Γράφει ο Λουζιτανός... Το απόγευμα της Κυριακής ήταν τυπικό ποδοσφαιρικά για τη Νέα Σμύρνη. Μετά το καφεδάκι του απομεσήμερου, κατηφόρα...
Γράφει ο Λουζιτανός...
Το απόγευμα της Κυριακής ήταν τυπικό ποδοσφαιρικά για τη Νέα Σμύρνη. Μετά το καφεδάκι του απομεσήμερου, κατηφόρα στο γήπεδο και μπάλα. Παρέα με τους φιλάθλους του Απόλλωνα, με κοινή φωτογράφιση των ομάδων πριν την έναρξη, με πειράγματα στις κερκίδες, με γέλια και στεναχώριες από το τελικό αποτέλεσμα, με λύπη που τελείωσε αυτή η γιορτή. Το ποδόσφαιρο όπως πρέπει να είναι...
Ένα παράδειγμα της Πανιώνιας διαφορετικότητας, αυτού του «νέου κύματος» που μαζί με την αναγέννηση της ομάδος φέρνει και φρεσκάδα στο φίλαθλο πνεύμα, στον τρόπο που πρέπει ο κάθε υγιής νους να αντιλαμβάνεται και να βιώνει έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Αυτό ήταν και το μεγαλύτερο κέρδος από το χθεσινό απόγευμα.
Μαζί βέβαια με τους 3 βαθμούς, της σχετικά εύκολης επικράτησης. Απέναντι σε έναν ανέτοιμο Απόλλωνα, με παίκτες που έχουν καλά ατομικά στοιχεία, αλλά που θέλουν δουλειά στην ομαδική προσπάθεια. Ο Πανιώνιος, σαφώς ποιοτικότερος ως σύνολο, έλεγχε στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα το ρυθμό, έχασε κλασσικές ευκαιρίες, αλλά ευτυχώς δεν του κόστησε και ιδιαίτερα. Ούτε η τραγική και προκλητική απόφαση του διαιτητή να δείξει «παίζετε» σε μία καθ’ορισμό παράβαση μέσα στην περιοχή πάνω στο Μασούντ στο 65΄. Ούτε από το τσαφ του Μπανανά στο Α΄ ημίχρονο, το οποίο έσωσε ηρωικά ο Βλάχος στη συνέχεια.
Με φορτωμένο το κέντρο ο Απόλλωνας προσπάθησε να περιορίσει την ανάπτυξη του Πανιωνίου. Αυτή τη φορά όμως οι παίκτες του Γρηγορίου επιχειρούσαν πιο στρωτά και από τα πλάγια αποφεύγοντας τις πολλές λόμπες από την άμυνα. Από τα πλάγια ήρθε και το 1ο γκολ, με το οποίο ο Χατζί Σαφί έδειξε πως πλέον έχει δέσει απόλυτα με την ομάδα. Καλός για μία ακόμη φορά και ο Λάμπρου και από κοντά και ο Ντουρμισάι, που αν είχε πετύχει και το γκολ θα ήταν ο κορυφαίος του αγώνα.
Στα μετόπισθεν η ομάδα δεν πιέστηκε ιδιαίτερα, ο Σαββίδης πήγε πολύ καλά ως αμυντικό χαφ, αν και αντικαταστάθηκε λόγω κίτρινης κάρτας. Ο Γκιοατά ήταν σταθερός, με εξαίρεση ένα τσαφ σε κεφαλιά που όμως δεν φάνηκε όπως του Μπανανά, ενώ έκανε και ένα καλό επιθετικό ανέβασμα στο Β΄ημίχρονο.
Στα προβληματικά σημεία ήταν κάποιες επιστροφές των μπακ και η κάλυψή τους, αλλά ο Απόλλων δεν είχε δέσει αρκετά ακόμη για να το εκμεταλλευτεί. Και φυσικά το τσαφ του Μπανανά, που παρ’ολίγο να κοστίσει...
Τέλος καλό πάντως, 6 βαθμοί, μηδέν παθητικό και χρόνος για δουλειά και ενσωμάτωση και των νέων ποδοσφαιριστών (αν όλα πάνε καλά και με το Μπέλεκ). Δυστυχώς η περίπτωση Ανσαριφάρντ δεν δείχνει να προχωράει (...αλλά ας περιμένουμε και μια βδομάδα ακόμη), λόγω του οικονομικού, αλλά το θετικό είναι ότι έτσι θα πάρουν παιχνίδια οι υπάρχοντες επιθετικοί που ανήκουν στην ομάδα και δεν θα επιβαρυνθεί και το ταμείο. Ο Μπέλεκ εξάλλου – αν αποκτηθεί – μπορεί να παίξει στην κορυφή της επίθεσης, αλλά ίσως μπορεί να δώσει και λύσεις στα πλάγια.
Είναι αρχή ακόμη στο πρωτάθλημα, αλλά υπάρχει καλό κλίμα και αισιοδοξία στην ομάδα. Να ευχηθούμε να σταθεροποιηθεί η απόδοσή της, να κρατηθεί το μηδέν πίσω σε όσο γίνεται περισσότερα ματς και με τέτοιο κόσμο στις εξέδρες δεν έχουμε να φοβόμαστε τίποτε!
Το απόγευμα της Κυριακής ήταν τυπικό ποδοσφαιρικά για τη Νέα Σμύρνη. Μετά το καφεδάκι του απομεσήμερου, κατηφόρα στο γήπεδο και μπάλα. Παρέα με τους φιλάθλους του Απόλλωνα, με κοινή φωτογράφιση των ομάδων πριν την έναρξη, με πειράγματα στις κερκίδες, με γέλια και στεναχώριες από το τελικό αποτέλεσμα, με λύπη που τελείωσε αυτή η γιορτή. Το ποδόσφαιρο όπως πρέπει να είναι...
Ένα παράδειγμα της Πανιώνιας διαφορετικότητας, αυτού του «νέου κύματος» που μαζί με την αναγέννηση της ομάδος φέρνει και φρεσκάδα στο φίλαθλο πνεύμα, στον τρόπο που πρέπει ο κάθε υγιής νους να αντιλαμβάνεται και να βιώνει έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Αυτό ήταν και το μεγαλύτερο κέρδος από το χθεσινό απόγευμα.
Μαζί βέβαια με τους 3 βαθμούς, της σχετικά εύκολης επικράτησης. Απέναντι σε έναν ανέτοιμο Απόλλωνα, με παίκτες που έχουν καλά ατομικά στοιχεία, αλλά που θέλουν δουλειά στην ομαδική προσπάθεια. Ο Πανιώνιος, σαφώς ποιοτικότερος ως σύνολο, έλεγχε στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα το ρυθμό, έχασε κλασσικές ευκαιρίες, αλλά ευτυχώς δεν του κόστησε και ιδιαίτερα. Ούτε η τραγική και προκλητική απόφαση του διαιτητή να δείξει «παίζετε» σε μία καθ’ορισμό παράβαση μέσα στην περιοχή πάνω στο Μασούντ στο 65΄. Ούτε από το τσαφ του Μπανανά στο Α΄ ημίχρονο, το οποίο έσωσε ηρωικά ο Βλάχος στη συνέχεια.
Με φορτωμένο το κέντρο ο Απόλλωνας προσπάθησε να περιορίσει την ανάπτυξη του Πανιωνίου. Αυτή τη φορά όμως οι παίκτες του Γρηγορίου επιχειρούσαν πιο στρωτά και από τα πλάγια αποφεύγοντας τις πολλές λόμπες από την άμυνα. Από τα πλάγια ήρθε και το 1ο γκολ, με το οποίο ο Χατζί Σαφί έδειξε πως πλέον έχει δέσει απόλυτα με την ομάδα. Καλός για μία ακόμη φορά και ο Λάμπρου και από κοντά και ο Ντουρμισάι, που αν είχε πετύχει και το γκολ θα ήταν ο κορυφαίος του αγώνα.
Στα μετόπισθεν η ομάδα δεν πιέστηκε ιδιαίτερα, ο Σαββίδης πήγε πολύ καλά ως αμυντικό χαφ, αν και αντικαταστάθηκε λόγω κίτρινης κάρτας. Ο Γκιοατά ήταν σταθερός, με εξαίρεση ένα τσαφ σε κεφαλιά που όμως δεν φάνηκε όπως του Μπανανά, ενώ έκανε και ένα καλό επιθετικό ανέβασμα στο Β΄ημίχρονο.
Στα προβληματικά σημεία ήταν κάποιες επιστροφές των μπακ και η κάλυψή τους, αλλά ο Απόλλων δεν είχε δέσει αρκετά ακόμη για να το εκμεταλλευτεί. Και φυσικά το τσαφ του Μπανανά, που παρ’ολίγο να κοστίσει...
Τέλος καλό πάντως, 6 βαθμοί, μηδέν παθητικό και χρόνος για δουλειά και ενσωμάτωση και των νέων ποδοσφαιριστών (αν όλα πάνε καλά και με το Μπέλεκ). Δυστυχώς η περίπτωση Ανσαριφάρντ δεν δείχνει να προχωράει (...αλλά ας περιμένουμε και μια βδομάδα ακόμη), λόγω του οικονομικού, αλλά το θετικό είναι ότι έτσι θα πάρουν παιχνίδια οι υπάρχοντες επιθετικοί που ανήκουν στην ομάδα και δεν θα επιβαρυνθεί και το ταμείο. Ο Μπέλεκ εξάλλου – αν αποκτηθεί – μπορεί να παίξει στην κορυφή της επίθεσης, αλλά ίσως μπορεί να δώσει και λύσεις στα πλάγια.
Είναι αρχή ακόμη στο πρωτάθλημα, αλλά υπάρχει καλό κλίμα και αισιοδοξία στην ομάδα. Να ευχηθούμε να σταθεροποιηθεί η απόδοσή της, να κρατηθεί το μηδέν πίσω σε όσο γίνεται περισσότερα ματς και με τέτοιο κόσμο στις εξέδρες δεν έχουμε να φοβόμαστε τίποτε!
Δεν υπάρχουν σχόλια