Γράφει ο Πάνος Κατσούλας... Αρκετός προβληματισμός υπάρχει μεταξύ των φίλων του Πανιωνίου για το γεγονός ότι πάρα πολλοί ποδοσφαιρισ...
Αρκετός προβληματισμός υπάρχει μεταξύ των φίλων του Πανιωνίου για το γεγονός ότι πάρα πολλοί ποδοσφαιριστές του διεκδικούνται κάθε μεταγραφική περίοδο από άλλες ομάδες και στις περισσότερες περιπτώσεις αποκτούνται. Η αλλιώς υπάρχει το παράπονο στους φίλους του Πανιωνίου ότι είναι η ομάδα εκείνη που αναδεικνύει ποδοσφαιριστές, τους οποίους όμως δεν μπορεί να κρατήσει!
Πρόκειται για ένα φαινόμενο που δεν μπορεί παρά να έχει την ερμηνεία του. Ο Πανιώνιος είναι μια ομάδα η οποία, στην μετά Τσακίρη περίοδο, αντιμετώπισε μεγάλα και πολλά οικονομικά προβλήματα, που εξακολουθούν να υφίστανται, έστω και αν αρκετά απ’ αυτά έχουν επιλυθεί ή έχουν πάρει την οδό της επίλυσής τους. Ήταν τόσα τα προβλήματα και οι συνέπειές τους (απαγόρευση μεταγραφών, αποκλεισμός από αγώνες στην Ευρώπη κλπ), που αν ήταν άλλη ομάδα, χωρίς ιστορία, χωρίς φίλους που τη στηρίζουν και χωρίς υποδομές θα είχε διαλυθεί! Το ότι διατηρήθηκε και μάλιστα τα 2 τελευταία χρόνια διεκδικεί σταθερά την έξοδο στην Ευρώπη πρόκειται για άθλο!
Προκειμένου να επιτύχει την επιβίωσή του, βασίστηκε σε νεαρούς και ταλαντούχους ποδοσφαιριστές προερχόμενους είτε από τις ομάδες νέων είτε από άλλες ομάδες. Αυτοί έρχονταν έναντι μικρής αμοιβής, υπέγραφαν μικρά σχετικά συμβόλαια για την ηλικία τους με σκοπό ν’ αναδειχθούν στον Πανιώνιο και στη συνέχεια να κάνουν το επόμενο μεγάλο βήμα. Σκοπός ήταν από την αγωνιστική πρόοδο που θα σημείωναν να επωφελούνταν κυρίως οι ίδιοι αλλά και η ομάδα που τους ανδείκνυε. Η ίδια πάνω - κάτω πολιτική ακολουθήθηκε και με εμπειρότερους ποδοσφαιριστές, των οποίων η καριέρα βρισκόταν σε πτώση, που έναντι μικρής ή λογικής για τα δεδομένα του Πανιωνίου αμοιβής και υπογράφοντας μικρής χρονικής διάρκειας συμβόλαια, προσπαθούσαν μέσω της ομάδας της Ν. Σμύρνης να αναβαθμίσουν την καριέρα τους! Η λογική ήταν: Θα βοηθούσαν τον Πανιώνιο αγωνιστικά και ως ένα βαθμό οικονομικά αλλά και αυτός με τη σειρά του σε καμία περίπτωση δε θα στεκόταν εμπόδιο στην περαιτέρω καριέρα τους. Η συνέπεια αυτού του κοινά αποδεκτού, μεταξύ των δύο μερών, σκεπτικού ήταν αφενός μεν ο Πανιώνιος να μη μπορεί να κρατήσει τους ποδοσφαιριστές του για μεγάλα χρονικά διαστήματα, ιδίως όσους αναδεικνύονταν πιο γρήγορα και αφετέρου από την πώλησή τους να έχει κάποια οικονομικά ανταλλάγματα, τα οποία στην πλειονότητα των περιπτώσεων μπορεί να μην ήταν τα αναμενόμενα, ήταν όμως απαραίτητα για να πάρει η ΠΑΕ οικονομική ανάσα και να μπορεί να συνεχίσει. Έτσι όπως είχε διαμορφωθεί η οικονομική κατάσταση, η οποία σημειωτέον εξακολουθεί να υφίσταται δύσκολη, παρά την πρόοδο που έχει συντελεστεί σε αρκετούς τομείς, μάλλον δε θα ήταν δυνατόν να βρεθεί άλλος τρόπος, που θα την άλλαζε ριζικά!
Θα μπορούσαν τα πράγματα ναταν καλύτερα; Σαφώς αν ο Πανιώνιος είχε οικονομική ευρωστία. Αυτή εξασφαλίζεται είτε με το ν’ αποκτούσε το πλειοψηφικό πακέτο κάποιος επιτυχημένος οικονομικά επιχειρηματίας ή επενδυτής ή όμιλος επιχειρηματιών είτε η ομάδα ν’ αποκτούσε οικονομική αυτονομία. Και τα δύο είναι δύσκολα, ιδίως στις μέρες μας, με το δεύτερο ενδεχόμενο κατά τη γνώμη μου να είναι καλύτερο σε σχέση με το πρώτο αλλά και αρκετά πιο δύσκολο! Άλλωστε το έχουν επιτύχει πολύ λίγες ομάδες στον κόσμο, που διαθέτουν πολλούς φιλάθλους – μέλη, τεράστιο όνομα που εκμεταλλεύονται εμπορικά κλπ.
Η οικονομική ευρωστία λοιπόν είναι ο βασικότερος παράγοντας, ώστε μία ομάδα να δημιουργεί και να κρατάει το ρόστερ που επιθυμεί. Αλλιώς θα προσαρμόζεται στις εκάστοτε συνθήκες! Που πολλές φορές, δυστυχώς, δεν είναι ευνοϊκές. Όμως η κάθε διοίκηση του Ιστορικού, με τη συμπαράσταση του κόσμου, οφείλει πάντα να κάνει το καλύτερο δυνατόν, παρά τις όποιες δυσκολίες!
Χρόνια πολλά με υγεία για όλους κ είθε το νέο χρόνο να έχουμε πολλές Πανιώνιες επιτυχίες και χαρές! Όπως και να έχει πάντως, και ανεξάρτητα μ’ αυτούς που θα μείνουν και μ’ εκείνους που θάρθουν στην ομάδα, ο Πανιώνιος θα παραμείνει κομμάτι της ζωής μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια