Παρατηρώντας τις τελευταίες ''καινοτομίες'' στο ελληνικό πρωτάθλημα, ο Νίκος Τσιάπης αναριωτιέται αν κάποια στιγμή στο δι...
Παρατηρώντας τις τελευταίες ''καινοτομίες'' στο ελληνικό πρωτάθλημα, ο Νίκος Τσιάπης αναριωτιέται αν κάποια στιγμή στο διηνεκές θα σοβαρευτεί ποδοσφαιρικά η χώρα μας και θα μιμηθεί (έστω σε στοιχειώδη ζητήματα) τα προηγμένα ποδοσφαιρικά κράτη.
Στον περσινό τελικό του κυπέλλου Ελλάδας, έγινε -για πρώτη φορά έπειτα από αρκετά χρόνια- ορισμός ξένων διαιτητών καθώς δύο μήνες νωρίτερα είχε πέσει η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι με την επιεικώς απαράδεκτη συνολική διαιτητική παρουσία στο περιβόητο ντέρμπι της Τούμπας (ΠΑΟΚ-ΑΕΚ) που εν πολλοίς έκρινε και την έκβαση του περσινού πρωταθλήματος.
Ένα πείραμα στο οποίο έδωσε συνέχεια η ΕΠΟ τη φετινή σεζόν ορίζοντας ξένους διαιτητές στα ντέρμπι που έχουν διεξαχθεί μέχρι στιγμής! Και κάπου εδώ αρχίζει ο παραλογισμός...
Ένα πρωτάθλημα κι εν προκειμένω η Superleague αποτελείται από 16 ομάδες και συνολικά διεξάγοναι 240 αγώνες (8 αγώνες επί 30 αγωνιστικές). Η τελική βαθμολογία που θα κρίνει τον πρωταθλητή, τις ομάδες που θα αγωνιστούν στην Ευρώπη, τις ομάδες που θα υποβιβαστούν και γενικότερα την τελική κατάταξη όλων των ομάδων διαμορφώνεται από το σύνολο των 240 αγώνων του πρωταθλήματος και όχι μόνο από τα...ντέρμπι!
Βάσει της επίσημης ετυμολογίας της λέξης, το ντέρμπι είναι ένας αμφίρροπος αγώνας μεταξύ ισάξιων αντιπάλων με αβέβαιο αποτέλεσμα. Κάτι που αν μη τι άλλο για ομάδες όπως ο Πανιώνιος (ή και ο Ηρακλής παλαιότερα) ισχύει ίσως στον μεγαλύτερο βαθμό από όλες τις υπόλοιπες ομάδες του πρωταθλήματος.
Βέβαια, στην Ελλάδα οι ''παντογνώστες'' του αθλήματος εδώ και πολλά χρόνια προσδίδουν αυθαίρετα τον όρο ''ντέρμπι'' αποκλειστικά και μόνο στα εμπορικότερα ματς όπου τίθενται αντιμέτωπα τα μεγαλύτερα θεωτητικά ονόματα του ελληνικού ποδοσφαίρου, κάτι που από εμπορικής άποψης είναι ορθό αλλά από αγωνιστικής άποψης τις περισσότερες φορές κινείται στα πλαίσια του παραλογισμού!
Από αγωνιστικής πλευράς, πόσο στέκει άραγε ο χαρακτηρισμός ''ντέρμπι'' όταν αναμετρώνται για παράδειγμα μία νεοφώτιστη ομάδα που προέρχεται από την Football League απέναντι σε μία ομάδα που παραλίγο να συμμετάσχει στους ομίλους του Champions League;!
Η συγκεκριμένη απόφαση από πλευράς ΕΠΟ, ο ορισμός δηλαδή ξένων διαιτητών σε...''επιλεγμένα'' παιχνίδια του πρωταθλήματος κινείται ξεκάθαρα στα πλαίσια του παραλογισμού καθώς τα συγκεκριμένα ματς χρίζουν διαφορετικής αντιμετώπισης από την ομοσπονδία η οποία εμέσως πλην σαφώς πιστεύει ότι έχουν μεγαλύτερη αξία και σημασία από τα υπόλοιπα! Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο δηλαδή!
Ο Πανιώνιος διαχρονικά ανήκει στο γκουπ των ομάδων που έχουν αδικηθεί από λανθασμένες διαιτητικές αποφάσεις, οι οποίες αναμφίβολα του έχουν στερήσει κάποιες αγωνιστικές διακρίσεις που άξιζε. Τα παραδείγματα από το παρελθόν είναι πάρα πολλά και ίσως ένας τόμος να μην αρκεί για την πλήρη καταγραφή τους.
Απομονώνοντας τη φετινή αγωνιστική περίοδο, οι κυανέρυθροι έχουν κάθε λόγο να διαμαρτύρονται από τη διαιτητική αντιμετώπιση που είχαν μέχρι στιγμής με αποκορύφωμα να αποτελεί αναμφίβολα η ξεκάθαρη αλλοίωση αποτελέσματος που παρατηρήθηκε για ακόμα μία φορά σε αναμέτρηση απέναντι στον Ολυμπιακό στη Νέα Σμύρνη στα πλαίσια της 4ης αγωνιστικής! Πρόκειται παρεπιπτόντως για μία από τις πιο πλασματικές προϊστορίες εις βάρος του Πανιωνίου τουλάχιστον την τελευταία εικοσαετία όπου υπήρξε αλλοίωση αποτελέσματος λόγω εσφαλμένων διαιτητικών αποφάσεων σε ποσοστό μεγαλύτερο του 60% των συνολικών αγώνων (Πανιώνιος-Ολυμπιακός στη Νέα Σμύρνη από σεζόν 1997/1998 μέχρι και σήμερα).
Από τη στιγμή που κρίθηκε από τους αρμόδιους αναγκαία η παρουσία ξένων διαιτητών στα ελληνικά γήπεδα, το πλέον αναμενόμενο θα ήταν να ορίζονται σε όλα ανεξαιρέτως τα ματς του πρωταθλήματος καθώς όπως τονίστηκε παραπάνω η τελική βαθμολογία διαμορφώνεται από το τι θα συμβεί στο σύνολο των 240 αγώνων που θα διεξαχθούν στο πρωτάθλημα. Διαφορετικά αν αποφασιστεί πως δεν χρειάζεται η ξένη διαιτητική παρουσία, τότε θα ήταν προφανές να ορίζονται μόνο Έλληνες διαιτητές. Πρόκειται για μία από τις ελάχιστες περιπτώσεις που εναρμονίζεται με τη λογική το ''όλα ή τίποτα''. Οποιαδήποτε ενδιάμεση ή μεσοβέζικη λύση αποτελεί τον βιασμό της λογικής...
Στον περσινό τελικό του κυπέλλου Ελλάδας, έγινε -για πρώτη φορά έπειτα από αρκετά χρόνια- ορισμός ξένων διαιτητών καθώς δύο μήνες νωρίτερα είχε πέσει η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι με την επιεικώς απαράδεκτη συνολική διαιτητική παρουσία στο περιβόητο ντέρμπι της Τούμπας (ΠΑΟΚ-ΑΕΚ) που εν πολλοίς έκρινε και την έκβαση του περσινού πρωταθλήματος.
Ένα πείραμα στο οποίο έδωσε συνέχεια η ΕΠΟ τη φετινή σεζόν ορίζοντας ξένους διαιτητές στα ντέρμπι που έχουν διεξαχθεί μέχρι στιγμής! Και κάπου εδώ αρχίζει ο παραλογισμός...
Ένα πρωτάθλημα κι εν προκειμένω η Superleague αποτελείται από 16 ομάδες και συνολικά διεξάγοναι 240 αγώνες (8 αγώνες επί 30 αγωνιστικές). Η τελική βαθμολογία που θα κρίνει τον πρωταθλητή, τις ομάδες που θα αγωνιστούν στην Ευρώπη, τις ομάδες που θα υποβιβαστούν και γενικότερα την τελική κατάταξη όλων των ομάδων διαμορφώνεται από το σύνολο των 240 αγώνων του πρωταθλήματος και όχι μόνο από τα...ντέρμπι!
Βάσει της επίσημης ετυμολογίας της λέξης, το ντέρμπι είναι ένας αμφίρροπος αγώνας μεταξύ ισάξιων αντιπάλων με αβέβαιο αποτέλεσμα. Κάτι που αν μη τι άλλο για ομάδες όπως ο Πανιώνιος (ή και ο Ηρακλής παλαιότερα) ισχύει ίσως στον μεγαλύτερο βαθμό από όλες τις υπόλοιπες ομάδες του πρωταθλήματος.
Βέβαια, στην Ελλάδα οι ''παντογνώστες'' του αθλήματος εδώ και πολλά χρόνια προσδίδουν αυθαίρετα τον όρο ''ντέρμπι'' αποκλειστικά και μόνο στα εμπορικότερα ματς όπου τίθενται αντιμέτωπα τα μεγαλύτερα θεωτητικά ονόματα του ελληνικού ποδοσφαίρου, κάτι που από εμπορικής άποψης είναι ορθό αλλά από αγωνιστικής άποψης τις περισσότερες φορές κινείται στα πλαίσια του παραλογισμού!
Από αγωνιστικής πλευράς, πόσο στέκει άραγε ο χαρακτηρισμός ''ντέρμπι'' όταν αναμετρώνται για παράδειγμα μία νεοφώτιστη ομάδα που προέρχεται από την Football League απέναντι σε μία ομάδα που παραλίγο να συμμετάσχει στους ομίλους του Champions League;!
Η συγκεκριμένη απόφαση από πλευράς ΕΠΟ, ο ορισμός δηλαδή ξένων διαιτητών σε...''επιλεγμένα'' παιχνίδια του πρωταθλήματος κινείται ξεκάθαρα στα πλαίσια του παραλογισμού καθώς τα συγκεκριμένα ματς χρίζουν διαφορετικής αντιμετώπισης από την ομοσπονδία η οποία εμέσως πλην σαφώς πιστεύει ότι έχουν μεγαλύτερη αξία και σημασία από τα υπόλοιπα! Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο δηλαδή!
Ο Πανιώνιος διαχρονικά ανήκει στο γκουπ των ομάδων που έχουν αδικηθεί από λανθασμένες διαιτητικές αποφάσεις, οι οποίες αναμφίβολα του έχουν στερήσει κάποιες αγωνιστικές διακρίσεις που άξιζε. Τα παραδείγματα από το παρελθόν είναι πάρα πολλά και ίσως ένας τόμος να μην αρκεί για την πλήρη καταγραφή τους.
Απομονώνοντας τη φετινή αγωνιστική περίοδο, οι κυανέρυθροι έχουν κάθε λόγο να διαμαρτύρονται από τη διαιτητική αντιμετώπιση που είχαν μέχρι στιγμής με αποκορύφωμα να αποτελεί αναμφίβολα η ξεκάθαρη αλλοίωση αποτελέσματος που παρατηρήθηκε για ακόμα μία φορά σε αναμέτρηση απέναντι στον Ολυμπιακό στη Νέα Σμύρνη στα πλαίσια της 4ης αγωνιστικής! Πρόκειται παρεπιπτόντως για μία από τις πιο πλασματικές προϊστορίες εις βάρος του Πανιωνίου τουλάχιστον την τελευταία εικοσαετία όπου υπήρξε αλλοίωση αποτελέσματος λόγω εσφαλμένων διαιτητικών αποφάσεων σε ποσοστό μεγαλύτερο του 60% των συνολικών αγώνων (Πανιώνιος-Ολυμπιακός στη Νέα Σμύρνη από σεζόν 1997/1998 μέχρι και σήμερα).
Από τη στιγμή που κρίθηκε από τους αρμόδιους αναγκαία η παρουσία ξένων διαιτητών στα ελληνικά γήπεδα, το πλέον αναμενόμενο θα ήταν να ορίζονται σε όλα ανεξαιρέτως τα ματς του πρωταθλήματος καθώς όπως τονίστηκε παραπάνω η τελική βαθμολογία διαμορφώνεται από το τι θα συμβεί στο σύνολο των 240 αγώνων που θα διεξαχθούν στο πρωτάθλημα. Διαφορετικά αν αποφασιστεί πως δεν χρειάζεται η ξένη διαιτητική παρουσία, τότε θα ήταν προφανές να ορίζονται μόνο Έλληνες διαιτητές. Πρόκειται για μία από τις ελάχιστες περιπτώσεις που εναρμονίζεται με τη λογική το ''όλα ή τίποτα''. Οποιαδήποτε ενδιάμεση ή μεσοβέζικη λύση αποτελεί τον βιασμό της λογικής...
Δεν υπάρχουν σχόλια