Γράφει ο Λουζιτανός... Το κύπελλο αποτελεί παρελθόν για τον Ιστορικό μετά την εμφάνιση και δίκαιη ήττα με 1-3 από τον ΠΑΟΚ. Η προσπάθει...
Γράφει ο Λουζιτανός...
Το κύπελλο αποτελεί παρελθόν για τον Ιστορικό μετά την εμφάνιση και δίκαιη ήττα με 1-3 από τον ΠΑΟΚ. Η προσπάθεια μέχρι τώρα και η πρόκριση μέχρι και τον ημιτελικό προφανώς και αποτελεί επιτυχία, σε ένα θεσμό που η ομάδα έχει πολλά χρόνια να διακριθεί και να φτάσει τόσο μακριά.
Σίγουρα υπάρχει πικρία, γιατί χρονικά η συγκυρία συνέπιπτε με το 20ετές περίπου περιοδικό «θαύμα» του κυπέλλου (1979 , 1998), αλλά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πώς τα θαύματα δεν είναι προγραμματισμένα και δεν γίνονται κατά παραγγελία.
Στα του αγώνα, υπάρχουν κάποια στοιχεία που πρέπει να κοιτάξει η ομάδα για να καθορίσει τη συνέχεια της σε βραχυπρόθεσμο αλλά και μεσοπρόθεσμο διάστημα. Ένα σημαντικό θέμα είναι αυτό της φυσικής κατάστασης. Πάρα πολλοί τραυματισμοί, που δένουν τα χέρια του προπονητή ( εκτός οι Ντουρμισάι, Σιώπης, Τασουλής, Νίλσεν και δεν υπήρχε για μία ακόμη φορά εναλλακτική στην επίθεση της ομάδας). Επιπλέον ο Ουάσιγκτον είναι αμφίβολος για το επόμενο ματς, ενώ «άφαντος» είναι και ο νεοαποκτηθείς Νόβακ (προέρχεται από αρθροσκόπηση). Πρέπει να γίνει ανάλυση των τραυματισμών και να βρεθεί η πηγή του προβλήματος, είτε πρόκειται για το πρόγραμμα εκγύμνασης, την προετοιμασία , κλπ. ή για τις επιλογές στελέχωσης της ομάδας, με παίκτες που είναι επιρρεπής σε τραυματισμούς. Δεδομένου ότι οι λύσεις στο ρόστερ δεν είναι πολλές, λόγω της οικονομικής δυσπραγίας, τουλάχιστον πρέπει να δίνεται βάρος στους παίκτες που υπάρχουν να είναι και να διατηρούνται υγιείς.
Το δεύτερο σημαντικό σημείο, το οποίο ήταν χαρακτηριστικό στον αγώνα του κυπέλλου, ήταν η αμυντική λειτουργία της ομάδας. Στον αγώνα με τον Αστέρα, υπήρχε πρόβλημα στην ομαδική άμυνα, καθότι δεν υπήρχε ιδιαίτερη αλληλοκάλυψη και από κάποιο σημείο και μετά οι Αρκάδες έκαναν ό,τι ήθελαν στο γήπεδο. Στον αγώνα με τον ΠΑΟΚ, η αλληλοκάλυψη λειτουργούσε μέχρι ένα βαθμό, αλλά αυτό που (για μία ακόμη φορά) ήταν ενδεικτικό της φετινής κακής διάρθρωσης της ομάδας ήταν το κεντρικό αμυντικό δίδυμο. Οι Μπανανά και Γκιοατά ήταν απλά απόντες στις φάσεις των 2 πρώτων γκολ (το 3ο ήταν ούτως ή άλλως σουτ εκτός περιοχής).
Στο μεν 1ο γκολ άμυνα στη μικρή περιοχή παίζει ο Σαββίδης με το Σαραμαντά, ενώ αν δει κανείς το βίντεο θα παρατηρήσει πως με ιδιαίτερη χαλαρότητα παρακολουθούν τη φάση Μπανανά και Γκιοατά. Στο δε 2ο γκολ, οι δυό τους υποτίθεται παίζουν άμυνα στο χώρο, χωρίς όμως να ακολουθούν το βασικό κανόνα της άμυνας, δηλαδή να εντοπίσουν και να κλείσουν τον αντίπαλο επιθετικό, ο οποίος ανενόχλητος, σαν σε προπόνηση, παίρνει την κεφαλιά στο ύψος πάλι της μικρής περιοχής. Ο Γκιοατά δε, γυρνάει στο Σαραμαντά και του ζητάει το λόγο γιατί δεν μάρκαρε τον Πρίγιοβιτς, τον οποίο μέχρι εκείνη τη στιγμή προφανώς δεν είχε καν εντοπίσει πίσω του! Με όλο το σεβασμό λοιπόν, στο αρχηγικό μήνυμα του Κόρμπου, ο οποίος θέλησε να αναλάβει τις ευθύνες, δε νομίζω ότι ευθύνεται ο εκάστοτε Κόρμπος εάν οι κεντρικοί αμυντικοί δεν ξέρουν ότι πρέπει να μαρκάρουν ή έστω να κλείσουν τον αντίπαλο επιθετικό...
Είναι προφανές, πως την επόμενη σεζόν, ο Ιστορικός πρέπει μάλλον να στηριχθεί σε διαφορετικά πρόσωπα για το κέντρο της άμυνάς του, καθότι παρά τις επανηλειμμένες ευκαιρίες το κέντρο της άμυνας του Ιστορικού δεν εμπνέει εμπιστοσύνη παρά μόνο ... στους αντίπαλους επιθετικούς ότι θα σκοράρουν με κάθε δυνατό τρόπο.
Η συνέχεια στο πρωτάθλημα αναμένεται ιδιαίτερα δύσκολη, με μία σειρά αγώνων απέναντι σε δυνατές και φορμαρισμένες ομάδες. Η 5άδα βαθμολογικά είναι στο χέρι της ομάδας, αλλά απαιτείται αγωνιστική ανάταση για να υπάρχουν ελπίδες.
Ο συγκινητικός – για μία ακόμη φορά – κόσμος πρέπει να σταθεί στην ύστατη αυτή προσπάθεια να βγει κάτι από αυτή τη σεζόν, γιατί η εξασφάλιση ενός ευρωπαϊκού εισιτηρίου για 2η συνεχόμενη σεζόν θα έχει και τον οικονομικό αντίκτυπο, στο να καταφέρει η ομάδα να έρθει πιο γρήγορα σε ισορροπία και να μπορεί να προγραμματίζει το μέλλον της με περισσότερη αισιοδοξία και με καλύτερες επιλογές.
Το κύπελλο αποτελεί παρελθόν για τον Ιστορικό μετά την εμφάνιση και δίκαιη ήττα με 1-3 από τον ΠΑΟΚ. Η προσπάθεια μέχρι τώρα και η πρόκριση μέχρι και τον ημιτελικό προφανώς και αποτελεί επιτυχία, σε ένα θεσμό που η ομάδα έχει πολλά χρόνια να διακριθεί και να φτάσει τόσο μακριά.
Σίγουρα υπάρχει πικρία, γιατί χρονικά η συγκυρία συνέπιπτε με το 20ετές περίπου περιοδικό «θαύμα» του κυπέλλου (1979 , 1998), αλλά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πώς τα θαύματα δεν είναι προγραμματισμένα και δεν γίνονται κατά παραγγελία.
Στα του αγώνα, υπάρχουν κάποια στοιχεία που πρέπει να κοιτάξει η ομάδα για να καθορίσει τη συνέχεια της σε βραχυπρόθεσμο αλλά και μεσοπρόθεσμο διάστημα. Ένα σημαντικό θέμα είναι αυτό της φυσικής κατάστασης. Πάρα πολλοί τραυματισμοί, που δένουν τα χέρια του προπονητή ( εκτός οι Ντουρμισάι, Σιώπης, Τασουλής, Νίλσεν και δεν υπήρχε για μία ακόμη φορά εναλλακτική στην επίθεση της ομάδας). Επιπλέον ο Ουάσιγκτον είναι αμφίβολος για το επόμενο ματς, ενώ «άφαντος» είναι και ο νεοαποκτηθείς Νόβακ (προέρχεται από αρθροσκόπηση). Πρέπει να γίνει ανάλυση των τραυματισμών και να βρεθεί η πηγή του προβλήματος, είτε πρόκειται για το πρόγραμμα εκγύμνασης, την προετοιμασία , κλπ. ή για τις επιλογές στελέχωσης της ομάδας, με παίκτες που είναι επιρρεπής σε τραυματισμούς. Δεδομένου ότι οι λύσεις στο ρόστερ δεν είναι πολλές, λόγω της οικονομικής δυσπραγίας, τουλάχιστον πρέπει να δίνεται βάρος στους παίκτες που υπάρχουν να είναι και να διατηρούνται υγιείς.
Το δεύτερο σημαντικό σημείο, το οποίο ήταν χαρακτηριστικό στον αγώνα του κυπέλλου, ήταν η αμυντική λειτουργία της ομάδας. Στον αγώνα με τον Αστέρα, υπήρχε πρόβλημα στην ομαδική άμυνα, καθότι δεν υπήρχε ιδιαίτερη αλληλοκάλυψη και από κάποιο σημείο και μετά οι Αρκάδες έκαναν ό,τι ήθελαν στο γήπεδο. Στον αγώνα με τον ΠΑΟΚ, η αλληλοκάλυψη λειτουργούσε μέχρι ένα βαθμό, αλλά αυτό που (για μία ακόμη φορά) ήταν ενδεικτικό της φετινής κακής διάρθρωσης της ομάδας ήταν το κεντρικό αμυντικό δίδυμο. Οι Μπανανά και Γκιοατά ήταν απλά απόντες στις φάσεις των 2 πρώτων γκολ (το 3ο ήταν ούτως ή άλλως σουτ εκτός περιοχής).
Στο μεν 1ο γκολ άμυνα στη μικρή περιοχή παίζει ο Σαββίδης με το Σαραμαντά, ενώ αν δει κανείς το βίντεο θα παρατηρήσει πως με ιδιαίτερη χαλαρότητα παρακολουθούν τη φάση Μπανανά και Γκιοατά. Στο δε 2ο γκολ, οι δυό τους υποτίθεται παίζουν άμυνα στο χώρο, χωρίς όμως να ακολουθούν το βασικό κανόνα της άμυνας, δηλαδή να εντοπίσουν και να κλείσουν τον αντίπαλο επιθετικό, ο οποίος ανενόχλητος, σαν σε προπόνηση, παίρνει την κεφαλιά στο ύψος πάλι της μικρής περιοχής. Ο Γκιοατά δε, γυρνάει στο Σαραμαντά και του ζητάει το λόγο γιατί δεν μάρκαρε τον Πρίγιοβιτς, τον οποίο μέχρι εκείνη τη στιγμή προφανώς δεν είχε καν εντοπίσει πίσω του! Με όλο το σεβασμό λοιπόν, στο αρχηγικό μήνυμα του Κόρμπου, ο οποίος θέλησε να αναλάβει τις ευθύνες, δε νομίζω ότι ευθύνεται ο εκάστοτε Κόρμπος εάν οι κεντρικοί αμυντικοί δεν ξέρουν ότι πρέπει να μαρκάρουν ή έστω να κλείσουν τον αντίπαλο επιθετικό...
Είναι προφανές, πως την επόμενη σεζόν, ο Ιστορικός πρέπει μάλλον να στηριχθεί σε διαφορετικά πρόσωπα για το κέντρο της άμυνάς του, καθότι παρά τις επανηλειμμένες ευκαιρίες το κέντρο της άμυνας του Ιστορικού δεν εμπνέει εμπιστοσύνη παρά μόνο ... στους αντίπαλους επιθετικούς ότι θα σκοράρουν με κάθε δυνατό τρόπο.
Η συνέχεια στο πρωτάθλημα αναμένεται ιδιαίτερα δύσκολη, με μία σειρά αγώνων απέναντι σε δυνατές και φορμαρισμένες ομάδες. Η 5άδα βαθμολογικά είναι στο χέρι της ομάδας, αλλά απαιτείται αγωνιστική ανάταση για να υπάρχουν ελπίδες.
Ο συγκινητικός – για μία ακόμη φορά – κόσμος πρέπει να σταθεί στην ύστατη αυτή προσπάθεια να βγει κάτι από αυτή τη σεζόν, γιατί η εξασφάλιση ενός ευρωπαϊκού εισιτηρίου για 2η συνεχόμενη σεζόν θα έχει και τον οικονομικό αντίκτυπο, στο να καταφέρει η ομάδα να έρθει πιο γρήγορα σε ισορροπία και να μπορεί να προγραμματίζει το μέλλον της με περισσότερη αισιοδοξία και με καλύτερες επιλογές.
Δεν υπάρχουν σχόλια