Τι να πει κανείς για έναν ύμνο που έχει τον θαυμασμό και την εκτίμηση κάθε Έλληνα;... Που να πρωτοεστιάσεις;... Το δυναμικό μπάσιμο με...
Αλλά ας τα πιάσουμε τα πράγματα απ΄την αρχή... Πάμε να δούμε την ιστορία του ύμνου του Ιστορικού
Στην Σμύρνη ο σύλλογος είχε έναν ύμνο χορωδιακού χαρακτήρα, ο οποίος με τα χρόνια και σύμφωνα με μαρτυρίες των μετέπειτα εποχών χάθηκε. Όμως το 1931 με την ευκαιρία του εορτασμού των 40 χρόνων του Ιστορικού, παρουσιάστηκε ένας δεύτερος ύμνος, λεγόταν το Θούριον Πανιωνίου. Δεν απείχε και πάρα πολύ από τον πρώτο ύμνο, καθώς και εκείνος ήταν χορωδιακού χαρακτήρα. Όμως, το σωματείο δεν είχε έναν ύμνο-εμβατήριο, όπως άλλα σωματεία και έτσι το 2001 δημιουργήθηκε ο σημερινός επίσημος ύμνος από τον Αναστάσιο (Σάκη) Αποσπόρη προς τιμή του αδελφού του Στέλιου Αποσπόρη που αγωνίστηκε στον Πανιώνιο, σε ερμηνεία του Σπύρου Χαλικιόπουλου...(για την ιστορία ακολούθησαν πάνω στο ίδιο μοτίβο πολλές παραλλαγές και ένας άτυπος ύμνος-τραγούδι το 2003 σε στίχους και μουσική από τον Μάνο Ψαλτάκη, σε ερμηνεία των Λευτέρη Πανταζή και Στάθη Αγγελόπουλου)...
Ας τον απολαύσουμε :
Από την Μικρά Ασία σύλλογος με ιστορία, γιγαντώθηκε. Πανιώνιος θρησκεία, της Ελλάδας ιστορία, και αντρώθηκε. Εκατό και πλέον χρόνια δόξα ιερή αιώνια, στεφανώθηκε. Φορτωμένος μεγαλεία απ' την Σμύρνη στην πλατεία, δεν αλώθηκε. Πανιωνα... Πανιωνα... Πανιωνάρα μου γλυκιά, Θεέ μου ομαδάρα μου (δις) Της προσφυγιάς φανάρι, των στίβων παλικάρι, τρισένδοξο καμάρι, Πανιωνάρα μου γλυκιά. Δόξα, νίκες, πανδαισία, μια ολόχρυση ιστορία, όλους μας τιμά. Πανιώνια ιδέα, πίστη δυνατή, ωραία, και μας οδηγά. Εκατό και πλέον χρόνια σαν θεός που ζει αιώνια, τόσα ιδανικά. όλα αυτά μεσ' την καρδιά μας απ' τον Δάλλα στα παιδιά μας, λάβαρα πιστά. Πανιωνα... Πανιωνα... Πανιωνάρα μου γλυκιά, Θεέ μου ομαδάρα μου (δις) Της προσφυγιάς φανάρι, των στίβων παλικάρι, τρισένδοξο καμάρι, Πανιωνάρα μου γλυκιά.
Επιμέλεια: Σπύρος Καλαματιανός
Δεν υπάρχουν σχόλια