Ο Πανιώνιος όπως τον έζησα... Φίλαθλος και οπαδός του Πανιωνίου «γεννιέσαι», φίλαθλος και οπαδός γίνεσαι ή μπορεί να συμβούν και τα δυ...
Ο Πανιώνιος όπως τον έζησα...
Φίλαθλος και οπαδός του Πανιωνίου «γεννιέσαι», φίλαθλος και οπαδός γίνεσαι ή μπορεί να συμβούν και τα δυο μαζί, όπως έγινε, μ’ έναν μελαχρινό πιτσιρίκα που είχε παρακολουθήσει τον τελικό κυπέλλου Πανιωνίου-Παναθηναϊκού, το ’67, με την αλησμόνητη χαμένη ευκαιρία του συγχωρεμένου Αθανασούλα και την απώλεια του τίτλου. Γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια «σφιγγοφωλιά» Πανιωνίων, όπως ήταν το Κουκάκι του Τσολιά, του Βενετσάνου και του Χάϊτα, αλλά μέχρι την ηλικία των 11 ετών, οικογενειακοί φίλοι τον πήγαιναν να παρακολουθεί στον Ταύρο, τον Φωστήρα.
Φίλαθλος και οπαδός του Πανιωνίου «γεννιέσαι», φίλαθλος και οπαδός γίνεσαι ή μπορεί να συμβούν και τα δυο μαζί, όπως έγινε, μ’ έναν μελαχρινό πιτσιρίκα που είχε παρακολουθήσει τον τελικό κυπέλλου Πανιωνίου-Παναθηναϊκού, το ’67, με την αλησμόνητη χαμένη ευκαιρία του συγχωρεμένου Αθανασούλα και την απώλεια του τίτλου. Γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια «σφιγγοφωλιά» Πανιωνίων, όπως ήταν το Κουκάκι του Τσολιά, του Βενετσάνου και του Χάϊτα, αλλά μέχρι την ηλικία των 11 ετών, οικογενειακοί φίλοι τον πήγαιναν να παρακολουθεί στον Ταύρο, τον Φωστήρα.
«Με είχε πάει στο γήπεδο της Νέας Φιλαδελφείας για τον τελικό, ο αδελφός του Στάθη Χαϊτα, ο Νίκος, γιατί ο πατέρας μου έλειπε λόγω δουλειάς στο εξωτερικό για πολλούς μήνες. Τότε ο Στάθης «κάλπαζε» και ήταν ο καλύτερος «κράχτης» για να γίνεις Πανιώνιος. Φεύγοντας, όμως από το γήπεδο και παρά την ήττα από τον Παναθηναϊκό, εγώ αποφάσισα να γίνω Πανιώνιος γιατί μου άρεσαν πολύ τα χρώματα της ομάδας, στα…κινέζικα καπελάκια που φορούσαν όλοι οι φίλαθλοι. Το κόκκινο και το μπλε ήταν χρωματική πανδαισία» θυμάται ο Παντελής Τσιλαλίδης για τον οποίο, έμελλε 18 χρόνια αργότερα από την πρώτη «βάφτιση» του στα «κυανέρυθρα» να σημαδευτεί συναισθηματικά από την γνωριμία και την συνεργασία του στην τράπεζα, αλλά στην ομάδα και στην ΠΑΕ Πανιώνιος από τον αείμνηστο Μιχάλη Σταματελάτο.
«Τον μεγαλύτερο πρόεδρο της σύγχρονης ιστορίας του συλλόγου. Για μένα, το όνομα του Μιχάλη σε προσφορά και αυταπάρνηση με την γνωστή, προσωπική και οικογενειακή περιπέτεια που είχε, μπαίνει δίπλα σε Δάλλα και Καραμπάτη. Ίσως να χαρακτηριστώ υπερβολικός, αλλά αυτά που προσέφερε ο Σταματελάτος στον Πανιώνιο και ενώ του προτάθηκε να σωθεί, αλλά ο Πανιώνιος θα πήγαινε σε… χέρια μπροστινών και θα γινόταν «δορυφόρος», προτίμησε να τιμωρηθεί για την υπεξαίρεση από την οποία δεν οικιοποιήθηκε ούτε μια δραχμή για τον ίδιο. Όλα για τον Πανιώνιο και το «γιγάντωμα» του. Ανατριχιάζω ακόμα για τη Πανιώνια «θυσία» του» λέει ο Πόντιος, ο σκούρος, όπως τον αποκαλούσαν οι φίλοι του και με τους οποίους έκαναν εκδρομές για την ποδοσφαιρική ομάδα, ακόμα και ανήλικοι, μαζί με τον Γιάννη Παπαθανασίου, το «αβγό» και τον Τάσο Δεβελίογλου, τον «Τούρκο».
Παιδί του «Άδωνις» ο Παντελής και ιδρυτικό μέλος των «Πανθήρων», το ’83 μαζί με τον Κώστα Παπαδάκο. Στην στήλη «Ο Πανιώνιος όπως τον έζησα» παραδέχεται το «mea culpa» για την δεύτερη διοικητική ενασχόληση του στην ΠΑΕ, την περίοδο 2012-14.
Δεν υπάρχουν σχόλια