Γράφει ο Λουζιτανός... Το παιχνίδι στην Κέρκυρα, το οποίο «κατέβασε» μετά από καιρό τον Πανιώνιο στην 5η θέση, ήταν μια ευκαιρία για το...
Γράφει ο Λουζιτανός...
Το παιχνίδι στην Κέρκυρα, το οποίο «κατέβασε» μετά από καιρό τον Πανιώνιο στην 5η θέση, ήταν μια ευκαιρία για το Μιλόγεβιτς και την ομάδα μας, να αξιολογήσει ορισμένους παίκτες και εν όψει της νέας σεζόν να πάρει αποφάσεις.
Μέσα στη γενικότερη χαλάρωση της ομάδας, οι περισσότεροι παίκτες που κλήθηκαν να αποδείξουν την αξία τους στο παιχνίδι αυτό ήταν κατώτεροι των περιστάσεων. Κατά τη γνώμη μου, δεν μπορεί να είναι ξανά διακριθέντες ο Κόρμπος και ο Μπεν, εάν αυτοί που έρχονται από τον πάγκο διεκδικούν με αξιώσεις το μέλλον τους στην ομάδα. Σίγουρα ένας αγώνας δεν είναι ικανός να διαμορφώσει μια πλήρη εικόνα για έναν παίκτη, αλλά τα συμπεράσματα είναι:
Μουκτάρης: θέλει πολλή δουλειά για να σταθεί σε επίπεδο 1ης εθνικής. Με αρκετές κακές αντιδράσεις, έλλειψη δύναμης και ταχύτητας και 1η αξιόλογη σωστή πάσα στο 53ο λεπτό, η απόδοσή του ήταν κάτω του μετρίου, προς μεγάλη μου απογοήτευση. Περιμένω να τον δω και στη συνέχεια βέβαια...
Ταπόκο: μέτρια παρουσία, δεν ξεχώρισε ιδιαίτερα, σίγουρα δεν αντικατέστησε το Σιώπη. Βέβαια, έχει σωματικά χαρίσματα και καλό χειρισμό στη μπάλα και φυσικά περιθώρια βελτίωσης.
Σαββίδης: η μοναδική ίσως θετική νότα από τους ερχόμενους από τον πάγκο παίκτες. Ικανοποιητική απόδοση, θέλει αγώνες ώστε να βελτιώσει τη δημιουργικότητά του και να πάρει πρωτοβουλίες, αλλά δείχνει καλά στοιχεία.
Γεσίλ: δεν φάνηκε καθόλου. Αρκετά μέτρια εμφάνιση, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν του ταίριαζε το ματς καθώς δεν είχε χώρους και δεν τροφοδοτήθηκε ανάλογα, ειδικά εφόσον η ομάδα βρέθηκε πίσω στο σκορ και η Κέρκυρα κλείστηκε.
Μαχμούτοβιτς: δεν έπαιξε αρκετά χθες αλλά με βάση και την εικόνα του στα παιχνίδια που έχει συμμετάσχει, ήταν μία κακή παρένθεση στις πετυχημένες μεταγραφές της ομάδας. Έγινε βέβαια υπό πίεση τον Ιανουάριο λόγω έλλειψης επιθετικού, αλλά όσο το γρηγορότερο τελειώσει το συμβόλαιό του (νομίζω το καλοκαίρι) τόσο το καλύτερο.
Λάμπρου: αν και ήρθε με καλές συστάσεις, σε κανένα παιχνίδι, πόσο μάλλον στο χθεσινό δεν έδειξε το κάτι παραπάνω. Φιλότιμος μεν, αλλά ανούσια κατάχρηση μπάλας, έλλειψη δύναμης, λάθος πάσες και γενικά μια ανασφάλεια και αβεβαιότητα στο παιχνίδι του. Ίσως αν δέσει περισσότερο με την ομάδα να προσφέρει στο μέλλον, αλλά σίγουρα θέλει πολλή δουλειά. Εφόσον μάλιστα ο παίκτης είναι δανεικός, θα ήταν προτιμότερο η ομάδα να επενδύσει σε κάποιο δικό της παιδί, από το να προσπαθεί να φτιάξει παίκτες για τον ΠΑΟΚ.
Γκιοατά: έκανε κάποια καλά κοψίματα και ήταν σαφώς σταθερότερος από το Μουκτάρη, αλλά έχει και περισσότερες συμμετοχές. Βαδίζει σε καλό δρόμο, έχει σωματικά προσόντα, θέλει βελτίωση στην ταχύτητα.
Καθάριος: επίσης πολύ μέτρια παρουσία στα λεπτά που αγωνίστηκε. Έχει δείξει κάποια θετικά στοιχεία στα προηγούμενα παιχνίδια, αλλά θέλει περισσότερους αγώνες.
Μέσα στην αρνητική παρουσία και την επακόλουθη ήττα της ομάδας, ήρθε και ο σοβαρός τραυματισμός του Κόρμπου – σημειωτέον σε μια φάση που στο δολοφονικό και αναίτιο μαρκάρισμα του Βενέτη ο διαιτητής ΔΕΝ είδε ούτε φάουλ (!!!) – που αποδυναμώνει την ομάδα ενόψει της συνέχειας. Ο Μιλόγεβιτς πρέπει να βρει οπωσδήποτε λύση στην απουσία του αρχηγού που ήταν σημαντικότατος σταθεροποιητικός παράγοντας για την ομάδα σε όλη τη σεζόν!
Εν κατακλείδι, νομίζω ότι η ομάδα μας έφτασε στη φετινή υπέρβαση ακολουθώντας αυστηρή πολιτική, ειδικά στα εσωτερικά της (οικονομικά και αγωνιστικά). Ενόψει της νέας σεζόν, δεδομένων των σημαντικότατων αποχωρήσεων (Ρισβάνη, Σιώπη, Γιαννιώτη) και ενδεχόμενων αποχωρήσεων (Μπεν, Μασούντ), αγωνιστικά η ομάδα θα πρέπει να ψάξει τη νέα της ταυτότητα και στον τομέα αυτό χρειάζονται καίριες αποφάσεις. Δυστυχώς, το πνεύμα και η απόδοση που έδειξαν κάποιοι παίκτες στους οποίους υπήρχαν προσδοκίες για θέση βασικού στη νέα σεζόν, δεν ανταποκρίθηκαν των απαιτήσεων.
Μέχρι να καλυφθούν τα κενά και ειδικά στα play-offs δεν πρέπει να αμαυρωθεί η μέχρι τώρα καλή παρουσία της ομάδας, ειδικά για να μην ξεκινήσει η ευρωπαϊκή πορεία από νωρίς τον Ιούνιο. Το ματς με το Λεβαδειακό ας είναι η αρχή για να ξεπεραστεί η κοιλιά των τελευταίων αγωνιστικών – λογικό ήταν αφού ήρθε και κάποια κόπωση – και να ξαναμπεί η ομάδα σε ρυθμό νικών!
Ας μην είμαστε απαισιόδοξοι για το τι θα ακολουθήσει, καθότι η ομάδα μας, μας έχει συνηθίσει τέτοιο διάστημα κάθε χρόνο να προβληματίζει για τη νέα σεζόν, αφού υφίσταται αφαίμαξη κάθε καλοκαίρι, μόνο για να διαψεύσει αυτούς που την καταδικάζουν και περιμένουν στη γωνία να αποτύχει! Ίσως αυτό που πρέπει να αλλάξει στα θέματα συμβολαίων, είναι οι μονομερείς επιλογές της ομάδας για ανανεώσεις κάποιων παικτών, ώστε να μη χάνονται κάθε καλοκαίρι οι καλύτερές της μονάδες ...δωρεάν!
Ελπίζω στη διοίκηση και στο τεχνικό επιτελείο, να δέσουν αν καταφέρουν κάποιες καλές μονάδες (ιδιαιτέρως Μασούντ και Μπεν), αλλά και να συνεχίσουν την πετυχημένη τους συνταγή στην αξιολόγηση και επιλογή παικτών, την οποία ακολούθησαν μέχρι τώρα φέρνοντας πρωτοφανή για τα δεδομένα αγωνιστική επιτυχία στο σύλλογο!
Το παιχνίδι στην Κέρκυρα, το οποίο «κατέβασε» μετά από καιρό τον Πανιώνιο στην 5η θέση, ήταν μια ευκαιρία για το Μιλόγεβιτς και την ομάδα μας, να αξιολογήσει ορισμένους παίκτες και εν όψει της νέας σεζόν να πάρει αποφάσεις.
Μέσα στη γενικότερη χαλάρωση της ομάδας, οι περισσότεροι παίκτες που κλήθηκαν να αποδείξουν την αξία τους στο παιχνίδι αυτό ήταν κατώτεροι των περιστάσεων. Κατά τη γνώμη μου, δεν μπορεί να είναι ξανά διακριθέντες ο Κόρμπος και ο Μπεν, εάν αυτοί που έρχονται από τον πάγκο διεκδικούν με αξιώσεις το μέλλον τους στην ομάδα. Σίγουρα ένας αγώνας δεν είναι ικανός να διαμορφώσει μια πλήρη εικόνα για έναν παίκτη, αλλά τα συμπεράσματα είναι:
Μουκτάρης: θέλει πολλή δουλειά για να σταθεί σε επίπεδο 1ης εθνικής. Με αρκετές κακές αντιδράσεις, έλλειψη δύναμης και ταχύτητας και 1η αξιόλογη σωστή πάσα στο 53ο λεπτό, η απόδοσή του ήταν κάτω του μετρίου, προς μεγάλη μου απογοήτευση. Περιμένω να τον δω και στη συνέχεια βέβαια...
Ταπόκο: μέτρια παρουσία, δεν ξεχώρισε ιδιαίτερα, σίγουρα δεν αντικατέστησε το Σιώπη. Βέβαια, έχει σωματικά χαρίσματα και καλό χειρισμό στη μπάλα και φυσικά περιθώρια βελτίωσης.
Σαββίδης: η μοναδική ίσως θετική νότα από τους ερχόμενους από τον πάγκο παίκτες. Ικανοποιητική απόδοση, θέλει αγώνες ώστε να βελτιώσει τη δημιουργικότητά του και να πάρει πρωτοβουλίες, αλλά δείχνει καλά στοιχεία.
Γεσίλ: δεν φάνηκε καθόλου. Αρκετά μέτρια εμφάνιση, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν του ταίριαζε το ματς καθώς δεν είχε χώρους και δεν τροφοδοτήθηκε ανάλογα, ειδικά εφόσον η ομάδα βρέθηκε πίσω στο σκορ και η Κέρκυρα κλείστηκε.
Μαχμούτοβιτς: δεν έπαιξε αρκετά χθες αλλά με βάση και την εικόνα του στα παιχνίδια που έχει συμμετάσχει, ήταν μία κακή παρένθεση στις πετυχημένες μεταγραφές της ομάδας. Έγινε βέβαια υπό πίεση τον Ιανουάριο λόγω έλλειψης επιθετικού, αλλά όσο το γρηγορότερο τελειώσει το συμβόλαιό του (νομίζω το καλοκαίρι) τόσο το καλύτερο.
Λάμπρου: αν και ήρθε με καλές συστάσεις, σε κανένα παιχνίδι, πόσο μάλλον στο χθεσινό δεν έδειξε το κάτι παραπάνω. Φιλότιμος μεν, αλλά ανούσια κατάχρηση μπάλας, έλλειψη δύναμης, λάθος πάσες και γενικά μια ανασφάλεια και αβεβαιότητα στο παιχνίδι του. Ίσως αν δέσει περισσότερο με την ομάδα να προσφέρει στο μέλλον, αλλά σίγουρα θέλει πολλή δουλειά. Εφόσον μάλιστα ο παίκτης είναι δανεικός, θα ήταν προτιμότερο η ομάδα να επενδύσει σε κάποιο δικό της παιδί, από το να προσπαθεί να φτιάξει παίκτες για τον ΠΑΟΚ.
Γκιοατά: έκανε κάποια καλά κοψίματα και ήταν σαφώς σταθερότερος από το Μουκτάρη, αλλά έχει και περισσότερες συμμετοχές. Βαδίζει σε καλό δρόμο, έχει σωματικά προσόντα, θέλει βελτίωση στην ταχύτητα.
Καθάριος: επίσης πολύ μέτρια παρουσία στα λεπτά που αγωνίστηκε. Έχει δείξει κάποια θετικά στοιχεία στα προηγούμενα παιχνίδια, αλλά θέλει περισσότερους αγώνες.
Μέσα στην αρνητική παρουσία και την επακόλουθη ήττα της ομάδας, ήρθε και ο σοβαρός τραυματισμός του Κόρμπου – σημειωτέον σε μια φάση που στο δολοφονικό και αναίτιο μαρκάρισμα του Βενέτη ο διαιτητής ΔΕΝ είδε ούτε φάουλ (!!!) – που αποδυναμώνει την ομάδα ενόψει της συνέχειας. Ο Μιλόγεβιτς πρέπει να βρει οπωσδήποτε λύση στην απουσία του αρχηγού που ήταν σημαντικότατος σταθεροποιητικός παράγοντας για την ομάδα σε όλη τη σεζόν!
Εν κατακλείδι, νομίζω ότι η ομάδα μας έφτασε στη φετινή υπέρβαση ακολουθώντας αυστηρή πολιτική, ειδικά στα εσωτερικά της (οικονομικά και αγωνιστικά). Ενόψει της νέας σεζόν, δεδομένων των σημαντικότατων αποχωρήσεων (Ρισβάνη, Σιώπη, Γιαννιώτη) και ενδεχόμενων αποχωρήσεων (Μπεν, Μασούντ), αγωνιστικά η ομάδα θα πρέπει να ψάξει τη νέα της ταυτότητα και στον τομέα αυτό χρειάζονται καίριες αποφάσεις. Δυστυχώς, το πνεύμα και η απόδοση που έδειξαν κάποιοι παίκτες στους οποίους υπήρχαν προσδοκίες για θέση βασικού στη νέα σεζόν, δεν ανταποκρίθηκαν των απαιτήσεων.
Μέχρι να καλυφθούν τα κενά και ειδικά στα play-offs δεν πρέπει να αμαυρωθεί η μέχρι τώρα καλή παρουσία της ομάδας, ειδικά για να μην ξεκινήσει η ευρωπαϊκή πορεία από νωρίς τον Ιούνιο. Το ματς με το Λεβαδειακό ας είναι η αρχή για να ξεπεραστεί η κοιλιά των τελευταίων αγωνιστικών – λογικό ήταν αφού ήρθε και κάποια κόπωση – και να ξαναμπεί η ομάδα σε ρυθμό νικών!
Ας μην είμαστε απαισιόδοξοι για το τι θα ακολουθήσει, καθότι η ομάδα μας, μας έχει συνηθίσει τέτοιο διάστημα κάθε χρόνο να προβληματίζει για τη νέα σεζόν, αφού υφίσταται αφαίμαξη κάθε καλοκαίρι, μόνο για να διαψεύσει αυτούς που την καταδικάζουν και περιμένουν στη γωνία να αποτύχει! Ίσως αυτό που πρέπει να αλλάξει στα θέματα συμβολαίων, είναι οι μονομερείς επιλογές της ομάδας για ανανεώσεις κάποιων παικτών, ώστε να μη χάνονται κάθε καλοκαίρι οι καλύτερές της μονάδες ...δωρεάν!
Ελπίζω στη διοίκηση και στο τεχνικό επιτελείο, να δέσουν αν καταφέρουν κάποιες καλές μονάδες (ιδιαιτέρως Μασούντ και Μπεν), αλλά και να συνεχίσουν την πετυχημένη τους συνταγή στην αξιολόγηση και επιλογή παικτών, την οποία ακολούθησαν μέχρι τώρα φέρνοντας πρωτοφανή για τα δεδομένα αγωνιστική επιτυχία στο σύλλογο!
Δεν υπάρχουν σχόλια