«Ο Πανιώνιος όπως τον έζησα» Με κασκόλ Πανιωνίου, σκούφο Πανιωνίου και… διαπεραστική φωνή, η φυσιογνωμία του Μιχάλη Δόνα είναι χαρακτη...
«Είναι «αρρώστια» ο Πανιώνιος. Ωραία «αρρώστια», όμως. Μοναδικό…φάρμακο να είσαι κοντά στην ομάδα. Ποτέ δεν ασχολήθηκα ποιος ήταν πρόεδρος, γιατί δεν είμαι προσωπολάτρης, ούτε υπάρχει πρόεδρος που θα με κάνει εξαιτίας του να μην πάω στο γήπεδο. Δεν το έκανα ποτέ».
Ο Μιχάλης έχει καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη, αλλά δεν θέλει να…ακούει για ΑΕΚ, γιατί «δεν υπήρχε ΑΕΚ στην Κωνσταντινούπολη. Η συνέχεια του Πανιωνίου από την Σμύρνη στην Νέα Σμύρνη, με συγκινούσε πάντα. Τόση μακρόχρονη ιστορία συλλόγου, υπάρχει σε ελάχιστες χώρες σε όλο τον πλανήτη. Μόνο κάποιοι αγγλικοί σύλλογοι, έχουν έτος ίδρυσης τον 18ο αιώνα, όπως οι δυο Μάντσεστερ, η Αρσεναλ, η Λίβερπουλ. Τι να λέμε τώρα για την ιστορικότητα του Πανιωνίου; Φαινόμενο επιβίωσης και μακροζωίας».
Στα μέσα της δεκαετίας του ’80, η Ελένη Παυλάκου με προέτρεψε να ασχοληθώ με την διοίκηση του ερασιτέχνη Πανιωνίου. Πρόεδρος ήταν ο αείμνηστος Ηλίας Μισαηλίδης και έμαθα πολλά δίπλα του. Μου έλεγε ο κύριος Ηλίας: «Μιχάλη, θα σε έρχεσαι μαζί μου στην ΓΓΑ, στο υπουργείο, στον ΣΕΓΑΣ και θα σε γνωρίζω σε παράγοντες». Μια φορά, πήγαμε μαζί στην ΓΓΑ και χρειάστηκε να περιμένουμε έξι ώρες για να γίνει αποδεκτό ένα αίτημα του Πανιωνίου. Κάποια στιγμή του λέω «Κύριε Ηλία και αύριο μέρα είναι. Να ξανάρθουμε». Η απάντηση του μου έδειξε πόσο καλά ήξερε να προασπίζει τα συμφέροντα του Πανιωνίου. «Αν φύγουμε τώρα, το χάσαμε το αίτημα. Και μόνο ότι περιμένουμε τόσες ώρες, δείχνει την αποφασιστικότητα μας». Έτσι και έγινε. Πέτυχε αυτό που ήθελε και μετά με κέρασε και παγωτό στην πλατεία!».
Κι αν η θητεία του Μιχάλη Δόνα στον ερασιτεχνικό Πανιώνιο, ήταν λίαν ωφέλιμη για τον ίδιο και την ενασχόληση του με το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και την ανασύσταση των ακαδημιών με την προσθήκη τμημάτων μίνι και παμπαίδων, το ’92, η ενασχόληση του με την ΠΑΕ, την περίοδο του Αβραάμ Μοβσεσιάν και του σκανδάλου Κοσκωτά, ήταν «τραυματική».
«Ο ερασιτέχνης με είχε ορίσει εκπρόσωπο του στην ΠΑΕ. Όταν εμφανίσθηκε ο Μοβσεσιάν, στην αρχή, παραδέχομαι ότι δεν είχα αντιληφθεί ότι ήταν «μπροστινός» του Κοσκωτά. Έταζε «λαγούς με πετραχήλια» και άφθονο χρήμα για μεταγραφές και άλλα πολλά. Μέχρι και για το γήπεδο, έλεγε ότι θα το αναμορφώσει πλήρως. Με αφύπνισε ο Τάκης Κόντης που είναι οπαδός του Πανιωνίου και θείος του Χρήστου που ήταν ποδοσφαιριστής. «Μιχάλη μην έχεις εμπιστοσύνη στον ….αρμένη. Δεν μπορεί με τζίρο ενός εκατομμυρίου δραχμών, τότε, να μας λέει ότι θα κάνει μεταγραφές 40 εκατομμυρίων». Τον έπιασα…οφσάιντ τον Μοβσεσιάν, όταν εκείνο το καλοκαίρι, πήγα με τον αδελφό του, Κάρολο που ήταν πρόεδρος του ερασιτέχνη για να δούμε την ομάδα Νέων και είχαμε 4-5 αξιόλογους παίκτες για την πρώτη ομάδα. «Τί να τους κάνουμε μου λέει; Έχω μιλήσει με τον Γούναρη στον Ολυμπιακό και θα μας δώσει 4 παίκτες ενδεκάδας και θα είναι και πληρωμένοι από αυτούς».
Θυμάμαι σαν τώρα την απάντηση μου: «Αν το κάνετε αυτό, θα σας πω στον Τύπο ότι κάνετε τον Πανιώνιο παράρτημα του Ολυμπιακού. Εμείς θέλουμε δικά μας παιδιά να παίξουν στην πρώτη ομάδα. Όχι δανεικούς». Και οι δυο αδελφοί Μοβσεσιάν ήταν «μπροστινοί» άλλης ομάδας, πλήρωσαν μέχρι τον Σεπτέμβριο, «έσκασε» η πρώτη επιταγή στην ερασιτεχνική ποδοσφαιρική ομάδα και το…έργο τελείωσε με το σκάνδαλο Κοσκωτά. Πάλι καλά που ο Πανιώνιος με τέτοιο «Δούρειο Ίππο» και δεν πλήρωσε τα απόνερα εκείνου του σκανδάλου».
Με πρόεδρο του ερασιτέχνη, τον Γεράσιμο Βεντούρη, ο Μιχάλης Δόνας συνέχισε στην διοίκηση και φυσικά το μεγάλο θέμα κάθε καλοκαιριού, ήταν η μεταγραφή του Φάνη Χριστοδούλου, οι προτάσεις που δεν ήρθαν…ποτέ, οι πιέσεις των «χοντρών» της πλατείας και η σφραγίδα του συλλόγου που έπαιρνε κάθε βράδυ σε περίοδο μεταγραφών, η Ελένη Παυλάκου, στο…σπίτι της.
«Στο Δ.Σ. μόνο ο Γεράσιμος έβαζε χρήματα. Εμείς εκφράζαμε άποψη, αλλά ο Βεντούρης που ήταν εφοπλιστής, τότε και είχε την δυνατότητα, τραβούσε το…καράβι. Έχω κοντραριστεί με αρκετούς συνΠανιώνιους για το θέμα του Φάνη, γιατί συμφωνώ ότι είναι ο μεγαλύτερος αθλητής του συλλόγου και σύμβολο του, αλλά ήταν δυσβάσταχτο το συμβόλαιο του. Θυμάμαι τον ταμία τον Βαγγέλη Πανουργιά που μου έλεγε «Μιχάλη, θα «πεινάσουν» όλα τα άλλα τμήματα, για να πληρωθεί ο Φάνης. Φυσικά, το μπάσκετ του Πανιωνίου απογειώθηκε με τον Φάνη και πιστεύω ότι πολύ δύσκολα θα αποκτήσει ο Πανιώνιος τέτοιο παίκτη. Είχαμε συμφωνήσει, λοιπόν, ότι αν ερχόταν μια καλή πρόταση που θα ξεπερνούσε, ίσως και το ένα εκατομμύριο ευρώ, θα συζητούσαμε την μεταγραφή. Ποτέ δεν ήρθε τέτοια πρόταση. Οι «μνηστήρες» που ήταν τότε Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός και ΠΑΟΚ, ενδιαφερόντουσαν στα…λόγια και πιο πολύ μας «ζάλιζαν» από τις εφημερίδες. Ο Βεντούρης πλήρωσε και από την τσέπη του για τον Φάνη Χριστοδούλου και μπορεί κάποιοι φίλαθλοι και φίλοι μου να πιστώνονται ότι πίεσαν την παραμονή του, αλλά ο Γεράσιμος συμπλήρωσε αρκετά χρήματα του συμβολαίου του».
Επιστροφή αναμνήσεων του Μιχάλη στην δεκαετία του ’80 για την συναναστροφή του με τον συνονόματο του, τον αείμνηστο Σταματελάτο που ήταν πρόεδρος της ΠΑΕ, όταν ο Δόνας μπήκε στην διοίκηση του ερασιτέχνη.
«Ο Μιχάλης έγραψε ιστορία προσωπικής και οικογενειακής αυταπάρνησης για τον Πανιώνιο. Το πάθος και η αγάπη του για τον Πανιώνιο που ήθελε αυτοδύναμο και μακριά από το ΠΟΚ, τον οδήγησε στην «θυσία» που έκανε. Δεν θα «ξεχάσω» ποτέ, ότι σχεδόν κάθε δεύτερη Παρασκευή και πριν από εντός έδρας παιχνίδια, πηγαίναμε με τον Γιώργο Δέδε από την τράπεζα και τον βλέπαμε να ετοιμάζει δεσμίδες χαρτονομισμάτων για να πληρώσει παίκτες και προπονητές. Καθόταν στον πάγκο. Ήταν οπαδός-πρόεδρος. Και ξεπέρασε κάθε όριο. Έβαλε τον Πανιώνιο πάνω από τον ίδιο και την οικογένεια του. Είχε και κάποιους «αυλοκόλακες» δίπλα του που ήξεραν τι έκανε στην τράπεζα και δεν τον «φρέναραν» ή δεν τον σταμάτησαν…
Μια φορά άκουσα έναν… «πονηρό» στο γήπεδο μας, να λέει «έλα μωρέ και ο Σταματελάτος ήταν πρόεδρος με χρήματα άλλων».
Θα τον «σκότωνα»! «Ρε τιποτένιε, ο Μιχάλης έκανε λάθος κατά του εαυτού του για να πάει ψηλά τον Πανιώνιο και το πλήρωσε αγόγγυστα. Σήκω φύγε από το γήπεδο γιατί δεν είσαι Πανιώνιος» του είπα και επειδή ξεσηκώθηκαν και άλλοι, κόντεψε να μην μετρήσει τα σκαλοπάτια…
Στην κηδεία του, σήκωσαν το φέρετρο ο Μαυρίκης, ο Λίμα, ο Μανίκας και ο Εμβολιάδης. Κανένας παράγοντας ή πρόεδρος δεν πρέπει να «καταστρέφεται» για την ομάδα του. Ο Μιχάλης το έκανε και θα αποτελεί πάντα μνημείο προσφοράς στον Πανιώνιο».
Ο Μιχάλης Δόνας, είτε ως μέλος διοικήσεων του Πανιωνίου, είτε ως οπαδός του Ιστορικού, δεν έχει αφήσει σε «χλωρό κλαρί» τους περισσότερους διαιτητές που έχουν «σφυρίξει» στους αγώνες πρωταθλημάτων και κυπέλλων.
«Έχω «κόλλημα» με τους διαιτητές και όχι αδικαιολόγητα, γιατί ο Πανιώνιος είναι από τις πλέον αδικημένες ομάδες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Τι να πρωτοθυμηθώ; Τον Σπανέα που «βγαίνει» και στην τηλεόραση; Τον Ναζίρη στον τελικό κυπέλλου, το ’89 που τον «πέτυχα» στο γήπεδο της Καλαμαριάς σε αγώνα Κυπέλλου με τον Πανιώνιο, στην χρονιά του δεύτερου κυπέλλου, το ’98 και τον έβριζα για το πέναλντι που δεν είχε δώσει στον Ζάκκα;
Και πολλούς άλλους. Είτε με το «βαμβάκι», είτε χωρίς «αναισθητικό», έχω δει «σφαγές» του Πανιωνίου. Μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι, ειδικά όταν ήμουν πιο νέος, αλλά και τώρα κάποιες φορές δεν μπορώ να κρατηθώ και να μην φωνάξω. Αλλά και στο μπάσκετ, όταν καθόμουν κοντά στην φυσούνα των αποδυτηρίων, κουνούσα πεντοχίλιαρα στους διαιτητές. Στο ποδόσφαιρο και στα υβριστικά, σε κάποια παιχνίδια δεν σταμάταγα να ακολουθώ τους επόπτες, παράλληλα και να τους τα «χώνω». Δεν υπήρχε το members, τότε και έκανα πέρα-δώθε από την γραμμή του κέντρου μέχρι το κόρνερ. Και στο δεύτερο ημίχρονο, πήγαινα από την άλλη πλευρά που ήταν το κυλικείο της Αθηνάς. Μια φορά ήταν ένας ποδοσφαιριστής ονόματι Σιδηρόπουλος, μας τον είχε προτείνει ο Παπαμιχαήλ που έφυγε πρόσφατα από την ζωή, αλλά δεν τον είχαμε πάρει. Έπαιξε στον Ιωνικό και ήρθε αντίπαλος. Σε κάποια φάση πήγε να εκτελέσει κόρνερ και τον έβρισα. Γυρνά και μου λέει «Κύριε Δόνα, εσείς με βρίζετε;;». Εντάξει αρκετές φορές, παραφέρομουν. Ευτυχώς, είχα μαζί μου την Σοφία και με συγκρατούσε. Αν με προλάβαινε…».
Τα CD του Πανταζή και ο…νομικός Τσολακάκης
Μια επιθυμία του πρώην προέδρου της ΠΑΕ, Λευτέρη Πανταζή προκαλεί ακόμα γέλια στον Μιχάλη Δόνα, όταν την θυμάται.
«Παίξαμε την Μπαρτσελόνα. Στον αγώνα της Νέας Σμύρνης, δεξιωθήκαμε τον τότε πρόεδρο Λαπόρτα και άλλα 35 άτομα και τους προτείναμε να πάμε στα μπουζούκια, πήγαμε στην Ιφιγένεια. Έλεγε ο Αχιλλέας «να είστε large με την Μπαρτσελόνα, μόνο στα χρώματα μοιάζουμε». Όταν παίξαμε στο «Καμπ Νου», έρχεται ο Πανταζής και μου λέει: «Μιχάλη, επειδή εσύ τους έχεις γνωρίσει, ζήτησε τους να πάρουν το νέο μου CD και να το παίξουν από τα μεγάφωνα, όπως το κάναμε στο γήπεδο της Νόρτσελαντ!».
Ο Μιχάλης θυμάται τον Κώστα Τσολακάκη να κάνει καλύτερες ερμηνείες των νόμων και από τους ίδιους του δικηγόρους.
«Ήταν σπουδαίος παράγοντας ο Τσόλακας, όπως τον αποκαλούσαμε. Είχε κορυφαίες στιγμές, αλλά και μοιραίες, όπως ο υποβιβασμός του ’92. Διάβαζε και ερμήνευε τους νόμους, απίστευτα καλά. Τους μάθαινε απέξω, με όλα τα άρθρα τους. Αυτός είχε κάνει την απεμλποκή των μετοχών της ΠΑΕ από τον Μοβσεσιάν και θυμάμαι ότι «τύλιξε σε μια κόλλα χαρτί», τον Μπαλτάκο και τον Λυκουρέζο για το επιχείρημα του Πανιωνίου ότι έπρεπε οι μετοχές να επιστρέψουν στον ερασιτέχνη και να μην έμενε η ΠΑΕ, δέσμια του Δημοσίου, με διοίκηση πρωτοδικείου. Πήγαμε με τον Κώστα στον εισαγγελέα και πήραμε τις μετοχές, μετά τη απόφαση του δικαστηρίου».
Δεν υπάρχουν σχόλια