Φτωχότερη η αθλητική δημοσιογραφία, φτωχότερη η οικογένεια του Πανιωνίου. Ο Λάζαρος Πατσουράκος, ο Πατριάρχης του "κυανέρυθρου"...
Τον γνώρισα πριν από πολλά χρόνια και πάντα είχε τον σεβασμό και την αγάπη όλων όσοι καλύψαμε το ρεπορτάζ του Ιστορικού. Εξάλλου με την πένα του είχε κατακτήσει τον τιτλο του Πατριάρχη του ρεπορτάζ, ήταν ο παλαιότερος αλλά και ο καλύτερος.
Τελευταία φορά που συναντηθήκαμε ήταν τον περασμένο Φεβρουάριο στη γιορτή των παλαίμαχων του Ιστορικού, όπου με συγκλονιστικό τρόπο ευχαρίστησε τους Παλαίμαχους για την βράβευση του, κάνοντας μια σύντομη αναδρομή στην παρουσία του κοντά στον Πανιώνιο:
«ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ ο σύλλογος αυτός είναι από τις πιο σπουδαίες οντότητες της αθλητικής μας ιστορίας. Και μοιραία απαιτεί σεβασμό, προσοχή και μεγάλη στοργή απ΄όλους μας. Να έχετε, λοιπόν, τον Πανιώνιο πρότυπο και να τον τιμάτε όπως του αξίζει. Ιδιαίτερα εσείς οι κυανέρυθροι να κρατάτε ψηλά τον Πανιώνιο παντού και πάντα. Μόνο καλές λέξεις και σκέψεις του αξίζουν. για τα 127 χρόνια του στην διαρκή δράση και προσφορά.
Εγώ κοντά και σαν απλός φίλαθλος, αλλά και σαν ρεπόρτερ μια μεγάλης εφημερίδας της Αθλητικής Ηχούς, έζησα υπέροχες στιγμές. Λίγες ήταν οι άσχημες κι αυτές έχουν ξεχαστεί στα 50 και πλεον χρόνια του "γάμου" μου μαζί του.. Βρέθηκα σε πάμπολλες μάχες του εδώ και στο εξωτερικό. Η μνήμη μου είναι γεμάτη από τέτοιες έξοχες εκδηλώσεις. Δεν αναφέρω καμιιά για να μη στερήσω την όμορφιά κάποιας άλλης. Θα γράψω μόνο πως σε μια προετοιμασία στην Ιταλία υπήρχε μια στέρνα με νερό παγωμένο- μπούζι που λέμε. Κι εκεί έκαναν διάφοροι παίκτες αποθεραπεία, Μάντζιος, Γιαννόπουλος κι άλλοι, ενώ ο μεγάλος Γιώργος Δέδες στεκόταν κοντά τους. Ένας άλλος μεγάλος ο Στάθης Χάιτας κάπου στη Φλώρινα ήταν ακάματος και έλυνε όλα τα προβλήματα του Πίχατσεκ στη στιγμή.
Είναι αμέτρητα αυτά που μπορώ να γράψω για άλλες περιπτώσεις με πρωταγωνιστές τους αξέχαστους Θεό- Γιάννη Αναγνωστόπουλο-, Τούλη Ερμείδη, Κώστα Τσολακάκη, κι ένα σωρό άλλους που μου διαφεύ6γουν τα ονόμτα τους- είμαιο βλέπετε σε ηλικία τέτοια που ξεχνάω-.
Τα θυμήθηκα όλα αυτά στη γιορτή των βετεράνων του Πανιωνίου στις 21 του μήνα. Ήταν μια μέρα μνήμης, αναμνήσεων και απέραντης συγκίνησης για όσους έχουν τον Πανιώνιο μέσα στην ψυχή τους κι έχουν βιώσει μαζί του σκηνές και γεγονοτα ασήμαντα ίσως για άλλους, αλλά άξοχα και μεγάλα για όσους εκτομούν ιστορίες και δράσεις.΄Αλλοι τιμήθηκαν κι άλλοι βρέθηκαν στη μεγάλη αίθουσα ¨Γαλαξίας" για να δημιουρησουν ένα μεγάλο κυανέρυθρο, όμορφο και αρωματισμένο με Πανιώνια δράση μπουκέτο..
Θα αναφερθώ σε μερικά ονόματα και σας παρακαλώ αν ξεχάσω κποιους ας με συγχωρήσουν δεν το κάνω επίτηδες, αλλά να τα χρόνια κύλησαν και κάτι ΄μου έχουν μπερδέψει.Είδα παίκτες που είχα θαυμάσει και καμαρώσει Κουρκουβέλας, Κάκαρης, Φίλης, Κυριακίδης, Μανίκας, Χάιτας Μπ,, Σπαθάρος, Κουτρόπουλος, Εμβολιάδης, Σαϊπάς, Ναλιτζής, Μπέλλος,Τσουκλείδης,Αποσπόρης, Χριστοδούλου ( η ψυχή των παλαιμάχων- βετεράνων-), Χαλκίδης, Τσιρογιάννης, Πλεξίδας, Λίμα, Μπαλάφας, Σπυρόπουλος, Σακελλαρίδης.
Ήταν,όμως, και μεγάλες φυσιογνωμίες αυτού του συλλόγου. Στάθης Χάιτας, Γιώργος Δέδες, Μπάμπης Ιντζόγλου, Δημήτρης Μαρνάς, Πέτρος Καπώνης κι άλλοι πολλοί.. Ήταν κι άλλοι με πρώτο και καλύτερο τον άλλοτε άσο του Πανθηναϊκού Γιώργο Γονιό.
Δεν έλειψαν και οι δημοσιογράφοι Θωμόπουλος, Σπυρόπουλος, Διόγος, Μπιτσικώκος, Καρμίρης Γ. Γλύκας κι άλλοι που έχουν συνδέσει λίγο πολύ το όνομα τους με τον Πανιώνιο. . Διακρίναμε ακόμη τους Παναγιώτη Πάλλα, τον Δάρα, τον Μπούκη, τον Παπαδάκο, τον φωτορεπόρτερ Δημήτρη Βλάχο που πάντα είναι κοντά στον Πανιώνιο και γράφει τη δική του ιστορία. Και τον βετεράνο διαιτητή Μελέτη Βουτσαρά.
Όλοι ήσαν υπέροχοι και πέρασαν μια βραδιά αφάνταστα ωραία. Προσωπικά εγώ θέλω να εκφράσω με τεράστια χαρα αλλά και πρωτοφανή συγκίνηση ακόμη μια φορά τις ευχαριστές μου για την απονομή που μου έγινε. Εκανα όσο μπορούσα καλύτερα το καθήκον μου. Προσπάθησα για το ομορφότερο και μετά από 50 και πλεον χρόνια μου ανγνωρίστηκαν όλα. Όταν θα κλείσω τα μάτια μου θά πάρω μαζί μου τη χαρά που μου χάρισαν οι παλάιμαχοι, αλλά και τη φιλική στοργή τόσων και τόσων εκεί τη μεγάλη και ανιδιοτελή οικογένεια του μεγάλου, του αιώνιου Πανιωνίου. Τιμή και δόξα στο μεγάλο σύλλογο είναι τα λόγια που είπα φεύγοντας στον καλό μου φίλο Καψή. Αυτά επαναλαμβάνω και τώρα με δάκρυα στα μάτια».
Παρακολουθούσε πάντα τη πορεία του Ιστοιρκού. Σε όλα τα αθλήματα. Στις 2 Απριλίου, μετά τη νίκη του Πανιωνίου επί του Ατρομήτου θα γράψει στο Fb: «ΜΕΓΑΛΕ ΠΑΝΙΩΝΙΕ ΤΟ ΕΚΑΝΕΣ ΤΟ ΘΥΜΑ ΣΟΥ. ΔΑΜΑΣΕΣ ΚΑΙ ΤΟ. ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΚΑΙ ΤΡΑΒΑΣ ΑΚΑΘΕΚΤΟΣ ΣΤΑ ΨΗΛΑ Σ ΠΕΙΣΜΑ ΔΙΑΒΟΛΩΝ ΚΑΙ ΤΡΙΒΟΛΩΝ. ΒΑΡΑ ΚΑΙ ΜΗ ΣΤΑΜΑΤΑΣ ΜΙΚΡΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥΣ.. Οι ΦΙΛΟΙ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΟΥΝ».
Καλό Παράδεισο Λάζαρε…
Μάκης Διόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια