Άρθρο του Νίκου Φετοκάκη... Με αυτήν την ομάδα το μόνο βέβαιο είναι πως δεν θα βαρεθούμε ποτέ! Είτε καλοκαίρι είναι αυτό όπου το καζάνι...
Με αυτήν την ομάδα το μόνο βέβαιο είναι πως δεν θα βαρεθούμε ποτέ! Είτε καλοκαίρι είναι αυτό όπου το καζάνι των διοικητικών αλλαγών βράζει μονίμως τα τελευταία χρόνια αφού έχουμε το παγκόσμιο ρεκόρ 4 διαφορετικών διοικητικών ηγεσιών-χρηματοδοτών, είτε είναι χειμώνας όπου τα τελευταία δύο χρόνια αλλάζουμε προπονητές με ταχύτητα φωτός, είτε Άνοιξη όπου πέρσι σώσαμε την χρονιά με το έπος της Αμαλιάδας (αφού είχαν προηγηθεί μεγάλες εντός έδρας νίκες όπως κόντρα στην Αεκ), ενω φέτος εξασφαλίσαμε ουσιαστικά την παραμονή με δύο διπλάρες σε Ρέθυμνο και Ρόδο αποφεύγοντας τα περσινά γκρανγκινιολικά.
Σημάδια σε αυτά τα δύο ματς πολλά αλλά θα μείνω σε δύο. Ο εκτός κλίματος σε όσα μάτς έπαιξε Μc Kee βάζει το κομβικό καλάθι στο Ρέθυμνο που δίνει στην ομάδα το προβάδισμα λιγο πριν το τέλος και κάνει το ίδιο στην κανονική διάρκεια στην Ρόδο με buzzer στο τέλος!
Δεύτερο σημάδι που λές «δεν θέλει και ο Θεός να πέσει αυτή η ομάδα»; τα δύο τρίποντα με ταμπλό στην Ρόδο. Το ένα του McKee που προανάφερα και του Βerry στην παράταση!
Η ομάδα σώθηκε σε πείσμα πολλών ανθρώπων και καταστάσεων, όπως πχ του κ. Βασιλακόπουλου που στα κρίσιμα ματς δεν άφησε κομάντο για κομάντο που δεν σφύριξε κόντρα στον Πανιώνιο, αλλά και στην δύσκολη στιγμή του αποχωρισμού στο μέσο της χρονιάς του Αρτάκης για ένα γήπεδο που δύσκολα μπορεί να γίνει "καυτή" έδρα.
Αξίζουν μπράβο σε πολλούς. Πάνω από όλους στον κόουτς Φραγκιά που συμμάζεψε την... λαίλαπα του πολύ άπειρου προπονητικά Οικονόμου και έκανε κρίσιμες νίκες στις δύο παρουσίες της. Στον Κρις Χουγκάζ που αδικήθηκε μέσα στην σεζόν, αλλά άφησε τα διαπιστευτήρια του με την σωστή επιλογή ξένων, στην διοίκηση που έκανε τις ενέσεις που χρειαζόντουσαν μέσα στην σεζόν και διόρθωσε και τα δικά της λάθη ,σε όλους τους παίκτες κ team αλλά κυρίως στον Berry που πρέπει να μείνει ο κόσμος να χαλάσει και στον Ντόρσει που έπαιζε «μισός» από πόνους αλλά ήταν εκεί καο στο τελευταίο ματς ήταν συγκλονιστικός.
Τέλος ένα μεγάλο χειροκρότημα στους λίγους αυτούς φιλάθλους που στήριξαν την ομάδα σε όλα τα ματς αντιλαμβανόμενοι το πόσο ζόρικη θα ήταν για τον οργανισμό Πανιώνιος μια πιθανή πτώση (τρανό παράδειγμα ο Ηρακλης που παλεύει χρόνια να επιστρέψει).
Πανηγυρίζουμε την σωτηρία σε μια ανισόρροπη σεζόν αλλά ως εκεί. Ο Πανιώνιος έχει μέταλλο, πολλα κιλά φανέλα και κόσμο που επιτέλους πρέπει να συσπειρωθεί γιατί κανείς δεν περισσεύει...
Δεν υπάρχουν σχόλια