρι και μετά το 80’ η απογοήτευση των Πειραιωτών είχε αρχίσει να βαραίνει τα πόδια τους. Δύο αντεπιθέσεις, λοιπόν, έφεραν άλλα δύο γκολ για τον Πανιώνιο. Πρώτα στο 87’με τον Θανάση Ιντζόγλου (πάλι έφερε ευθύνη ο Φρονιμίδης) και ένα λεπτό αργότερα με τον Αχιλλέα Αθανασούλα. Φωτεινός πίνακας δεν υπήρχε ακόμα στο φαληρικό στάδιο, αλλά το σκορ γράφτηκε στην ιστορία: Ολυμπιακός - Πανιώνιος 1-4!
Οι «ερυθρόλευκοι» ξεπέρασαν τις φουρτούνες που τους προκάλεσε εκείνη η ήττα και κατέκτησαν τελικά το πρωτάθλημα, ενώ και ο Πανιώνιος τα πήγε αρκετά καλά. Αν και είχε ξεκινήσει με τρεις ήττες στις τέσσερις πρώτες αγωνιστικές, πήρε τα πάνω του ύστερα από τη μεγάλη νίκη στο Φάληρο και τερμάτισε στην 4η θέση.
Η νίκη αυτή ήταν η δεύτερη που πανηγύρισε ο Πανιώνιος επί του Ολυμπιακού στο Καραϊσκάκη για την Α’ Εθνική, ύστερα από το 2-1 της περιόδου 1963-64 (Θ. Ιντζόγλου και Χάιτας τα γκολ). Παραμένει, όμως, και η τελευταία του στη φυσική έδρα των Πειραιωτών μέχρι σήμερα, μια και η νίκη με 2-1 το 1980-81 με σκόρερ τον αείμνηστο Τάκη Παπαδημητρίου, είχε σημειωθεί στη Νέα Φιλαδέλφεια (το Καραϊσκάκη ήταν κλειστό λόγω ζημιών από τον σεισμό). Κακό σερί και διόλου τιμητικό, το οποίο ελπίζουμε κάποια στιγμή να σπάσει.
Ολυμπιακός - Πανιώνιος 1-4
(1’ Αγανιάν - 15’, 87’ Θ. Ιντζόγλου, 23’ Καραγιαννόπουλος, 88’ Αθανασούλας)
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Φρονιμίδης, Παυλίδης, Ζαντέρογλου, Μίλησης, Πολυχρονίου, Γκαϊτατζής, Βασιλείου, Αρ. Παπάζογλου, Αγανιάν, Μποτίνος, Γιούτσος.
ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ: Μανιάκης, Καραγιαννόπουλος, Σκρέκης, Καζαντζίδης, Νέγρης, Μαυρίδης, Χάιτας, Κόλλιας, Αθανασούλας, Κυριαζής, Θ. Ιντζόγλου.
Μεταξύ μας, δεν είναι και για να καμαρώνουμε κιόλας που πέρασαν πενήντα χρόνια κι ακόμα τέτοιο αποτέλεσμα δεν έχει ξαναγίνει. Αλλά είναι χρήσιμο να γίνονται τέτοιες αναφορές, ώστε να μαθαίνουν και οι νεότεροι τι σήμαινε κάποτε η ομάδα που υποστηρίζουν. Το ίδιο θα κάνουμε από δω και μπρος στο panionianea.gr όχι μόνο στα καλά, αλλά και στα άσχημα. Διότι, ως γνωστόν, Πανιώνιος δεν έγινε κανείς για τις νίκες.
Αναγκαίος ο πρόλογος, αλλά πάμε στην ουσία. Στις 5 Ιανουαρίου 1966, λοιπόν, πριν από ακριβώς μισό αιώνα, ο Πανιώνιος πέτυχε τη μεγαλύτερη εκτός έδρας νίκη της ιστορίας του επί αντιπάλου του τέως ΠΟΚ. Διέλυσε τον Ολυμπιακό στο παλιό στάδιο Καραϊσκάκη με το εντυπωσιακό 4-1, προκαλώντας αίσθηση στο πανελλήνιο και… μπελάδες στους παίκτες του αντιπάλου του. Για πολλή ώρα έμειναν κλεισμένοι στα αποδυτήρια οι «ερυθρόλευκοι» άσοι μια και χιλιάδες οπαδοί τους περίμεναν έξω από το γήπεδο για να τους τα ψάλλουν (και ποιος ξέρει τι άλλο) για την εμφάνιση και τη συντριβή. Παραδόξως (!) η Αστυνομία λειτούργησε άψογα εκείνο το βράδυ και με συντονισμένη επιχείρηση τους φυγάδευσε ώστε να πάνε ασφαλείς σπίτια τους. Να μην το ‘χουμε και κρίμα στον λαιμό μας, δηλαδή.
Καλώς ή κακώς, το σκορ ήταν βαρύ και δεν χωνευόταν εύκολα. Αλλά διαβάζοντας τα ρεπορτάζ της εποχής, δεν δικαιολογείται τέτοια οργή εκ μέρους των οπαδών του Ολυμπιακού. Ναι μεν ο Πανιώνιος ήταν καλύτερος, με παίκτες παθιασμένους και δραστήριους, αλλά το τελικό 1-4 ήταν και λίγο… τυχερό (να λέμε την αλήθεια δηλαδή). Το γκολ με το οποίο ισοφάρισε ο Θανάσης Ιντζόγλου στο 15’, ήταν αποτέλεσμα καραμπόλας στα πόδια του Ορέστη Παυλίδη. Επίσης, ο γκολκίπερ των «ερυθρολεύκων», Γιάννης Φρονιμίδης βρέθηκε σε κάκιστη μέρα και λέγεται ότι έφταιγε σε τουλάχιστον δύο γκολ. Σίγουρα είχε ευθύνη στο δεύτερο, μια και ο Παναγιώτης Καραγιαννόπουλος για σέντρα πήγαινε στο 23’, αλλά η μπάλα πέρασε απ’ όλους και… κατέληξε μέσα!
Ο Ολυμπιακός είχε προηγηθεί μόλις στο 1’ με τον Αγανιάν, αλλά μετά την άμεση απάντηση του Πανιωνίου «κόλλησε». Ή, αν θέλετε, δεν τον άφησαν οι «κυανέρυθροι» να αντιδράσει, με τους Σκρέκη και Νέγρη να… τρώνε σίδερα πίσω. Και δεν μιλάμε για όποια κι όποια ομάδα, έτσι; Ο φημισμένος Ούγγρος, Μάρτον Μπούκοβι, είχε αναλάβει από το καλοκαίρι του ’65 την τεχνική ηγεσία με στόχο να οδηγήσει τους «ερυθρόλευκους» στον πρώτο τίτλο τους μετά τη δημιουργία της Α’ Εθνικής και τα πρώτα αποτελέσματα είχαν αρχίσει να φαίνονται. Ο Ολυμπιακός είχε ξεκινήσει με τέσσερις νίκες, χωρίς να δεχθεί γκολ και ήταν πρώτος στη βαθμολογία έστω και με δύο ματς λιγότερα. Ένα από τα ματς που εκκρεμούσε ήταν κι αυτό με τον Πανιώνιο, το οποίο ήταν να διεξαχθεί στην πρεμιέρα (η οποία έλαβε χώρα στις… 28 Νοεμβρίου!), αλλά αναβλήθηκε και πήγε στη σημερινή ημερομηνία. Όχι ότι έφταιξε αυτό για την έκβασή του, απλώς, για την ιστορία.
Μείναμε, όμως, στο 1-2 με το οποίο έληξε το πρώτο μέρος. Ο Ολυμπιακός μπήκε στην επανάληψη
με στόχο να πιέσει και εν μέρει το κατάφερε, όμως οι επιθετικοί του δεν βρέθηκαν σε καλή μέρα και έχασαν κλασικές ευκαιρίες. Στο 68’ ο Γιούτσος είχε δοκάρι και μετά το 80’ η απογοήτευση των Πειραιωτών είχε αρχίσει να βαραίνει τα πόδια τους. Δύο αντεπιθέσεις, λοιπόν, έφεραν άλλα δύο γκολ για τον Πανιώνιο. Πρώτα στο 87’με τον Θανάση Ιντζόγλου (πάλι έφερε ευθύνη ο Φρονιμίδης) και ένα λεπτό αργότερα με τον Αχιλλέα Αθανασούλα. Φωτεινός πίνακας δεν υπήρχε ακόμα στο φαληρικό στάδιο, αλλά το σκορ γράφτηκε στην ιστορία: Ολυμπιακός - Πανιώνιος 1-4!
Οι «ερυθρόλευκοι» ξεπέρασαν τις φουρτούνες που τους προκάλεσε εκείνη η ήττα και κατέκτησαν τελικά το πρωτάθλημα, ενώ και ο Πανιώνιος τα πήγε αρκετά καλά. Αν και είχε ξεκινήσει με τρεις ήττες στις τέσσερις πρώτες αγωνιστικές, πήρε τα πάνω του ύστερα από τη μεγάλη νίκη στο Φάληρο και τερμάτισε στην 4η θέση.
Η νίκη αυτή ήταν η δεύτερη που πανηγύρισε ο Πανιώνιος επί του Ολυμπιακού στο Καραϊσκάκη για την Α’ Εθνική, ύστερα από το 2-1 της περιόδου 1963-64 (Θ. Ιντζόγλου και Χάιτας τα γκολ). Παραμένει, όμως, και η τελευταία του στη φυσική έδρα των Πειραιωτών μέχρι σήμερα, μια και η νίκη με 2-1 το 1980-81 με σκόρερ τον αείμνηστο Τάκη Παπαδημητρίου, είχε σημειωθεί στη Νέα Φιλαδέλφεια (το Καραϊσκάκη ήταν κλειστό λόγω ζημιών από τον σεισμό). Κακό σερί και διόλου τιμητικό, το οποίο ελπίζουμε κάποια στιγμή να σπάσει.
Ολυμπιακός - Πανιώνιος 1-4
(1’ Αγανιάν - 15’, 87’ Θ. Ιντζόγλου, 23’ Καραγιαννόπουλος, 88’ Αθανασούλας)
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Φρονιμίδης, Παυλίδης, Ζαντέρογλου, Μίλησης, Πολυχρονίου, Γκαϊτατζής, Βασιλείου, Αρ. Παπάζογλου, Αγανιάν, Μποτίνος, Γιούτσος.
ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ: Μανιάκης, Καραγιαννόπουλος, Σκρέκης, Καζαντζίδης, Νέγρης, Μαυρίδης, Χάιτας, Κόλλιας, Αθανασούλας, Κυριαζής, Θ. Ιντζόγλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια