Ο Πανιώνιος όπως τον έζησα» Γέννημα της Νέας Σμύρνης δεν ήταν. Έγινε θρέμμα της, όμως και «αιώνιος εραστής» της πλατείας και του Πανι...
Γέννημα της Νέας Σμύρνης δεν ήταν. Έγινε θρέμμα της, όμως και «αιώνιος εραστής» της πλατείας και του Πανιωνίου. Ακολούθησε την αντίθετη διαδρομή απ’ άλλους συνομήλικους και συντοπίτες του στην επαρχία. Από Ολυμπιακός, έγινε Πανιώνιος και όχι μόνο δεν το μετάνιωσε, αλλά νιώθει ευλογημένος που άλλαξε πόλη και ομάδα. Παιδί της πλατείας που έκανε «κοπάνες» από το σχολείο για να πηγαίνει στο γήπεδο και να βλέπει μπάλα.
«Καθόμασταν στο γήπεδο, πέντε-έξι ώρες για να δούμε την δεύτερη και την πρώτη ομάδα του Πανιωνίου. Πηδάγαμε την μάντρα και βγάζαμε τα γυαλιά που έβαζε ο Βασίλης Καπώνης για να μην μπορούμε να μπούμε. Τίποτα δεν μας σταματούσε…» λέει ο Γιώργος Παπαχριστοδούλου που έρχεται στην στήλη «Ο Πανιώνιος, όπως τον έζησα» για να εξιστορήσει πολλές στιγμές από την παρακολούθηση του Ιστορικού στο ποδόσφαιρο, γιατί στο μπάσκετ, τον «πείραζαν» οι γνωστοί μπασκετικοί λάτρεις του Πανιωνίου.
«Μου έλεγαν ο Τζανίδης, ο Λάζαρος και άλλοι έλα στο γήπεδο και ό,τι δεν καταλαβαίνεις θα στο εξηγούμε εμείς!». Στο κυλικείο την έβγαζα μέχρι να τελειώσει το παιχνίδι και να μάθω το σκόρ, αν νικήσαμε ή χάσαμε!»
Το ναυάγιο του «Σάμινα», ήταν μια τραυματική εμπειρία. Εξ’ού και το παρατσούκλι του Γιώργου, ο «ναυαγός», όπως τον αποκαλούν οι φίλοι του, μερικές φορές. Βραβεύτηκε για την επιτυχημένη προσπάθεια του να σώσει ζωές Ελβετών συνεπιβατών του, αλλά εκείνη η τραγική νύχτα των 81 θυμάτων, τον ανάγκασε να αναθεωρήσει αρκετά πράγματα στην ζωή του. Ακόμα και το γήπεδο και ο Πανιώνιος που ήταν «ανάσα ζωής» γι΄αυτόν μέχρι τότε, δεν του προκαλούσαν τα κίνητρα για να συνέχιζε να τα ακολουθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Κάνοντας παρέα με μεγαλύτερους ηλικιακά, όπως ο «Κούτς», ο Λάκης Παπαδημητρίου, ο Κατσουρίνης, ο Μπάμπης Παπαχαραλάμπους, οι αδελφοί Φραγκούλη, ο «Λώλος», οι «χοντρές» του Γιώργου και άλλοι πολλοί, «ζύμωσε» την καθημερινότητα του με τον Πανιώνιο και την Νέα Σμύρνη.
«Και νιώθω ευλογημένος που τους γνώρισα και μπολιάστηκα με την ιδέα του Πανιωνίου».
«Καθόμασταν στο γήπεδο, πέντε-έξι ώρες για να δούμε την δεύτερη και την πρώτη ομάδα του Πανιωνίου. Πηδάγαμε την μάντρα και βγάζαμε τα γυαλιά που έβαζε ο Βασίλης Καπώνης για να μην μπορούμε να μπούμε. Τίποτα δεν μας σταματούσε…» λέει ο Γιώργος Παπαχριστοδούλου που έρχεται στην στήλη «Ο Πανιώνιος, όπως τον έζησα» για να εξιστορήσει πολλές στιγμές από την παρακολούθηση του Ιστορικού στο ποδόσφαιρο, γιατί στο μπάσκετ, τον «πείραζαν» οι γνωστοί μπασκετικοί λάτρεις του Πανιωνίου.
«Μου έλεγαν ο Τζανίδης, ο Λάζαρος και άλλοι έλα στο γήπεδο και ό,τι δεν καταλαβαίνεις θα στο εξηγούμε εμείς!». Στο κυλικείο την έβγαζα μέχρι να τελειώσει το παιχνίδι και να μάθω το σκόρ, αν νικήσαμε ή χάσαμε!»
Το ναυάγιο του «Σάμινα», ήταν μια τραυματική εμπειρία. Εξ’ού και το παρατσούκλι του Γιώργου, ο «ναυαγός», όπως τον αποκαλούν οι φίλοι του, μερικές φορές. Βραβεύτηκε για την επιτυχημένη προσπάθεια του να σώσει ζωές Ελβετών συνεπιβατών του, αλλά εκείνη η τραγική νύχτα των 81 θυμάτων, τον ανάγκασε να αναθεωρήσει αρκετά πράγματα στην ζωή του. Ακόμα και το γήπεδο και ο Πανιώνιος που ήταν «ανάσα ζωής» γι΄αυτόν μέχρι τότε, δεν του προκαλούσαν τα κίνητρα για να συνέχιζε να τα ακολουθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Κάνοντας παρέα με μεγαλύτερους ηλικιακά, όπως ο «Κούτς», ο Λάκης Παπαδημητρίου, ο Κατσουρίνης, ο Μπάμπης Παπαχαραλάμπους, οι αδελφοί Φραγκούλη, ο «Λώλος», οι «χοντρές» του Γιώργου και άλλοι πολλοί, «ζύμωσε» την καθημερινότητα του με τον Πανιώνιο και την Νέα Σμύρνη.
«Και νιώθω ευλογημένος που τους γνώρισα και μπολιάστηκα με την ιδέα του Πανιωνίου».
Δεν υπάρχουν σχόλια