ΑΠ’ ΤΑ ΥΒΡΙΣΤΙΚΑ - Μάκης Διόγος *** Κυανέρυθρα αδέρφια σας χαιρετώ. Είναι φορές που πραγματικά προτιμώ να χάνουμε 3-0 στο ημίχρονο. Αλή...
*** Κυανέρυθρα αδέρφια σας χαιρετώ. Είναι φορές που πραγματικά προτιμώ να χάνουμε 3-0 στο ημίχρονο. Αλήθεια σας λέω. Να είναι καλύτερος ο αντίπαλος να μας βάλει τρία γκολ και να τελειώνουμε. Δεν αντέχω να βλέπω την ομάδα να παλεύει, να κρατά παλικαρίσια το αποτέλεσμα και να έρχεται ο διαιτητής με το «έτσι θέλω» και να αλλάζει το αποτέλεσμα. Δεν αντέχω να βλέπω το γιό μου να κλαίει και να φωνάζει για αδικία. Θα μου πείτε αυτή είναι η ζωή του Πανιώνιου οπαδού. Σωστά. Αλλά πρέπει να το συνηθίσουμε; Όχι με τίποτα. Θα αγωνιζόμαστε σε κάθε ματς με μοναδικό σκοπό την αξιοπρέπεια μας. Και ας κάνουν οι άλλοι ότι καταλαβαίνουν.
*** Ετσι θα προχωρήσουμε. Αφήνοντας πίσω Σκουλάδες και Κουρομπύλιες. Ποιος θα τους θυμάται μετά από 5, 10 χρόνια; Κανείς. Ο Ιστορικός όμως πορεύεται από το 1890. Και θα πορεύεται στους αιώνες όσο θα υπάρχουν αθλητές, όσο θα υπάρχουν άνθρωποι που θα αγαπούν την «κυανέρυθρη» ιωνική ασπίδα, όσο θα υπάρχουν άνθρωποι που θα θέλουν να συνεχίσουν το όραμα του Δημητρού Δάλλα.
*** Ναι πικραθήκαμε το βράδυ της Τετάρτης. Ναι οργιστήκαμε. Αλλά είμαστε γαλβανισμένοι στην αδικία. Και κάθε φορά βγαίνουμε πιο δυνατοί. Για πόσο; Οσο αναπνέουμε. Αυτή είναι η μοίρα μας. Όταν η Σμύρνη παραδόθηκε στις φλόγες και ο Ελληνισμός ξεριζώθηκε αφήνοντας πίσω νεκρούς και συντρίμμια, μια χούφτα Πανιώνιοι ξανάφτιαξαν τον σύλλογο σε ένα δωματιάκι στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Ο Δάλλας εκεί κοιμόταν. Από εκεί ξεκίναγε κάθε πρωί για τους προσφυγικούς καταυλισμούς όπου αναζητούσε επιζώντες αθλητές και παράγοντες του Πανιωνίου και όχι μόνο.
*** Μια ομάδα που αναγεννήθηκε κυριολεκτικά από τις στάχτες της Μικρασιατικής Καταστροφής δεν μπορεί να λυγίσει από καμία αθλητική αδικία, όσο μεγάλη κι αν είναι, όσους τίτλους κι αν μας στερήσουν. Είναι πολύ μικροί όλοι αυτοί μπροστά στο μέγεθος του Πανιωνίου Γυμναστικού Συλλόγου Σμύρνης. Αυτό που πρέπει να κάνουμε εμείς είναι να μεταλαμπαδεύουμε την αγάπη για τον Πανιώνιο στα παιδιά και τα εγγόνια μας. Πράγμα δύσκολο σε μια «ψεύτικη» εποχή της γκλαμουριάς και της fake επιτυχίας, να πείσεις ένα παιδί να ακολουθήσει μια ομάδα που έχει να του προσφέρει μόνο ιδανικά. Και όμως αν τα καταφέρουμε τα παιδιά μας δεν θα γίνουν απλά οπαδοί μιας… διαφορετικής ομάδας (όλοι εξάλλου «διαφορετικότητα» πουλάνε…), θα γίνουν καλύτεροι άνθρωποι. Σε μια εποχή που όλα (σχεδόν…) μετριόνται με χρήματα και «επιτυχίες», κάποιοι προσπαθούν να πορεύονται με ιδανικά. Δεν είναι λίγο…
*** Είναι όπως τα έγραψαν οι «Πάνθηρες» στην ανακοίνωση τους: «…Εμείς με την συνείδηση καθαρή πάμε μέχρι εκεί που φτάνει το όνειρο και ακόμα πιο μακριά, χαμογελώντας! Οι υπόλοιποι, συμβατικές χολέρες, έρμαια διαταγών των αρχηγών σας, θεωρώντας πως οι «νίκες» θα γιατρέψουν το κενό της βρώμας σας. Στο τάφο θα πάτε σαν σκατά, στο τάφο θα πάμε σαν παλικάρια».
*** Ενωμένοι προχωράμε. Μέχρι να βρούμε ουρανό…
** Σας χαιρετώ και στο makisdiogos@gmail.com περιμένω απόψεις, αντιρρήσεις, καταγγελίες! Μην ξεχνάτε ο Πανιώνιος γράφει ιστορία, δεν την αντιγράφει! Keep the Faith!
Δεν υπάρχουν σχόλια