Εικοσιπέντε χρόνια στην άκρη πολλών πάγκων έχει κληθεί να αντιμετωπίσει πολλές καταστάσεις και να διαχειριστεί πολλούς χαρακτήρες. Κάθε φ...
Εικοσιπέντε χρόνια στην άκρη πολλών πάγκων έχει κληθεί να αντιμετωπίσει πολλές καταστάσεις και να διαχειριστεί πολλούς χαρακτήρες. Κάθε φορά είναι σαν την πρώτη μέρα και αυτό αποτελεί ίσως και ένα από τα μυστικά του για τα τόσα χρόνια που έχει γράψει το κοντέρ στην προπονητική του καριέρα. Ο Άγγελος Τσίκληρας φέτος οδήγησε την ομάδα του Πανιωνίου στην άνοδο στην Α1 κατηγορία των γυναικών επιβεβαιώνοντας για ακόμα μια φορά ότι όποιος έχει διάθεση για δουλειά μέσα στο γήπεδο θα ανταμειφθεί από το αποτέλεσμα.
Ο προπονητής της ομάδας της Νέας Σμύρνης μίλησε στο agapotobasket.gr κάνοντας τον απολογισμό του και μοιράστηκε μαζί μας τα πρώτα σχέδια για τη νέα χρονιά εκφράζοντας παράλληλα τους προβληματισμούς του για την πορεία του γυναικείου μπάσκετ το οποίο χρειάζεται τη στήριξη όλων ώστε βήμα βήμα να ανεβαίνει επίπεδο προσελκύοντας όλο και περισσότερο κόσμο.
Με την άνοδο της ομάδας του Πανιωνίου στην Α1 η χρονιά κρίνεται επιτυχημένη για το γυναικείο τμήμα του ιστορικού αυτού σωματείου. Θα ήθελα το δικό σας απολογισμό της χρονιάς που ολοκληρώθηκε.
Όταν κάναμε το σχεδιασμό για τη φετινή χρονιά, βλέποντας το ρόστερ μας, το οποίο ευτυχώς έμεινε όλο από την προηγούμενη χρονιά και σε σύγκριση με τα ρόστερ των άλλων ομάδων πιστεύαμε ότι είχαμε κάνει αυτό που θα μας δώσει το κάτι παραπάνω. Μπορούσαμε να βάλουμε ως στόχο την άνοδο. Δεν το μεταφέραμε στα παιδιά με την έννοια της πίεσης τόσο πολύ αλλά από την προπόνηση που κάναμε καταλαβαίνανε ότι ζητούσαμε πράγματα από αυτές ακριβώς για αυτό το σκοπό. Αυτό που μας έδωσε βέβαια τη δυνατότητα να το πιστέψουμε ακόμα παραπάνω ήταν αρχικά το παιχνίδι του πρώτου γύρου με το Σπόρτιγκ και στη συνέχεια η νίκη πάλι κόντρα στον ίδιο σύλλογο και στο δεύτερο γύρο, αποτέλεσμα με το οποίο ουσιαστικά κλειδώσαμε και το θέμα της ανόδου. Με δεδομένο ότι είχαμε χάσει και τα δυο παιχνίδια από τη Δάφνη οι αγώνες με το Σπόρτιγκ θα έκριναν το δεύτερο εισιτήριο της ανόδου.
Α1 λοιπόν: σχέδια και προγραμματισμός που μπαίνει πλέον στο τραπέζι. Με ποια κριτήρια θα στηθεί η ομάδα για τη νέα σεζόν και τι είναι αυτό που χρειάζεται για να γεμίσει το κλειστό της Αρτάκης;
Αυτό που έχουμε ήδη πει με τα κορίτσια, καθώς μια πρώτη κουβέντα έχει ήδη γίνει με τη διοικούσα επιτροπή του Πανιωνίου που εκπροσωπεί τον ερασιτέχνη, σκοπός μας είναι στο μεγαλύτερο ποσοστό της η ομάδα να μείνει η ίδια. Από κει και μετά αφού κλείσει αυτό το κομμάτι θα δούμε τι προσθήκες θα πρέπει να κάνουμε ώστε η ομάδα να είναι ανταγωνιστική, να παρουσιάζει μια εικόνα που θα ευχαριστιόμαστε εμείς και ο κόσμος πρώτα από όλα και μετά ο στόχος που είναι η παραμονή κατά κύριο λόγο να έρθει όσο πιο γρήγορα γίνεται. Ο βασικός μας σκοπός είναι να κάνουμε μια ομάδα που θα ευχαριστιέται το παιχνίδι και θα παίξει πιο ελκυστικό μπάσκετ από ότι φέτος.
Από τη στιγμή που υπάρχουν στο πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, ομάδες που έχουν τη δυνατότητα να κάνουν πολλά πολλά πράγματα οικονομικά, αυτό που διεκδικεί ο Πανιώνιος, μια ομάδα που ανεβαίνει από την Α2 στην Α1 καταρχήν είναι να σταθεροποιηθεί στην κατηγορία και σιγά σιγά να κάνει βήματα προς τα μπρος. Στο δικό μου το μυαλό αυτό που θέλω είναι να κάνουμε κάτι στέρεο, κάτι γερό που βήμα βήμα χρονιά με τη χρονιά να κάνουμε κάτι πιο ουσιώδες και πιο δυνατό.
Ποιες είναι οι διαφορές ανάμεσα στην Α2 και την Α1;
Υπάρχει μεγάλη διαφορά. Κατ αρχήν και μόνο το γεγονός ότι στην Α1 αγωνίζονται δυο ξένες παίκτριες και πιθανόν και κάποια τρίτη στο μέλλον αν αποφασιστεί από την ομοσπονδία. Μόνο και μόνο αυτό κάνει τη διαφορά από τη μία. Από την άλλη το άλλο κομμάτι είναι το θέμα των μπάτζετ. Άλλη δυναμική έχει μια ομάδα που αγωνίζεται στην Α1 και άλλη στην Α2. Τέλος η ποιότητα των παικτριών που συμμετέχουν στην Α1 δεν έχει καμία σχέση με αυτή της Α2.
Ποιο είναι το γοητευτικότερο στοιχείο του γυναικείου μπάσκετ;
Με το χέρι στην καρδιά είναι ότι δεν πλήττεις ποτέ. Και μέσα σε μια ομάδα αλλά και γενικότερα στο πρωτάθλημα. Ειδικά φέτος στη δική μας την ομάδα εγώ προσωπικά δεν έπληξα ούτε μια μέρα. Κάθε μέρα ήταν διαφορετική με τα πάνω της και τα κάτω της αλλά είχε τη δικιά της γοητεία. Αλλά και τα δύο πρωταθλήματα τόσο της Α1 όσο και της Α2 είχαν εκπλήξεις, ανατροπές, δυνατά αποτελέσματα. Αυτό και μόνο δίνει από την δική του πλευρά μια άλλη γεύση και γλύκα και ήταν γοητευτικό.
Πως ένας άντρας διαχειρίζεται 12 γυναίκες;
Χωρίς να με παρεξηγήσουν οι κυρίες δεν είναι και το πιο εύκολο. Σαν ομάδα φέτος αλλά και εγώ προσωπικά έχω μια άλλη φιλοσοφία. Χρειάζεται και η επιβράβευση σε πολλά σημεία. Χρειάζεται να ανταμείψεις κάποιον όταν προσπαθεί από την μία, από την άλλη όμως χρειάζεται και η πίεση, η προσήλωση στο στόχο, η ένταση στην προπόνηση. Αυτό όταν από την αρχή με την αθλήτρια, που είναι συνεργάτιδα γατί εγώ έτσι αντιμετωπίζω τις αθλήτριες καθώς δουλεύουμε και οι δυο για έναν κοινό σκοπό, είσαι ειλικρινής και βλέπει ο άλλος ότι δεν τον κοροϊδεύεις, πιστεύεις σε αυτόν, δίνεις τον εαυτό σου για το συνεργάτη σου βλέπει και ο άλλος ότι υπάρχει ειλικρίνεια. Όταν υπάρχει αυτό η συνεργασία είναι σε καλό δρόμο. Φέτος ειδικά με την ομάδα του Πανιωνίου, μια ομάδα με ιστορικό όνομα και μεγάλη δυναμική, δόξα το θεό η συνεργασία μας ήταν πολύ καλή. Όταν η αθλήτρια βλέπει ότι υπάρχει ένα προπονητικό τιμ και μια διοικούσα επιτροπή που ήταν καθημερινά δίπλα τους για ότι χρειαστεί η κάθε μια και όλα γίνονταν πριν τα ζητήσουν σίγουρα ένα πράγμα από το μυαλό τους έφευγε και το μόνο που τις απασχολούσε ήταν το μπάσκετ. Εκεί ήταν η δικιά μας η στιγμή να βοηθήσουμε τα κορίτσια να είναι όσο γίνεται πιο συγκεντρωμένα, ότι ζήτημα ψυχολογίας υπήρχε να το λύσουμε με πολύ κουβέντα. Όταν από την αρχή δίνεις το στίγμα σου και ο καθένας έχει το ρόλο του φτάνεις στο σημείο να καταλαβαίνεις τον άλλον με τα μάτια και να το λύνεις πιο εύκολα.
Τι είναι αυτό που μπορεί να φέρει τον κόσμο στα γήπεδα του γυναικείου μπάσκετ καθώς τη φετινή χρονιά δεν μπορούμε να πούμε ότι προσέλκυσε πάρα πολύ κόσμο.
Πονεμένη ιστορία αυτή. Ξεκινώντας πρώτα από τη δική μου την ομάδα, μια ομάδα η οποία στο πρόσφατο παρελθόν (2007) είχε πάρει το πρωτάθλημα στην Α1. Πολύ γρήγορα η ομάδα αυτή έχασε την αίγλη της πήγε στην Α2 (δεν υποτιμώ το πρωτάθλημα της Α2 ωστόσο μια ομάδα ιστορική όπως ο Πανιώνιος πρέπει να βρίσκεται στην Α1). Αυτό που είδαμε φέτος ήταν ότι έλειπε ο κόσμος δίπλα από τα κορίτσια και την ομάδα. Με την προσπάθεια που κάναμε μέσα στο γήπεδο και τα αποτελέσματα που φέραμε καταφέραμε και ξαναφέρουμε τον κόσμο με αποτέλεσμα στα ενός έδρας παιχνίδια με την ομάδα της Δάφνης αλλά και του Σπόρτιγκ αλλά και το τελευταίο εντός έδρας με την Αγία Παρασκευή που ήταν ουσιαστικά μια γιορτή ήταν γήπεδο το οποίο γέμισε τηρουμένων των αναλογιών τόσο που δεν τα βλέπουμε σε άλλα γήπεδα. Η επιτυχία των κοριτσιών κάνει τον κόσμο του Πανιωνίου να ξαναέρχεται στο γήπεδο και να αγαπάει και πάλι το γυναικείο μπάσκετ. Θέλω να πιστεύω ότι του χρόνου η συνύπαρξη του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού, του ΠΑΟΚ, του Άρη, του Πρωτέα, του Πανιωνίου, ιστορικών δηλαδή ομάδων, θα δώσει άλλη δυναμική στη διοργάνωση.
Πρόσφατα συμβάλλατε και εσείς με τη συμμετοχή σας στην κοινωνική προσφορά του γυναικείου μπάσκετ μέσω του αγώνα Pressing. Πως μπορούν να βοηθήσουν τέτοιες ενέργειες το γυναικείο μπάσκετ αλλά και την κοινωνία μας γενικότερα.
Θα ήθελα να σου απαντήσω σε αυτό παραπέμποντας όλους να μπουν και να δουν το βίντεο του αγώνα και τη συμμετοχή του κόσμου στο γήπεδο. Τέτοια πράγματα καταρχήν έχουν κοινωνικού χαρακτήρα σημασία και δίνουν ένα επιπλέον κίνητρο. Με συγκίνησε που είδα από την μια πλευρά των πάγκων ανθρώπους δημοσιογράφους που μπήκαν στη διαδικασία να φορέσουν το σορτσάκι και τη φανέλα, να παίξουν και να το ευχαριστηθούν και από την άλλη πλευρά είδα αθλήτριες που την αμέσως επόμενη μέρα του final 4 του κυπέλλου με όποια κούραση είχαν υποστεί ήταν στο γήπεδο και ήθελαν να τιμήσουν με την παρουσία τους αυτή τη διαδικασία. Έχει τεράστια σημασία και είναι πολύ σημαντικό να γίνονται τέτοιες εκδηλώσεις γιατί προβάλλουν και τον κοινωνικό χαρακτήρα όσων συμμετέχουν αλλά είναι και πράγματα που δίνουν τη δυνατότητα στον κόσμο να δει ότι το γυναικείο μπάσκετ μπορεί να μην προσφέρει φαντεζί πράγματα αλλά έχει και αυτό τη δική του αίγλη. Μακάρι να συνεχιστούν και αξίζει ένα μεγάλο μπράβο σε εσάς που το διοργανώσατε και το ευχαριστηθήκαμε όλοι.
Κλείνοντας θέλω μια κουβέντα για όλους όσους ήταν γύρω σας αυτή τη χρονιά.
Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στο συνεργάτη μου τον Άγγελο Γιαννουλάκη,ο οποίος συνέβαλε τα μέγιστα στη φετινή χρονιά,στα κορίτσια τα οποία μας εμπιστεύτηκαν και υπερέβαλαν πολλές φορές τους εαυτού τους και με την προσπάθειά τους φτάσαμε στην άνοδο,παρ' όλο τους τραυματισμούς με ρίσκο ακόμα και την υγεία τους. Επίσης στο κόσμο του Πανιωνίου, τους Πάνθηρες, που ήταν πάντα δίπλα μας και με την στήριξη και τον παλμό τους βοήθησαν και αυτοί πάρα πολύ ώστε τα κορίτσια να δίνουν το κάτι παραπάνω σε κάθε παιχνίδι. Τέλος ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στην διοικούσα επιτροπή, η οποία μας εμπιστεύτηκε, στήριξε το πλάνο μας, στήριξε τις αθλήτριες, ήταν πάντα δίπλα μας σε ότι χρειάστηκε η ομάδα, ώστε απρόσκοπτα να συγκεντρωθούμε στο στόχο μας και τελικά να τα καταφέρουμε.
agapotobasket.gr
Ο προπονητής της ομάδας της Νέας Σμύρνης μίλησε στο agapotobasket.gr κάνοντας τον απολογισμό του και μοιράστηκε μαζί μας τα πρώτα σχέδια για τη νέα χρονιά εκφράζοντας παράλληλα τους προβληματισμούς του για την πορεία του γυναικείου μπάσκετ το οποίο χρειάζεται τη στήριξη όλων ώστε βήμα βήμα να ανεβαίνει επίπεδο προσελκύοντας όλο και περισσότερο κόσμο.
Με την άνοδο της ομάδας του Πανιωνίου στην Α1 η χρονιά κρίνεται επιτυχημένη για το γυναικείο τμήμα του ιστορικού αυτού σωματείου. Θα ήθελα το δικό σας απολογισμό της χρονιάς που ολοκληρώθηκε.
Όταν κάναμε το σχεδιασμό για τη φετινή χρονιά, βλέποντας το ρόστερ μας, το οποίο ευτυχώς έμεινε όλο από την προηγούμενη χρονιά και σε σύγκριση με τα ρόστερ των άλλων ομάδων πιστεύαμε ότι είχαμε κάνει αυτό που θα μας δώσει το κάτι παραπάνω. Μπορούσαμε να βάλουμε ως στόχο την άνοδο. Δεν το μεταφέραμε στα παιδιά με την έννοια της πίεσης τόσο πολύ αλλά από την προπόνηση που κάναμε καταλαβαίνανε ότι ζητούσαμε πράγματα από αυτές ακριβώς για αυτό το σκοπό. Αυτό που μας έδωσε βέβαια τη δυνατότητα να το πιστέψουμε ακόμα παραπάνω ήταν αρχικά το παιχνίδι του πρώτου γύρου με το Σπόρτιγκ και στη συνέχεια η νίκη πάλι κόντρα στον ίδιο σύλλογο και στο δεύτερο γύρο, αποτέλεσμα με το οποίο ουσιαστικά κλειδώσαμε και το θέμα της ανόδου. Με δεδομένο ότι είχαμε χάσει και τα δυο παιχνίδια από τη Δάφνη οι αγώνες με το Σπόρτιγκ θα έκριναν το δεύτερο εισιτήριο της ανόδου.
Α1 λοιπόν: σχέδια και προγραμματισμός που μπαίνει πλέον στο τραπέζι. Με ποια κριτήρια θα στηθεί η ομάδα για τη νέα σεζόν και τι είναι αυτό που χρειάζεται για να γεμίσει το κλειστό της Αρτάκης;
Αυτό που έχουμε ήδη πει με τα κορίτσια, καθώς μια πρώτη κουβέντα έχει ήδη γίνει με τη διοικούσα επιτροπή του Πανιωνίου που εκπροσωπεί τον ερασιτέχνη, σκοπός μας είναι στο μεγαλύτερο ποσοστό της η ομάδα να μείνει η ίδια. Από κει και μετά αφού κλείσει αυτό το κομμάτι θα δούμε τι προσθήκες θα πρέπει να κάνουμε ώστε η ομάδα να είναι ανταγωνιστική, να παρουσιάζει μια εικόνα που θα ευχαριστιόμαστε εμείς και ο κόσμος πρώτα από όλα και μετά ο στόχος που είναι η παραμονή κατά κύριο λόγο να έρθει όσο πιο γρήγορα γίνεται. Ο βασικός μας σκοπός είναι να κάνουμε μια ομάδα που θα ευχαριστιέται το παιχνίδι και θα παίξει πιο ελκυστικό μπάσκετ από ότι φέτος.
Από τη στιγμή που υπάρχουν στο πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, ομάδες που έχουν τη δυνατότητα να κάνουν πολλά πολλά πράγματα οικονομικά, αυτό που διεκδικεί ο Πανιώνιος, μια ομάδα που ανεβαίνει από την Α2 στην Α1 καταρχήν είναι να σταθεροποιηθεί στην κατηγορία και σιγά σιγά να κάνει βήματα προς τα μπρος. Στο δικό μου το μυαλό αυτό που θέλω είναι να κάνουμε κάτι στέρεο, κάτι γερό που βήμα βήμα χρονιά με τη χρονιά να κάνουμε κάτι πιο ουσιώδες και πιο δυνατό.
Ποιες είναι οι διαφορές ανάμεσα στην Α2 και την Α1;
Υπάρχει μεγάλη διαφορά. Κατ αρχήν και μόνο το γεγονός ότι στην Α1 αγωνίζονται δυο ξένες παίκτριες και πιθανόν και κάποια τρίτη στο μέλλον αν αποφασιστεί από την ομοσπονδία. Μόνο και μόνο αυτό κάνει τη διαφορά από τη μία. Από την άλλη το άλλο κομμάτι είναι το θέμα των μπάτζετ. Άλλη δυναμική έχει μια ομάδα που αγωνίζεται στην Α1 και άλλη στην Α2. Τέλος η ποιότητα των παικτριών που συμμετέχουν στην Α1 δεν έχει καμία σχέση με αυτή της Α2.
Ποιο είναι το γοητευτικότερο στοιχείο του γυναικείου μπάσκετ;
Με το χέρι στην καρδιά είναι ότι δεν πλήττεις ποτέ. Και μέσα σε μια ομάδα αλλά και γενικότερα στο πρωτάθλημα. Ειδικά φέτος στη δική μας την ομάδα εγώ προσωπικά δεν έπληξα ούτε μια μέρα. Κάθε μέρα ήταν διαφορετική με τα πάνω της και τα κάτω της αλλά είχε τη δικιά της γοητεία. Αλλά και τα δύο πρωταθλήματα τόσο της Α1 όσο και της Α2 είχαν εκπλήξεις, ανατροπές, δυνατά αποτελέσματα. Αυτό και μόνο δίνει από την δική του πλευρά μια άλλη γεύση και γλύκα και ήταν γοητευτικό.
Πως ένας άντρας διαχειρίζεται 12 γυναίκες;
Χωρίς να με παρεξηγήσουν οι κυρίες δεν είναι και το πιο εύκολο. Σαν ομάδα φέτος αλλά και εγώ προσωπικά έχω μια άλλη φιλοσοφία. Χρειάζεται και η επιβράβευση σε πολλά σημεία. Χρειάζεται να ανταμείψεις κάποιον όταν προσπαθεί από την μία, από την άλλη όμως χρειάζεται και η πίεση, η προσήλωση στο στόχο, η ένταση στην προπόνηση. Αυτό όταν από την αρχή με την αθλήτρια, που είναι συνεργάτιδα γατί εγώ έτσι αντιμετωπίζω τις αθλήτριες καθώς δουλεύουμε και οι δυο για έναν κοινό σκοπό, είσαι ειλικρινής και βλέπει ο άλλος ότι δεν τον κοροϊδεύεις, πιστεύεις σε αυτόν, δίνεις τον εαυτό σου για το συνεργάτη σου βλέπει και ο άλλος ότι υπάρχει ειλικρίνεια. Όταν υπάρχει αυτό η συνεργασία είναι σε καλό δρόμο. Φέτος ειδικά με την ομάδα του Πανιωνίου, μια ομάδα με ιστορικό όνομα και μεγάλη δυναμική, δόξα το θεό η συνεργασία μας ήταν πολύ καλή. Όταν η αθλήτρια βλέπει ότι υπάρχει ένα προπονητικό τιμ και μια διοικούσα επιτροπή που ήταν καθημερινά δίπλα τους για ότι χρειαστεί η κάθε μια και όλα γίνονταν πριν τα ζητήσουν σίγουρα ένα πράγμα από το μυαλό τους έφευγε και το μόνο που τις απασχολούσε ήταν το μπάσκετ. Εκεί ήταν η δικιά μας η στιγμή να βοηθήσουμε τα κορίτσια να είναι όσο γίνεται πιο συγκεντρωμένα, ότι ζήτημα ψυχολογίας υπήρχε να το λύσουμε με πολύ κουβέντα. Όταν από την αρχή δίνεις το στίγμα σου και ο καθένας έχει το ρόλο του φτάνεις στο σημείο να καταλαβαίνεις τον άλλον με τα μάτια και να το λύνεις πιο εύκολα.
Τι είναι αυτό που μπορεί να φέρει τον κόσμο στα γήπεδα του γυναικείου μπάσκετ καθώς τη φετινή χρονιά δεν μπορούμε να πούμε ότι προσέλκυσε πάρα πολύ κόσμο.
Πονεμένη ιστορία αυτή. Ξεκινώντας πρώτα από τη δική μου την ομάδα, μια ομάδα η οποία στο πρόσφατο παρελθόν (2007) είχε πάρει το πρωτάθλημα στην Α1. Πολύ γρήγορα η ομάδα αυτή έχασε την αίγλη της πήγε στην Α2 (δεν υποτιμώ το πρωτάθλημα της Α2 ωστόσο μια ομάδα ιστορική όπως ο Πανιώνιος πρέπει να βρίσκεται στην Α1). Αυτό που είδαμε φέτος ήταν ότι έλειπε ο κόσμος δίπλα από τα κορίτσια και την ομάδα. Με την προσπάθεια που κάναμε μέσα στο γήπεδο και τα αποτελέσματα που φέραμε καταφέραμε και ξαναφέρουμε τον κόσμο με αποτέλεσμα στα ενός έδρας παιχνίδια με την ομάδα της Δάφνης αλλά και του Σπόρτιγκ αλλά και το τελευταίο εντός έδρας με την Αγία Παρασκευή που ήταν ουσιαστικά μια γιορτή ήταν γήπεδο το οποίο γέμισε τηρουμένων των αναλογιών τόσο που δεν τα βλέπουμε σε άλλα γήπεδα. Η επιτυχία των κοριτσιών κάνει τον κόσμο του Πανιωνίου να ξαναέρχεται στο γήπεδο και να αγαπάει και πάλι το γυναικείο μπάσκετ. Θέλω να πιστεύω ότι του χρόνου η συνύπαρξη του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού, του ΠΑΟΚ, του Άρη, του Πρωτέα, του Πανιωνίου, ιστορικών δηλαδή ομάδων, θα δώσει άλλη δυναμική στη διοργάνωση.
Πρόσφατα συμβάλλατε και εσείς με τη συμμετοχή σας στην κοινωνική προσφορά του γυναικείου μπάσκετ μέσω του αγώνα Pressing. Πως μπορούν να βοηθήσουν τέτοιες ενέργειες το γυναικείο μπάσκετ αλλά και την κοινωνία μας γενικότερα.
Θα ήθελα να σου απαντήσω σε αυτό παραπέμποντας όλους να μπουν και να δουν το βίντεο του αγώνα και τη συμμετοχή του κόσμου στο γήπεδο. Τέτοια πράγματα καταρχήν έχουν κοινωνικού χαρακτήρα σημασία και δίνουν ένα επιπλέον κίνητρο. Με συγκίνησε που είδα από την μια πλευρά των πάγκων ανθρώπους δημοσιογράφους που μπήκαν στη διαδικασία να φορέσουν το σορτσάκι και τη φανέλα, να παίξουν και να το ευχαριστηθούν και από την άλλη πλευρά είδα αθλήτριες που την αμέσως επόμενη μέρα του final 4 του κυπέλλου με όποια κούραση είχαν υποστεί ήταν στο γήπεδο και ήθελαν να τιμήσουν με την παρουσία τους αυτή τη διαδικασία. Έχει τεράστια σημασία και είναι πολύ σημαντικό να γίνονται τέτοιες εκδηλώσεις γιατί προβάλλουν και τον κοινωνικό χαρακτήρα όσων συμμετέχουν αλλά είναι και πράγματα που δίνουν τη δυνατότητα στον κόσμο να δει ότι το γυναικείο μπάσκετ μπορεί να μην προσφέρει φαντεζί πράγματα αλλά έχει και αυτό τη δική του αίγλη. Μακάρι να συνεχιστούν και αξίζει ένα μεγάλο μπράβο σε εσάς που το διοργανώσατε και το ευχαριστηθήκαμε όλοι.
Κλείνοντας θέλω μια κουβέντα για όλους όσους ήταν γύρω σας αυτή τη χρονιά.
Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στο συνεργάτη μου τον Άγγελο Γιαννουλάκη,ο οποίος συνέβαλε τα μέγιστα στη φετινή χρονιά,στα κορίτσια τα οποία μας εμπιστεύτηκαν και υπερέβαλαν πολλές φορές τους εαυτού τους και με την προσπάθειά τους φτάσαμε στην άνοδο,παρ' όλο τους τραυματισμούς με ρίσκο ακόμα και την υγεία τους. Επίσης στο κόσμο του Πανιωνίου, τους Πάνθηρες, που ήταν πάντα δίπλα μας και με την στήριξη και τον παλμό τους βοήθησαν και αυτοί πάρα πολύ ώστε τα κορίτσια να δίνουν το κάτι παραπάνω σε κάθε παιχνίδι. Τέλος ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στην διοικούσα επιτροπή, η οποία μας εμπιστεύτηκε, στήριξε το πλάνο μας, στήριξε τις αθλήτριες, ήταν πάντα δίπλα μας σε ότι χρειάστηκε η ομάδα, ώστε απρόσκοπτα να συγκεντρωθούμε στο στόχο μας και τελικά να τα καταφέρουμε.
agapotobasket.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια