Του Γιάννη Κοσμίδη... Υπάρχει ένα οικοδομικό τετράγωνο του Δήμου σου το οποίο στεγάζει Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο. Στο ίδιο οικοδο...
Υπάρχει ένα οικοδομικό τετράγωνο του Δήμου σου το οποίο στεγάζει Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο. Στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο είναι το σπίτι σου και έχεις σκόρπιες «μερικές» αθλητικές εγκαταστάσεις. Το σύνολο των εγκαταστάσεων ανήκουν όχι στο Κράτος αλλά ακόμα καλύτερα στον Δήμο και σε εσένα. Για αυτό φρόντισαν οι παππούδες σου που δεν περίμεναν από το κράτος να σου φτιάξει κάτι αλλά τα έφτιαξαν μόνοι τους. Με τον Δήμο και εσένα.
Και το απίθανο είναι ότι αυτό δεν είναι το μόνο. Έχει και άλλο ένα τέτοιο οικοδομικό τετράγωνο ο Δήμος σου,πάνω στο τέρμα του λόφου.
Ο Δήμος σου που έχει 7 Γυμνάσια και Λύκεια (δημόσια και ιδιωτικά). Περίπου άλλα τόσα Δημοτικά.
Ξέρεις πόσες σχολικές εκδρομές έγιναν φέτος που είναι Ολυμπιακή χρονιά αλλά και κάθε άλλη χρονιά ώστε οι μαθητές να σε γνωρίσουν από κοντά; Πόσες εκδρομές που υπάγονται σε αυτό που ονομάζουμε «σχολικό αθλητισμό»; Να γνωρίσουν εσένα και τα διάφορα Ολυμπιακά αθλήματα των «δικών μας Ελληνικών Ολυμπιακών αγώνων»? Αυτά που δεκαετίες τώρα εσύ καλλιεργείς; Δυστυχώς ξέρεις…
Φαντάσου τη μέρα που οι δάσκαλοι, σε συνεργασία με τους Συλλόγους γονέων, με την αρωγή του Δήμου, εσένα και τους προπονητές σου να βάλετε σε μία σειρά όλα τα παιδάκια της 5ης δημοτικού και να τους πείτε «αυτό είναι το άλμα εις μήκος». Και να πάρουν φόρα τα παιδάκια και να κάνουν ένα άλμα. Και ας κάνουν όλα από ένα μέχρι ενάμιση μέτρο. Δεν έχει σημασία. Να μην φτάνουν το σκάμμα. Δεν έχει σημασία. Αλλά που ξέρεις; Αν περάσουν όλα τα παιδάκια της 5ης δημοτικού μπορεί να πάρει φόρα ένα και να πηδήξει 5 μέτρα. Και μέχρι εκείνη τη στιγμή ούτε οι γονείς του, ούτε οι δάσκαλοί του, ούτε το ίδιο θα ήξερε ότι μπορεί να πηδάει μακριά. Και μπορεί να το αγαπήσει το μήκος. Το κάθε μήκος. Το τρέξιμο, τη ρίψη, το πινγκ πονγκ, το τζούντο, την κολύμβηση ή το πόλο. Και αυτό μπορεί από μόνο του να του αλλάξει τη ζωή. Όπως άλλαξε τη ζωή ενός 5χρονου υπερκινητικού πιτσιρικά που ο πατέρας το πήγε κάτω από την Θύρα 1 να του δείξει τι είναι η ενόργανη γυμναστική μπας και ξεκινήσει τις κωλοτούμπες και ηρεμήσει. Αυτό το 26χρονο σήμερα που αποκαλούν «βασιλιά των κρίνων» και που (ευτυχώς) τελικά ουδέποτε «ηρέμησε».
Αλλά και να μην αλλάξει τη ζωή κανενός, το σίγουρο είναι ότι στο τέλος εκείνης της ημέρας όλα τα παιδάκια θα έχουν μάθει τι είναι το ένα από τα 306 αγωνίσματα των Ολυμπιακών αγώνων. Το άλμα εις μήκος. Παιδεία. Αυτό που τόσο πολύ μας λείπει.
Μήπως τελικά να μην περιμένεις το κάθε κράτος και να πας μέχρι το Δημαρχείο και μαζί του να βάλεις κάτω την εμπειρία σου να ανοίξεις τα μάτια στους καθηγητές στους δασκάλους και τους γονείς; Μήπως να ξεφύγεις από τη μετριότητα και τη μιζέρια και να κάνεις από αύριο τα πράγματα διαφορετικά; Εσύ, χωρίς να περιμένεις κανένα κράτος.
Μήπως εσύ μπορείς να κάνεις την αρχή να αλλάξουν τα πράγματα για να σταματήσουμε επιτέλους να είμαστε εραστές της ήσσονος προσπάθειας και απλά δεν το έχεις καταλάβει;
Μήπως αυτό που σου λείπει είναι το όραμα; Γιατί όραμα είναι το ετήσιο σχολικό πρωτάθλημα του Δήμου σου. Ένα σχολικό πρωτάθλημα με όσο περισσότερα αγωνίσματα στο οποίο θα συμμετέχουν όλα τα σχολεία. Αγωνίσματα που εσύ θα τους διδάξεις. Ένα τη φορά, μία τάξη τη φορά.
Γιατί εσύ σίγουρα μπορείς. Ο Πανιώνιος Γυμναστικός Σύλλογος Σμύρνης είσαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια