Γράφει ο Λουζιτανός... Άλλη μία ήττα για τον Ιστορικό στην Ξάνθη. Μετά την ιστορική 1 η νίκη της Λαμίας στην έδρα της, ήρθε η σειρά κ...
Άλλη μία ήττα για τον Ιστορικό στην Ξάνθη. Μετά την ιστορική 1η νίκη της Λαμίας στην έδρα της, ήρθε η σειρά και της ακριτικής ομάδας να σπάσει το ρόδι στην έδρα της, απέναντι στον Πανιώνιο. Ένα ακόμη ματς, που δυστυχώς οι κυανέρυθροι δεν άξιζαν τίποτε παραπάνω από το 2-0 και χωρίς τον Κότνικ και τον Βλάχο, ίσως να είχε γράψει και περισσότερα γκολ ο δείκτης.
Πώς αυτή η αξιοζήλευτη ομάδα της περυσινής σεζόν, που αν ήταν γυναίκα θα ήταν σίγουρα «μοιραία» στα μάτια όλων, έφτασε να είναι «άξια της μοίρας της»; Τα πράγματα εξηγούνται εάν αναλύσουμε λίγο τις αλλαγές που έγιναν στην ομάδα της φετινής χρονιάς.
Ως γνωστόν, ο Πανιώνιος με το πέρας κάθε αγωνιστικής σεζόν παθαίνει… αφαίμαξη. Έφυγαν Γιαννιώτης, Ρισβάνης, Μπεν, Τασουλής και ο Σιώπης (ο οποίος όμως τελικά ξαναήρθε ως δανεικός). Η ομάδα από αυτές τις φυγές και με εξαίρεση τον Τασουλή δεν εισέπραξε τίποτε και επομένως δεν είχε περιθώρια για αγορές παικτών. Εντούτοις, αν σκεφτούμε ότι στη θέση του τερματοφύλακα βρήκε τον πολύ καλό Κότνικ, στο αριστερό μπακ ήρθε ο Χατζί Σαφί και ο Σαραμαντάς, αλλά και ο Σπιριντόνοβιτς έχει κάνει καλές εμφανίσεις, κατανοούμε πως το κυρίως κενό που δεν καλύφθηκε ήταν του Ρισβάνη, αλλά και του επιθετικού. Είναι άξιο απορίας όμως για το Ρισβάνη, διότι η μόνη θέση που είναι υπερπλήρης η ομάδα, είναι του αμυντικού. Οικονόμου, Μπανανά, Γκιοατά, Κάργας, Σταυρόπουλος, είναι 5 παίκτες για 2 θέσεις. Άρα, ίσως δεν είναι εδώ το πρόβλημα… Για τον επιθετικό πάλι, είναι σαφές και το είχαμε πει από τον Αύγουστο κιόλας ότι η ομάδα θέλει ενίσχυση. Βέβαια, θα έλεγε κάποιος ότι και πέρυσι στο 2ο γύρο, μετά τη φυγή Ανσαριφάρντ, η ομάδα πορεύτηκε πολύ καλά ακόμη και χωρίς καθαρό επιθετικό, με ένα Γεσίλ που δεν μπορούσε να βγάλει καλά καλά 60 λεπτά και χωρίς να υπάρχει Ντουρμισάι. Μήπως λοιπόν, ακόμη και η έλλειψη επιθετικού δεν εξηγεί την κακή εικόνα της ομάδας;
Ο έτερος παράγοντας που άλλαξε ήταν ο προπονητής. Μετά τους Ουζουνίδη και Μιλόγεβιτς, ο Ιστορικός έδειχνε να έχει ένα σαφές πλάνο στο παιχνίδι του. Μια ομάδα με στιβαρή άμυνα, αλληλοκαλύψεις, καλό τρανζίσιον και τρεξίματα. Με αυτά τα όπλα ήταν επιτυχημένη επί 2 σεζόν και έκανε όλη την Ελλάδα να παραμιλά και κάποιους να χάνουν τον ύπνο τους. Ο Γρηγορίου που ήρθε φέτος δήλωσε από την αρχή ότι δεν θα ακολουθήσει αυτή την επιτυχημένη συνταγή. Μίλησε για πίεση ψηλά, για επιθετικό παιχνίδι και δημιουργικότητα. Ένα πλάνο που επιτυχημένα ακολουθεί η Μπαρτσελόνα, η Ρέαλ και οι ανάλογες ομάδες στις οποίες μάλλον θα ταίριαζε ο Γρηγορίου. Στον Πανιώνιο, αυτό που σίγουρα κατάφερε μέχρι τώρα, είναι να τον καταστήσει μία από τις χειρότερες άμυνες του πρωταθλήματος. Η υποστήριξη των αμυντικών χαφ και οι αλληλοκαλύψεις που είχε η ομάδα δεν υπάρχουν πια, τα στόπερ είναι ασταθή και γενικά υπάρχει μια προχειρότητα και αμυαλοσύνη στην σε όλη την αμυντική προσπάθεια. Το 1ο γκολ της Ξάνθης χθες, είναι χαρακτηριστικό: ο Μπανανά έχει ανέβει για κάποιο λόγο να μαρκάρει στο κέντρο. Όταν γίνεται η κάθετη μπαλιά, με τη μία ο αργός και ψηλός αμυντικός μας είναι απευθείας εκτός φάσης. Ο Οικονόμου βρίσκεται πίσω του, πάντα στη δεξιά πλευρά της άμυνας και όταν ο σχετικά ευέλικτος επιθετικός της Ξάνθης (Γένρισεκ) σπάει τη μπάλα δεξιά όπως κατεβαίνει, δεν υπάρχει κανείς για να τον κλείσει, για μεγάλη απόσταση (το αριστερό μπακ έχει ανέβει καθότι ο Πανιώνιος του Γρηγορίου παίζει ψηλά όπως είπαμε). Έτσι, ο Γένρισεκ προχωρά και σκοράρει σαν σε προπόνηση, απέναντι στον άμοιρο Κότνικ…
Στο 2ο γκολ, πάλι βρίσκεται ο Μπανανά να ριζώνει στο γρασίδι, όταν ο Γένρισεκ απλά κάνει μια επιτάχυνση και τελειώνει τη φάση σαν σε προπόνηση πάλι, χωρίς κανένας να καλύπτει…
Στον δημιουργικό τομέα, η πρόοδος της ομάδας είναι ανύπαρκτη. Τόσες γιόμες είχαμε να καταμετρήσουμε από παλιές εποχές που ο Πανιώνιος έπαιζε για την παραμονή… Αλλά από την άλλη διαθέτουμε έναν από τους καλύτερους μεσοεπιθετικούς του πρωταθλήματος, ο οποίος λόγω χαρακτήρα και πλάνου του προπονητή έχει καταντήσει ανύπαρκτος ως και αρνητικός. Ο Μασούντ δεν ωφελείται με τον τρόπο που αγωνίζεται η ομάδα. Δεν έχει χώρο για δράση και όταν 2 ή 3 παίκτες πέσουν πάνω του και γίνει το λάθος, η ομάδα είναι γυμνή πίσω.
Με άλλα λόγια, η ομάδα είναι άξια της μοίρας της αυτή την περίοδο. Βλέπει σε απόσταση αναπνοής τη Λάρισα και τη Λαμία, βλέπει την Ξάνθη από πάνω της και βέβαια, όπως πάει το πρωτάθλημα βαθμολογικά, η παραμονή δεν έχει κριθεί ακόμη. Είναι κρίμα μετά τις 2 τελευταίες σεζόν να πηγαίνουμε τόσο πίσω σε στόχους, ειδικά τη στιγμή που (εξακολουθώ και το πιστεύω ότι) η ομάδα έχει δυναμική. Νομίζω πως χρειάζεται αλλαγή αγωνιστικού πλάνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια