Γράφει ο Λουζιτανός... Ο αγώνας στο Περιστέρι έφερε ιστορικά ρεκόρ για τον Ιστορικό. 2ος στο τέλος του 1ου γύρου, περισσότερες νίκες εκ...
Ο αγώνας στο Περιστέρι έφερε ιστορικά ρεκόρ για τον Ιστορικό. 2ος στο τέλος του 1ου γύρου, περισσότερες νίκες εκτός έδρας για τον 1ο γύρο και κάποιοι τρίβουν τα μάτια τους, βλέποντας τα κυανέρυθρα χρώματα να φιγουράρουν τόσο ψηλά στη βαθμολογία.
Σχετικά με τον αγώνα, ήταν εμφανές μετά το 1ο τέταρτο του αγώνα, ότι η ομάδα τουλάχιστον δεν θα έχανε. Το πάθος στις μονομαχίες, η αλληλοκάλυψη, τα τρεξίματα και η σιγουριά στην άμυνα μαρτυρούσαν ότι ο αγώνας θα πάει καλά! Τι και αν χάθηκαν (ως συνήθως) κλασσικές ευκαιρίες, τι και αν τραυματίστηκε ο Ενγκόνγκ (που ξεκίνησε καλά και ήταν μέσα στις φάσεις) και η ομάδα έπαιξε για 60 λεπτά χωρίς επιθετικό, τι και αν έσβησαν τα φώτα, τι και αν ο αντίπαλος σκόραρε (πάλι) χωρίς ευκαιρία... Ο Ιστορικός είχε rendez-vous με την ιστορία εχθές και δεν ήθελε να το χάσει!
Η απουσία του Καρίμ μπορώ να πω ότι αναπληρώθηκε επάξια από το πάθος και τη θέληση για τη νίκη. Ακόμη και όταν έγινε από το πουθενά το πέναλτι του Ατρομήτου, υπήρχε μια μεθοδικότητα στην ομάδα, που στα τελευταία 2 παιχνίδια έχει κάνει άριστη διαχείριση της ψυχολογίας και των αποτελεσμάτων. Αυτό προφανώς οφείλεται στον προπονητή, αλλά και στο γενικότερο κλίμα στην ομάδα. Συνέχεια ακούμε για οικογενειακή κατάσταση, κάτι που φάνηκε ξανά στο χθεσινό παιχνίδι. Φυσικά δεν γράφονται χωρίς τέτοια συστατικά τα μεγάλα ρεκόρ, δεν δημιουργείται χωρίς αυτά μια φορμαρισμένη ομάδα. Ομολογουμένως, η ομάδα βασίζεται σε παιδιά με καλούς χαρακτήρες και σωστό επαγγελματισμό.
Ο Καρίμ θα μείνει στις καρδιές μας σαν παράδειγμα παίκτη και επαγγελματία, ειδικά αν αναλογιστούμε τον τρόπο που ξεκίνησε αλλά και τον τρόπο που τελείωσε την παρουσία του στην ομάδα. Μετά έχουμε το Σιώπη, που ενώ ξέρει ότι φεύγει το καλοκαίρι, δίνει τα πάντα σε κάθε αγώνα. Έναν εμβληματικό αρχηγό, με πολλά κιλά εμπειρία όπως τον Κόρμπο, αλλά και όλα τα υπόλοιπα παιδιά, που δεν θα κατονομάσω από φόβο μήπως παραλείψω κάποιον.
Σε ένα ευνομούμενο πρωτάθλημα, με διαφορετική ιστορία από αυτήν του ελληνικού, θα μπορούσαμε να κοιτάμε και πιο ψηλά από τη 2η θέση. Ακόμη και έτσι όμως, ενώ κάποιοι «μεγάλοι» ψάχνονται για μεταγραφές, ο «υπέρτατος» τους κοιτάει από ψηλά. Αρκεί να μη γίνουμε υπερόπτες βέβαια, γιατί όσο εύκολα χτίζονται τα ρεκόρ και οι διακρίσεις, τόσο άνετα γκρεμίζονται από τη λάθος νοοτροπία...
Ένα μεγάλο μπράβο ως τώρα, στον προπονητή και σε όλους τους παίκτες. Θα ξεχωρίζω στον χθεσινό αγώνα τον Σιώπη (κορυφαίος κατά τη γνώμη μου), τον Μασούντ (από τα καλύτερα παιχνίδια του), τον Κόρμπο και το Ρισβάνη. Επίσης, ο Σαββίδης, με το γκολ του πήρε τη δόση αυτοπεποίθησης που του χρειάζεται για τη συνέχεια, ενώ και ο Τασουλής ήταν σταθερότατος.
Στα μεταγραφικά τώρα, οι κινήσεις που έγιναν φαίνονται αρκετά σωστές. Η ομάδα ενισχύθηκε στο τέρμα, μετά τη φυγή Θεοδωρόπουλου, με τον Μπαντή που αν μη τι άλλο είναι έμπειρος, στο κέντρο, με Μπάλλα και Ταποκό, καθότι ο Σιώπης θα αποτελέσει παρελθόν λογικά το καλοκαίρι και στην επίθεση, με μια μεταγραφή – έκπληξη του Γεσίλ. Κάθε μεταγραφή φυσικά έχει ένα ρίσκο, αλλά ο Γεσίλ αν δουλέψει σωστά και με βάση το ιστορικό που τον ακολουθεί από τις «μικρές» εθνικές δείχνει να έχει το ταλέντο για να πετύχει στον Πανιώνιο. Επίσης, η τριάδα (Μουχτάρη, Τσίπρα – μη σας ξεγελάει το όνομα, Μπέλη) που έκλεισε από την Καλλιθέα, αφήνει αισιοδοξία για το μέλλον!
Πίσω στα αγωνιστικά, κάθε αγώνας που ακολουθεί πλέον είναι σημαντικός. Ιδίως το 2ο παιχνίδι με τα Γιάννενα που ακολουθεί είναι πάλι από αυτά των «6 βαθμών», ειδικά για να καθιερώσει την ομάδα ψηλά στην πρώτη 5άδα και να δώσει άλλο αέρα για τη συνέχεια, βάζοντας τα δύσκολα σε όσους ακολουθούν.
Κεφάλια μέσα λοιπόν και να ευχηθούμε ανάλογη συνέχεια, ώστε ο Ιστορικός να γράψει ιστορία και το θαύμα (γιατί με τα οικονομικά της ομάδος για θαύμα μιλάμε) να ολοκληρωθεί στο τέλος του πρωταθλήματος!
Δεν υπάρχουν σχόλια