O Ραφίκ Τζιμπούρ, ο Γαλλοαλγερινός επιθετικός που αγωνίσθηκε με μεγάλη επιτυχία στον Πανιώνιο το 2007 & 2008, μίλησε στην αθλητική ιστοσ...
Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Ραφίκ αναφέρθηκε και στον Πανιώνιο, λέγοντας τα εξής:
«Ναι, μεγάλη ομάδα, οικογενειακό κλαμπ. Ήταν πρόεδρος ο Τσακίρης. Ήμουν μαζί με τον Μάκο, τον Μανιάτη, ήμασταν παίκτες ίδιας ηλικίας. Δεν υπήρχε κόμπλεξ. Υπήρχε σεβασμός. Πολύ καλός πρόεδρος ο Τσακίρης. Ίσως ο Πανιώνιος να ήταν η ομάδα που με έκανε να αλλάξω άποψη για την Ελλάδα. Άρχισα να νιώθω πιο άνετα. Όταν μετά από καιρό άρχισε να αντιμετωπίζει προβλήματα η ομάδα, εμένα μου χρωστούσε 90.000 ευρώ. Δεν τα διεκδίκησα ποτέ, δεν κυνήγησα ποτέ την ομάδα. Σεβάστηκα τη βοήθεια που μου είχε προσφέρει ο Πανιώνιος. Ο Τσακίρης έφυγε απότομα και ήρθαν τα προβλήματα. Αλλά εγώ δεν ήθελα να μαχαιρώσω την ομάδα. Ήθελα να μείνει στην Α’ Εθνική η ομάδα. Επειδή ήμουν καλά οικονομικά, δεν ήθελα να τη μαχαιρώσω.».
Ποιο ήταν το πιο σημαντικό σου γκολ με τον Πανιώνιο;
«Νομίζω κόντρα στην ΑΕΚ. Ήταν στην πρώτη θέση και διεκδικούσε τον τίτλο. Ο αγώνας τους με τον Πανιώνιο ήταν κλειδί γι’ αυτούς και τελικά έχασαν. Τέτοια παιχνίδια ήταν για εμένα η ευκαιρία να δείξω σε όλους ότι η θέση μου δεν ήταν στον Πανιώνιο, με όλο τον σεβασμό στον Πανιώνιο. Όλοι το καταλάβαιναν πως ήμουν για κάτι περισσότερο. Σ’ αυτόν τον αγώνα νικήσαμε 3-2 και συμμετείχα σε όλα τα γκολ. Θα ήθελα να πω ότι το τέλος μου με τον Πανιώνιο του Τσακίρη δεν ήταν όπως θα έπρεπε. Από τον Δεκέμβριο είχαν αρχίσει να με θέλουν ομάδες. Περισσότερες από 15, μία από τις οποίες η Μπενφίκα. Είχα μιλήσει απευθείας με τον τεχνικό διευθυντή, αλλά και με τον Ρούι Κόστα, για να οργανώσουν τη μεταγραφή μου. Κάποια στιγμή ήρθε ο τεχνικός διευθυντής της Μπενφίκα και μιλήσαμε. Του είπα να τα βρει με τον Πανιώνιο και πως μετά θα πήγαινα κι εγώ. Ήθελα να φύγω. Μου είπε ότι θα ήθελαν να παίξω μαζί με τον Όσκαρ Καρντόσο. Δεν είχαν προπονητή, αλλά με ήθελαν στην ομάδα τους. Ήθελαν να πάρουν και τον Χασάν Γεβντά, με τον οποίο ήμουν στην Οσέρ. Όταν βρισκόμουν με την εθνική Αλγερίας, πήρα τον πρόεδρο του Πανιωνίου και μου μιλούσαν κινέζικα. Τότε κατάλαβα ότι ο Λίνεν έβαλε το χέρι του για να πάω στη Γερμανία. Μου μιλούσαν κινέζικα λες και ήμουν πιτσιρικάς. Ήρθα σε κόντρα μαζί του κι έτσι γράφτηκε ότι είμαι κακό παιδί. Εγώ πάντα πήγαινα με το δίκιο. Ο Τσακίρης τον πίστεψε τον κόουτς. Δεν ήταν κακός, αλλά ήθελε να πάω στη Γερμανία. Όταν τους πήρα τηλέφωνο για να μάθω τι έγινε, γιατί δηλαδή δεν με δίνουν στη Μπενφίκα, έλεγαν διάφορα. Ο Χασάν Γεβντά που είχε ήδη πάει εκεί, με πήρε και μου λέει: “Ραφίκ, γιατί εσύ και η ομάδα ζητάτε τρελά λεφτά; Του είπα πως δεν έχω ιδέα για όσα έλεγε. Ο Χασάν υπέγραψε, ήταν συνεχώς με τον τεχνικό διευθυντή και πάλευαν για εμένα, αλλά εγώ τότε ήμουν με την εθνική Αλγερίας και δεν μπορούσα να κάνω πολλά πράγματα. Όταν τελικά επέστρεψα, ήμουν απογοητευμένος. Είπα στον Τσακίρη πως “τελειώσαμε”. Πριν πάω στον Πανιώνιο από τον Ατρόμητο, είχε πει ότι αν έρθει πρόταση θα με άφηνε να φύγω αμέσως. Τελικά μου έκανε πόλεμο και ήθελε να φύγω με πολλά λεφτά».
Ούτε Μίλαν λοιπόν, ούτε Βαλένθια, ούτε Μπενφίκα…
«Μόνο αυτές νομίζετε ότι είναι; Το ξέρετε ότι από τους πρώτους παίκτες που ήθελε να πάρει ο Ζόρζε Μέντες ήμουν εγώ; Στα 17 μου, στην Οσέρ. Έρχεται ο συνεργάτης του Μέντες στη Γαλλία, ο Νέλσον Παραντές. Μου εξήγησε ότι θα υπέγραφα ως επαγγελματίας στην Πόρτο, ότι υπάρχει γαλλικό Πανεπιστήμιο αν ήθελα να σπουδάσω. Μου έδειξε δύο βίντεο: Στο ένα ήταν ο Καπούτσο και στο άλλο ο Ντέκο. Μου είπε πως ήταν δύο ταλέντα που είχαν κλείσει και πως θα γίνονταν μεγάλοι παίκτες. Μου έδειξε το πρότζεκτ τους. Η Οσέρ όμως και πάλι δεν ήθελε να με αφήσει. Σε 19 παιχνίδια είχα βάλει 27 γκολ. Και χτύπησα, έσπασα το κόκκαλό μου. Πέντε μήνες ήμουν εκτός. Γύρισα και έπαιξα play offs κόντρα στη Μονακό. Σε αυτό το ματς παρότι χάσαμε, ήμουν πολύ καλός και ο προπονητής της Μονακό δεν το πίστευε πως ήμουν τόσο καιρό εκτός και έπαιζα έτσι. Για να ξαναγυρίσω όμως στον Τσακίρη. Ήταν νέος πρόεδρος, πολλά πράγματα δεν τα ήξερε. Τώρα που έχω μεγαλώσει βλέπω πράγματα που τότε δεν τα καταλάβαινα. Τότε έβλεπες τον εαυτό σου και έλεγες ότι θέλουν να μου κόψουν την ελπίδα μου».
Δεν υπάρχουν σχόλια