Γράφει ο Κώστας Παπαδάκος Την Πέμπτη (20/04)β έφυγε από κοντά μας ο Λάζαρος Πατσουράκος. Ένας τζέντλεμαν της δημοσιογραφίας, ένας αγνός...
Την Πέμπτη (20/04)β έφυγε από κοντά μας ο Λάζαρος Πατσουράκος. Ένας τζέντλεμαν της δημοσιογραφίας, ένας αγνός Πανιώνιος, ένας μαχητής μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του…
Ο Λάζαρος, για όσους νεώτερους δεν τον γνώρισαν, ήταν ένας μάχιμος δημοσιογράφος. Έκανε για πάρα πολλά χρόνια το ρεπορτάζ του Πανιωνίου στην «Αθλητική Ηχώ» και φρόντιζε πάντα αυτό το ρεπορτάζ να είναι μεγάλο, εμπεριστατωμένο και σε περίοπτη θέση μέσα στην εφημερίδα.
Όταν ο Πανιώνιος υποβιβάστηκε στη Β’ Εθνική για πρώτη φορά στην ιστορία του, το 1992, ο Λάζαρος μαζί με τον επίσης αείμνηστο Κλεομένη Γεωργαλά (εκδότη της εφημερίδας) αποφάσισαν να συνεχίσουν το ρεπορτάζ του Πανιωνίου στο ίδιο χώρο, στις ίδιες σελίδες και όχι να το «υποβιβάσουν» στη σελίδα της Β’ Εθνικής. Μία κίνηση πολύ σημαντική, αφού τότε η ενημέρωση γινόταν σχεδόν αποκλειστικά από τις εφημερίδες. «Ο Πανιώνιος είναι μεγάλη ομάδα και δεν έχει σημασία σε ποια κατηγορία αγωνίζεται» έγραψε τότε ο Λάζαρος.
Εκείνη την εποχή πρωτογνωρίστηκα μαζί του ως επικεφαλής των Πανθήρων. Γνωριστήκαμε ακόμα καλύτερα όταν μεσολάβησε στον Κλεομένη για να εκδώσουμε την εφημερίδα «Πάνθηρα» στα τυπογραφεία της Αθλητικής Ηχούς και βοήθησε σημαντικά με την εμπειρία του στα πρώτα βήματα της εφημερίδας. Μου έμαθε πάρα πολλά γύρω από τη δημοσιογραφία και το πώς να μεταφέρεις αυτό που σκέφτεσαι στο χαρτί, έτσι ώστε να μπορεί κάποιος να το διαβάσει και να ενημερωθεί…
Με την πάροδο των χρόνων όταν πλέον υπηρετούσα τον Πανιώνιο από άλλη θέση, αυτή του Υπεύθυνου Τύπου, είχαμε καθημερινή επαφή με τον Λάζαρο. Ταξιδέψαμε μαζί αρκετές φορές σε Ελλάδα και Ευρώπη. Σε εκτός έδρας δύσκολους αγώνες, σε προετοιμασίες της ομάδας στη Βόρειο Ιταλία, σε αγώνες-ορόσημα των ευρωπαϊκών διοργανώσεων κλπ. Πάντα ο Λάζαρος μετέφερε μέσω της Αθλητικής Ηχούς ένα ολοκληρωμένο και ζωντανό ρεπορτάζ για τον Πανιώνιο, που δεν είχε σε τίποτα να ζηλέψει από αυτά των ομάδων του ΠΟΚ. Η αγάπη του για τον «Ιστορικό» ήταν μεγάλη και αυτό του έδινε ένα έξτρα κίνητρο για να γράψει ακόμα περισσότερα, να μάθει πιο πολλά «μυστικά», να μεταφέρει εικόνες και παραλειπόμενα από τα όσα γινόταν.
Τι να πρωτοπεί κάποιος για τον Λάζαρο; Ήταν ένας από τους λίγους εναπομείναντες «old school» δημοσιογράφους. Αυτούς τους αγωνιστές της ενημέρωσης, που έτρεχαν στο ρεπορτάζ, λάσπωναν τα παπούτσια τους, μουτζούρωναν τα χέρια τους με το μελάνι. Όχι σαν εμάς που τα βρίσκουμε όλα έτοιμα…
Η αγάπη του Λάζαρου για τον Πανιώνιο ήταν πολύ μεγάλη. Η προσφορά του επίσης πολύ μεγάλη και ανεκτίμητη. Γι αυτή την προσφορά του τιμήθηκε αρκετές φορές από την οικογένεια του Πανιωνίου. Σημαδιακά η πρώτη βράβευση του έγινε από τα «παιδιά» του Πανιωνίου τους Πάνθηρες το 1996 και η τελευταία από τους «παππούδες» του συλλόγου, τους Παλαιμάχους ποδοσφαιριστές τον Φεβρουάριο του 2017 στον Γαλαξία, όπου οι περισσότεροι από εμάς τον είδαμε από κοντά και μιλήσαμε μαζί του για τελευταία φορά…
Η κηδεία του θα γίνει την Παρασκευή στις 2 το μεσημέρι στο Κοιμητήριο Καλλιθέας.
Καλό ταξίδι δάσκαλε και φίλε….
Δεν υπάρχουν σχόλια