Ο Παναγιώτης Κόρμπος ανέφερε πως θα ξεπεραστεί ο φόβος που θα υπάρχει στην αρχή, ώστε να επανέλθει στην κανονικότητα και το ποδόσφαιρο. Ο...
Ο Κόρμπος μίλησε στον ραδιοφωνικό σταθμό “Σπορ FM”. Αναλυτικά δήλωσε:
Για το πώς περνά στην καραντίνα: «Όπως όλος ο κόσμος είμαι σπίτι, με την οικογένεια. Να προσέχουμε την υγεία μας, γιατί δίχως αυτή δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Σίγουρα δεν είναι εύκολο, όταν έχεις συνηθίσει 17 χρόνια τη ζωή του επαγγελματία ποδοσφαιριστή. Το να είσαι κλεισμένος στο σπίτι είναι δύσκολο, ιδιαίτερα για τα παιδιά».
Για το πώς φέρεται σαν αρχηγός στους συμπαίκτες του αυτή την περίοδο: «Μιλούσα με τα παιδιά. Είμαι αρκετά μεγαλύτερος από τα περισσότερα παιδιά, όταν ξεκινούσα πήγαιναν νηπιαγωγείο. Με ακούνε και με σέβονται, με βλέπουν σαν φίλο τους και με παίρνουν να με ρωτήσου οτιδήποτε. Είναι πολύ σημαντικό το ότι το έχω κερδίσει από αυτούς».
Για το πώς θα νιώσει όταν επιστρέψει στις προπονήσεις: «Πιστεύω πως στην αρχή θα υπάρχει κάποιος φόβος, γιατί το ποδόσφαιρο είναι άθλημα επαφών. Όμως πιστεύω πως θα ξεπεραστεί γρήγορα, γιατί ο φόβος δεν ταιριάζει στο άθλημά μας».
Για τις ομάδες που τον στιγμάτισαν, πέρα από τον Πανιώνιο: «Στον έναν χρόνο στο Αίγιο έκανα πολλούς φίλους, αλλά και στη Λιβαδειά επειδή ήμουν κοντά στην οικογένειά μου. Γενικά σε όλες τις ομάδες έκανα φιλίες, έχω κρατήσει επαφές και διατηρώ μέσα μου μόνο τα καλά στοιχεία. Έχω αποβάλει τα άσχημα».
Για τη στιγμή που τίμησε τη μνήμη των αδικοχαμένων φίλων του Άρη κερδίζοντας το χειροκρότημα στο «Βικελίδης»: «Ήταν κάτι αυθόρμητο. Όταν σε χειροκροτούν οι οπαδοί των αντιπάλων πάει να πει ότι έχεις κάνει κάτι καλό. Είδα και το πανό που είχαν βάλει για τη Ρενάτα και θέλησα να τους τιμήσω κι εγώ για τους φιλάθλους του Άρη που είχαν χαθεί».
Για το μέλλον του μετά το ποδόσφαιρο: «Όλη μου η ζωή είναι στο ποδόσφαιρο. Θα μείνω στις ακαδημίες που έχω φτιάξει, με μικρά παιδιά. Δεν θέλω να ασχοληθώ με την προπονητική ή να αναλάβω κάποιο πόστο σε ομάδα».
Για το πόσο δύσκολο είναι να προπονείς μικρά παιδιά: «Πιο πολύ χρειάζονται την εκπαίδευση οι γονείς παρά τα παιδιά. Αυτό καταλαβαίνω. Το χειρότερο για ένα παιδί είναι μετά την προπόνηση να ακούει την κριτική από τους γονείς. Για αυτά το ποδόσφαιρο είναι χαρά, δεν θα γίνουν επαγγελματίες οι περισσότεροι, αυτό που μετρά είναι να περνάνε καλά και να μαθαίνουν. Η μοναδική ερώτηση που πρέπει να τους κάνουμε είναι ‘πέρασες καλά;’ και όχι ‘πόσο ήταν το σκορ’ κλπ».
Δεν υπάρχουν σχόλια