Για την συμπεριφορά των δυνάμεων της Αστυνομίας, τον άγριο ξυλοδαρμό και τις κροτίδες ανάμεσα στον κόσμο, μιλούν στο news 24/7 τέσσερις αυτό...
Ενώ περνούσαν από την πλατεία, είδαν την Αστυνομία να πραγματοποιεί ελέγχους: “Αυτή είναι η δουλειά τους, καλά έκαναν. Φτάνουμε στο σημείο που θα καθόμασταν, έξω από την Alpha Bank που έχει κάποια παγκάκια. Τα παιδιά έπαιζαν στην πλατεία. Σταματάμε δίπλα στο παγκάκι και μας κοιτάνε αστυνομικοί, από εκείνους που κυκλοφορούν με τα μηχανάκια. Μας φωνάζει ο ένας: «Φύγετε τώρα από κει». Τον κοιτάω και τον ρωτάω: «Με συγχωρείτε, γιατί να φύγουμε;». Πραγματικά μου έκανε φοβερή εντύπωση. «Τώρα» λέει, «Φύγετε από κει». Με ένα ύφος απαράδεκτο, προσβλητικό, σαν να είχαμε κάνει κάτι. Του λέω: «Μόλις ήρθαμε και θέλουμε λίγο να ξεκουραστούμε. Γιατί να φύγουμε;». Έρχονται προς το μέρος μας και μας ζητούν τα κινητά μας για να δουν αν έχουμε στείλει μήνυμα. Τους τα δώσαμε, μαζί με τις ταυτότητες. Βλέπουν τα μηνύματα και μας λένε: «Τώρα φύγετε από δω κατευθείαν». Τους ρωτήσαμε για ποιο λόγο μας μιλάνε με αυτόν τον τρόπο. Τους εξηγήσαμε ότι τα παιδιά έπαιζαν με τα ποδήλατά τους και σε δέκα λεπτά θα φεύγαμε. «Τώρα θα φύγετε, αλλιώς θα σας γράψουμε». επέμεινε ο ένας. Του απάντησα: «Μα δεν μπορείτε να μας γράψετε, δεν έχουμε κάνει κάτι. Έχουμε στείλει μήνυμα και φοράμε τις μάσκες μας».
"Γίνεται να μην ρωτάτε και να μην φέρνετε αντιρρήσεις;"
Η επόμενη απάντηση του αστυνομικού, όπως λέει η κυρία Σταυροπούλου, την άφησε άναυδη: “Είπε: «Θα σας γράψουμε γιατί έτσι θέλουμε», και ταυτόχρονα έβγαλαν τα μπλοκάκια για να μας κόψουν κλήσεις. «Μπορείς να μου πεις σε παρακαλώ τον λόγο που με γράφεις;» επέμεινα, ενώ ταυτόχρονα τους είχαμε δώσει τις ταυτότητες για να μας κόψουν κλήσεις. Δεν αντισταθήκαμε σ’ αυτό. Και μου απάντησε με το ίδιο απαράδεκτο ύφος: «Γίνεται να μην ρωτάτε και να μην φέρνετε αντιρρήσεις; Το καλύτερο που είχατε να κάνετε ήταν να φύγετε κατευθείαν όταν σας το είπαμε. Σου εξήγησα γιατί σε γράφω. Γιατί έτσι θέλω. Τώρα, τα παράπονά σας στον Χαρδαλιά». Σας μιλάω πολύ ψύχραιμα, το ύφος τους ήταν εξοργιστικό. Ήταν λες και είχαμε καμιά δικτατορία. Έχω μάρτυρες, έχω τα πάντα και αύριο θα πάω να τους κάνω μήνυση. Να μάθω και ποιά είναι η άσκοπη μετακίνηση που αναφέρουν στην κλήση. Σε σχέση με αυτά που ζήσαμε χθες από την Αστυνομία, τα 300 ευρώ είναι το τελευταίο που σκέφτομαι”.
Στο μεταξύ η αντίδραση της οικογένειας στην συμπεριφορά των αστυνομικών, είχε τραβήξει το ενδιαφέρον και άλλων ανθρώπων, όλων των ηλικιών, που περνούσαν δίπλα και διαμαρτύρονταν στους αστυνομικούς, όπως δείχνουν και τα βίντεο από το σημείο. “Άκουσα το απόγευμα που γύρισα σπίτι, για επίθεση σε αστυνομικούς από 30 άτομα. Ειλικρινά είναι τραγικά ψέματα. Κανείς δεν τους έκανε τίποτα. Δεν τους επιτέθηκε απολύτως κανένας. Τους ρωτούσαν για ποιο λόγο μας το κάνουν αυτό, δεν τους ακούμπησε κανείς. Είναι τρομερό ότι κυκλοφόρησε τέτοιο πράγμα.” λέει η Πόπη Σταυροπούλου, η οποία μόλις είδε τους αστυνομικούς να φεύγουν από εκείνη και να κινούνται προς τον νεαρό άνδρα που τελικά ξυλοκόπησαν βάναυσα χωρίς να προκληθούν, άρχισε να τραβάει βίντεο με το κινητό της: “Το παιδί που έχω τραβήξει στο βίντεο το χτυπάνε αλύπητα. Αλύπητα. Ειλικρινά όλο αυτό με ξεπερνάει. Ξέρετε, καμιά φορά, δεν τα πιστεύεις αυτά που ακούς μέχρι να σου τύχουν. Νιώθω φοβερές τύψεις για αυτό το παιδί που έφαγε τόσο ξύλο, γιατί ήρθε απλώς να μας υποστηρίξει μιλώντας στον αστυνομικό ήρεμα. Τον άκουσα να ρωτάει τον αστυνομικό: «Τα βάζετε με τις οικογένειες και τα παιδιά;» και του απαντάει αυτός: «Εσένα θα σε κανονίσω τώρα». Τον ρώτησα γιατί απειλεί τον άνθρωπο. Εκείνος πήγε δίπλα στον νεαρό και τότε έβγαλα το κινητό να καταγράψω τι γινόταν. Του λέει λοιπόν: «Συλλαμβάνεσαι». Και ξεκινάνε να τον χτυπάνε χωρίς κανένα λόγο. Ο άνθρωπος φώναζε «Πονάω», είχαν βγει από τα μπαλκόνια και φώναζαν στους τραμπούκους να σταματήσουν. Οι άνθρωποι από την πλατεία, το ίδιο. Εγώ κοιτούσα το παιδί που χτυπούσαν και με έπιασαν τα κλάματα από τα χτυπήματα. Μόλις σταμάτησα να τραβάω το βίντεο, έρχεται ένας από τους αστυνομικούς και πάει να μου πάρει το κινητό από το χέρι: «Σβήσε τώρα το βίντεο» μου έλεγε. «Δεν σβήνω κανένα βίντεο» του απάντησα. Μα τι είναι αυτά τα πράγματα που συμβαίνουν;”
Εκτός από το βίντεο του ξυλοδαρμού που τράβηξε και δημοσίευσε η Πόπη Σταυροπούλου, ένας ακόμη πολίτης που εργαζόταν σε κατάστημα επί της πλατείας, έφτασε στο σημείο και κατέγραψε το περιστατικό από την αρχή του. Ο Στέφανος Παπαδάκης, μιλώντας στο News 24/7, τονίζει πως “Αυτό που είδα εγώ ήταν μια αγανάκτηση των ανθρώπων που περπατούσαν πάνω στην πλατεία. Η Αστυνομία απευθύνονταν με απίστευτο τρόπο σε μεγάλους, παιδιά, οικογένειες. Εγώ ήμουν στο μαγαζί που δουλεύω και βγήκα στην πλατεία όταν είχαν ξεκινήσει να διαμαρτύρονται άνθρωποι όλων των ηλικιών για την συμπεριφορά των αστυνομικών και το πρόστιμο που έκοψαν στην οικογένεια. Και βρέθηκα μπροστά στη στιγμή που έπιασαν τον νεαρό και άρχισαν το ξύλο. Τα υπόλοιπα τα λέει η εικόνα που βλέπετε όλοι στο βίντεο”.
"Προσπαθούσαμε να τους σταματήσουμε με φωνές από τα μπαλκόνια"
Λίγα μέτρα πιο μακριά, βρισκόταν ο Δημήτρης Παπαθανασίου, ο οποίος μένει σε πολυκατοικία πάνω στην πλατεία και εκείνη την ώρα βρισκόταν στο μπαλκόνι του. “Οι αστυνομικοί με τα μηχανάκια έκαναν ελέγχους από το πρωί. Εκείνη την ώρα, στην πλατεία βρίσκονταν οικογένειες με παιδιά κατά κύριο λόγο, όπως συμβαίνει πάντα στην Νέα Σμύρνη. Ξεκίνησαν όλα από έναν έλεγχο. Απ’ ότι καταλάβαινα, κάποιος αντέδρασε όταν τον έγραφαν -λεκτικά πάντα- και έτσι ξεκίνησε όλο το περιστατικό. Άρχισαν να δέρνουν ανελέητα. Μιλάμε για πολύ ξύλο και χωρίς λόγο. Και το δικό μου το βίντεο δεν κατέγραψε όλο το περιστατικό γιατί στην αρχή προσπαθούσαμε με φωνές να τους σταματήσουμε. Βλέπαμε να τον χτυπάνε και στο κεφάλι και παντού. Λογικά το παιδί θα έχει πρόβλημα από τα χτυπήματα” εξηγεί στο News 24/7 ο κάτοικος της περιοχής.
“Ταυτόχρονα βλέπουμε έναν απίστευτο αριθμό από μηχανάκια να έρχονται από την οδό Αγίας Φωτεινής. Μιλάμε για εκατοντάδες, για μια τρομερή εικόνα. Σαν να ήταν στρατοκρατούμενη περιοχή, κανονικά”, περιγράφει.
Σύμφωνα με τον ίδιο πάντως, το περιστατικό ήταν αναμενόμενο να συμβεί κάποια στιγμή, αφού όπως λέει, η συμπεριφορά και η απεύθυνση των αστυνομικών χθες, δεν διέφερε από τις άλλες ημέρες: “Κινούμαι πολύ στην πλατεία, γιατί έχω και δύο πολύ μωρά παιδιά. Ήταν ένα γεγονός που το έβλεπα να έρχεται. Το κάνουν συνεχώς. Μας απευθύνονται πολύ προκλητικά, πολύ επιθετικά, πολύ προσβλητικά, με ένα στυλ «θα σας γ… φύγετε». Εντάξει για τα περί επίθεσης εναντίον τους είναι αθλιότητες της ΕΛ.ΑΣ. και των μέσων που τα αναπαράγουν. Είδαμε χίλιοι άνθρωποι τι έγινε και θεωρούν πως θα πιστέψουμε κάτι που δεν υπήρξε ποτέ;”
"Πετούσαν κροτίδες δίπλα στο πόδι μου - Έβαλα τα κλάματα"
Η συμπεριφορά της αστυνομίας και ο απρόκλητος ξυλοδαρμός που καταγράφηκε από τους πολίτες, προκάλεσε οργή και άμεσα διοργανώθηκε πορεία διαμαρτυρίας στους δρόμους της περιοχής. Η πορεία ξεκίνησε από την πλατεία της Νέας Σμύρνης, κατευθύνθηκε στο Αστυνομικό Τμήμα και τελικά επέστρεψε στην πλατεία, όπου και διαλύθηκε μετά από επέμβαση της Αστυνομίας με χημικά και κροτίδες.
Ανάμεσα στους ανθρώπους που βρίσκονταν στην Νέα Σμύρνη, την ώρα των επεισοδίων, ήταν και η 14 χρονη Μαρία Κούτση. “Εγώ πήγα στην πλατεία περίπου στις 17:00” αφηγείται. “Ηταν συγκεντρωμένος αρκετός κόσμος στην πλατεία και φώναζε συνθήματα. Δεν υπήρχαν αστυνομικοί. Μετά η διαδήλωση έφυγε από την πλατεία και εγώ με δύο φίλες μου έμεινα να κάνουμε βόλτα. Περίπου στις 18:40 είδαμε περισσότερα από 1.000 άτομα, να επιστρέφουν στην πλατεία και να πηγαίνουν προς τις γραμμές του τραμ φωνάζοντας συνθήματα. Τότε ακολουθήσαμε από δίπλα. Είδαμε ξαφνικά να έρχονται πάρα πολλές μοτοσυκλέτες με αστυνομικούς. Οι φίλες μου, μου είπαν να φύγουμε αλλά εγώ τους είπα πως δεν μπορεί να μας κάνουν κάτι. Δεν γινόταν κάποιο επεισόδιο, ήμασταν τόσος κόσμος, τόσα παιδιά. Και ξαφνικά ακούμε πολύ μεγάλο θόρυβο και πολλές κροτίδες”.
Η 14χρονη μαζί με τις φίλες της, προσπάθησε να φύγει αμέσως από το σημείο: “Τρομάξαμε πολύ, ο κόσμος έτρεχε πανικόβλητος. Όπως τρέχαμε είδα τρεις μοτοσυκλέτες να έρχονται κατά πάνω μας, αντίθετα στον δρόμο και εκείνη τη στιγμή έπεσε μια κροτίδα δίπλα στο πόδι μου. Τρόμαξα πάρα πολύ. Πετούσαν κροτίδες ανάμεσά μας, χωρίς να κοιτούν που είμαστε. Συνεχίσαμε να τρέχουμε γιατί δεν ξέραμε αν μας κυνηγάνε και καταλήξαμε σε ένα δημοτικό σχολείο που είναι. Μόλις κάτσαμε, έβαλα τα κλάματα γιατί είχα τρομοκρατηθεί. Πήρα τη μαμά μου να της πω να μην έρθει γιατί γίνονται επεισόδια. Θα πηγαίναμε στο σπίτι της μιας φίλης μου αλλά φοβόμασταν να ξαναπεράσουμε από την πλατεία με όλα όσα είχαν γίνει. Τελικά ήρθε η μαμά της φίλης μου και μας πήρε γρήγορα στο σπίτι της”.
Δεν υπάρχουν σχόλια