Είναι γνωστή η ιστορία του λαγού και της χελώνας και την είδαμε σε πρώτο πλάνο στη Νέα Σμύρνη. Ένας χαλαρός Πανιώνιος κατέβηκε στο γήπ...
Ένας χαλαρός Πανιώνιος κατέβηκε στο γήπεδο, έχοντας υπόψη του ότι παίζει με μια ομάδα με υπηρεσιακό προπονητή, χωρίς βαθμό και παθητικό 8-1. Ξέχασε όμως ότι το στατιστικό αυτό ήταν λίγο πλασματικό. Το 6-1 ήταν σε έναν αγώνα, που η εν λόγω ομάδα έπαιζε με τον λύνω-ράβω του ελληνικού ποδοσφαίρου και ενώ δεν είχε ακόμη άδεια (οι κακές γλώσσες λένε πολλά για αυτό το σκορ).
Πάντως χρονικά, κατά σύμπτωση ίσως, μετά το 6-1 η άδεια εξασφαλίστηκε για τη Βέροια. Με την ΑΕΚ εμφανίστηκε αρκετά βελτιωμένη και αν δεν έπνιγε ο Λόπεθ το φάουλ του Μπακασέτα, θα τη δυσκόλευε σίγουρα. Σε κάθε περίπτωση, ήταν μια ομάδα που έπαιζε με την πλάτη στον τοίχο και τέτοια παιχνίδια θέλουν προσοχή, ειδικά στο να διαφυλάξεις το μηδέν στην άμυνα. Διότι αν προσέξεις το μηδέν στην άμυνα, το γκολ λογικά θα έρθει κάποια στιγμή. Αν πάλι μπεις με νοοτροπία ότι θα ρίξουμε 4, ας φάμε 3, τότε καταλήγεις συνήθως να κυνηγάς το σκορ…
Έτσι, μοιραία ο Πανιώνιος έγινε ο λαγός στην ιστορία του αγώνα. Μιας και στο μυαλό του είχε ότι ήταν καλύτερος, είπε να …κοιμηθεί για ένα ημίχρονο και να φορτάρει στο δεύτερο. Η Βέροια μπαίνει δυνατά στο παιχνίδι, προειδοποιεί με επιθετική δραστηριότητα και απειλεί ήδη από τα πρώτα λεπτά. Η χαλαρότητα του Πανιωνίου όμως, φαίνεται και στις 2 φάσεις των γκολ. Στο 1ο γκολ, ένα στημένο, η ομάδα αμύνεται πριν την εκτέλεση ορθώς σε αριθμούς, με 10 παίκτες + τον τερματοφύλακα στην περιοχή μας (δηλαδή όλοι πίσω). Η Βέροια έχοντας κατέβει με επιθετικές προθέσεις, έχει 7 παίκτες στην περιοχή.
Παρόλο που οι αμυνόμενοι του Πανιωνίου υπερτερούν σε αριθμό, αν δούμε την εξέλιξη της φάσης, την ώρα της κεφαλιάς, στο κέντρο της περιοχής είναι 1 με 1 ο παίκτης της Βέροιας που παίρνει την κεφαλιά. Επίσης στο 2ο δοκάρι οι 2 παίκτες της Βέροιας έχουν αμφότεροι καλύτερη θέση από αυτούς του Πανιωνίου. Το γκολ μόνο τυχαίο δεν ήταν. Βέβαια, γκολ από στημμένες φάσεις θα μπουν και η κάθε ομάδα πρέπει να μπορεί να ανταπεξέλθει στη συνέχεια.
Όμως ο Πανιώνιος δεν έλεγε να μπει ακόμη στο παιχνίδι. Όταν έχεις τέτοια αγωνιστική συμπεριφορά, είτε γιατί υποτίμησες τον αντίπαλο, ή γιατί υπερεκτίμησες τον εαυτό σου, πρέπει τουλάχιστον μετά το πρώτο χαστούκι να σοβαρευτείς και να κοιτάξεις να συμαζέψεις όσο μπορείς την κατάσταση μέχρι να ανασυνταχθείς (συνήθως στο ημίχρονο). Δυστυχώς όμως, η χαλαρότητα συνεχίστηκε, ειδικά στην άμυνα και όταν η Βέροια ξαναπείλησε μετά από αδράνεια σε μία θεωρητικά εύκολη φάση (ο Μπεν ενώ είχε καλύτερη θέση αμυντικά από τον αντίπαλο αλλά δεν απομάκρυνε και έτσι έχασε τη μπάλα), ήρθε το γκολ. Χαρακτηριστικό είναι ότι και πάλι υπερτερούν σε αριθμό οι αμυντικοί, με 7 παίκτες του Πανιωνίου μέσα στην περιοχή και 4 επιτιθέμενους της Βέροιας, που όλοι όμως είναι και πάλι ελεύθεροι και σε πιο επίκαιρη θέση…
2 φάσεις λοιπόν, με περισσότερους αμυντικούς πίσω, αλλά με παίκτες της Βέροιας ελεύθερους και σε καλύτερες τοποθετήσεις.
Δυστυχώς, το 2ο γκολ ήταν η χαριστική βολή για την ομάδα μας. Αν πηγαίναμε στο ημίχρονο έστω με την κακή μας εμφάνιση, αλλά 1 γκολ παθητικό, θα μπορούσαμε να επιστρέψουμε και να πάρουμε τουλάχιστον τον 1 βαθμό…
Στο 2ο ημίχρονο, μπήκε ο γνωστός μέχρι τώρα Πανιώνιος, έπαιξε με διάθεση, αλλά με 2 γκολ πίσω, το κατενάτσιο και τις καθυστερήσεις που αναμενώμενα επιστράτευσε η αντίπαλη ομάδα, αλλά και το μη καθαρό μυαλό των παικτών του Ιστορικού, δεν υπήρχε επιστροφή. Μέσα σε όλα, αρνητική για εμάς έκπληξη αποτέλεσε και η εμφάνιση του Λόπεθ, ο οποίος έχοντας δεχθεί 8 γκολ σε 2 παιχνίδια, με κάποια από αυτά να οφείλονται και σε δική του κακή εκτίμηση, θυμήθηκε τις περυσινές καλές του εμφανίσεις. Όλα συνετέλεσαν ώστε τελικά, όπως και στο μύθο, η χελώνα να βρεθεί πολύ μπροστά και όσο και αν έτρεξε ο γρηγορότερος λαγός, δεν την πρόλαβε πριν το τέλος.
Το γκολ ήρθε, αλλά αργά. Αν δεν είχε γίνει η φάση του 45, βέβαια θα παίρναμε έστω το βαθμό. Τώρα βέβαια, τα «αν» και τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.
Βέβαια, μπορεί να υπάρξουν όπως και σε κάθε ήττα κάποια θετικά σημεία. Ελπίζω για παράδειγμα, τα παπαγαλάκια των αθλητικών media να πάψουν να τροφοδοτούν με αέρα τα μυαλά των παικτών μας και γενικά να αφήσουν την ομάδα μας ήσυχη. Την περασμένη εβδομάδα τα ρεπορτάζ του Πανιωνίου είχαν να κάνουν με την υπόθεση Σάμαρη, το μέλλον του Ρισβάνη και την προσφυγή του Ουζουνίδη… Δηλαδή τίποτα αγωνιστικό, μόνο παρασκήνιο, όπου αποδεδειγμένα η ομάδα μας υστερεί. Κάνουν ό,τι μπορούν για να μας διαλύσουν την ηρεμία που δύσκολα ξαναχτίσαμε, εδώ και 1 μήνα περίπου…
Θετικό ήταν και ότι ο κόσμος έδωσε το παρόν, δυστυχώς δεν έλειψαν μερικά μπουκαλάκια στο γρασίδι πάλι από την κερκίδα και ως γνωστόν η αδιάλλακτη δικαιοσύνη θα μας καλέσει για κυρώσεις το δίχως άλλο… Ελπίζω μια ήττα να μην πτοήσει τους φίλους του Ιστορικού, άλλωστε γνωρίζουμε και να χάνουμε, και η παρουσία του κόσμου πρέπει να συνεχιστεί.
Κλείνοντας να ευχηθώ το χαστούκι αυτό να γίνει η απαρχή για μια πορεία όπως η περυσινή, ακριβώς μετά την ήττα από τη Βέροια. Χρειάζεται όμως ωριμότητα στον τρόπο σκέψης. Από όλους μας…
Λουζιτανός
Δεν υπάρχουν σχόλια