Ο Χρήστος Μαγγίνας, μέσω ανάρτησης του στο Facebook, έκανε τον... απολογισμό του Κυπέλλου για τον Πανιώνιο και της τρομερής εμφάνισης κόντρα...
Διαβάστε όσα πολύ ενδιαφέροντα έγραψε ο General Manager του Ιστορικού:
"ΑΠΟΗΧΟΣ ΜΙΑΣ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΟΥΣ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ
Τώρα που πέρασαν δύο μέρες, κι έπεσε ο κουρνιαχτός, λίγες σκέψεις για τον προημιτελικό αγώνα της Πέμπτης εναντίον της ΑΕΚ..
Νομίζω ότι θα περάσει καιρός ώσπου να,συνειδητοποιήσουμε όλοι μας τι ακριβώς πέτυχε η ομαδα μας με την παρουσία της στον θεσμό του φετινού Κυπέλου Ελλάδας..
Ξεκινώντας από την συμμετοχή μας στο Κύπελλο Εθνικών Κατηγοριών (Α2, Β και Γ Εθνική) τον προηγούμενο Σεπτέμβρη, ο Πανιώνιος ήταν από τις ομάδες που τίμησαν το θεσμό, αγωνιζόμενος με όλες του τις δυνάμεις, παλεύοντας για τη νίκη, διακινδυνεύοντας τραυματισμούς κι απώλειες παικτών...
Κάποιες άλλες ομάδες, προτίμησαν να αντιμετωπίσουν το θεσμό σαν φιλικό παιχνίδι, επιλέγοντας κι αλλάζοντας ημερομηνίες κατά το δοκούν, ακόμα και δηλώνοντας αδυναμία συμμετοχής σε κάποιες αγωνιστικές, κι επικέντρωσαν την προσοχή τους στους αγώνες Πρωταθλήματος, που είναι ο βασικός στόχος..
Εμείς, στον μπασκετικό Πανιώνιο, πιστεύουμε ένθερμα ότι από τη στιγμή που δηλώνεις συμμετοχή σε ένα θεσμό, οφείλεις να τον τιμήσεις..
Μα κυρίως, να τιμήσεις το όνομα και την ιστορία του Συλλόγου που εκπροσωπείς..
Σε αυτό το σημείο, αντιλαμβάνομαι πως υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, σεβαστές όλες, όχι αποδέκτες όμως για τον Ιστορικό..
Πίσω στον Σεπτέμβρη λοιπόν, δεν νομίζω ότι υπήρξε άνθρωπος, εμού συμπεριλαμβανομένου, που πίστευε ότι ο φετινός Πανιωνιος, όσο ποιοτικό ροστερ για την κατηγορία, κι όσο δυνατή ομάδα κι αν έβλεπε ότι σχηματιζόταν, να πίστευε ότι θα κερδίζαμε 5 ομάδες της Elite League (A2)και θα κατακτούσαμε το νεοσύστατο Unicef Trophy, παίζοντας μάλιστα στο εμβληματικό ΟΑΚΑ..
Too good, too soon, to be true..λέγαμε όλοι!
Κι όμως συνέβη.. η στιγμή του ανύψωσε το Κύπελο στον αέρα του ΟΑΚΑ, ο εμβληματικές μας Μπέμπης Φάνης Χριστοδούλου μαζί με τον αρχηγό Δημήτρη Βεργίνη, νομίζω θα μείνει χαραγμένη στο μυαλό όλων των Πανιωνιων φιλάθλων.. στιγμή μεγάλης συγκίνησης και περηφάνια, που θύμισε ημέρες του 1991..
Η πρόκριση στις 8 καλύτερες ομάδες του νεοσύστατου επίσης ΟΠΑΠ Final 8, με τη συμμετοχή των επτά κορυφαίων ομάδων της Basket League (A1) ήταν γεγονός, από μόνο του σημαντικό κι αξιοσημείωτο, για μια ομάδα που αγωνίζεται στην Β' Εθνικής..
Δεν πιστεύω να ξανασυμβεί ποτέ..
Ολοι τότε έλεγαν ότι θα πάμε στο Ηράκλειο, απλά να ευχαριστηθούμε την εμπειρία της συμμετοχής στον κορυφαίο θεσμό, στα μεγάλα,σαλόνια ξανά, ελπίζοντας σε μια όσο το δυνατόν αξιοπρεπή εμφάνιση της ομάδας μας απέναντι στην ΑΕΚ..
ΑΕΚ, η οποία είναι στις 4 πρώτες ομάδες στη βαθμολογία της Α1, συμμετέχει με αξιώσεις σε ευρωπαϊκή διοργάνωση κι είναι σε πολύ καλό φεγγάρι, έχοντας πρόσφατα νικήσει εξαιρετικές ομάδες στην Ευρώπη..
Μια ΑΕΚ με πολύ μεγαλύτερο μπάτζετ (νομίζω ότι όσο κοστίζει ο ένας μεσαίος ξένος της, κοστίζει όλος ο φετινός Πανιωνιος), με 6 ξένους ποιοτικούς κι ακριβούς στην 12αδα της.
Το "αξιοπρεπή εμφάνιση" οριζόταν ανάλογα με την διαφορά πόντων της βέβαιης ήττας..σχεδόν ολοι οι γνωστοί και φίλοι, μπασκετικοί και μη, μιλουσαν για διαφορές 20, 30 ποντων και πανω..πολλοι φοβούνταν ξεφτιλισμό και γελοιοποίηση..
Ακόμα και οι άνθρωποι της ΕΟΚ, παράγοντες, διαιτητές, προπονητές και παίκτες άλλων ομάδων πίστευαν πως ο προημιτελικός Πανιώνιος-ΑΕΚ, θα ήταν ο μόνος από τους 4, που ΔΕΝ θα,είχε ενδιαφέρον κι η διαφορά υπέρ της ΑΕΚ φυσικά θα ήταν πολύ μεγάλη..
Σήμερα όλοι παραδέχονται ότι ο Πανιώνιος "έσωσε" με την παρουσία του την διοργάνωση..
Κι έρχεται η ημέρα του αγώνα.. και ετοιμαζόμαστε στα,αποδυτήρια για να βγούμε για προθέρμανση.. και μιλάει στους παίκτες ο προπονητης για την τεχνική προσέγγιση..και μετά λέμε δύο λογάκια κι εγώ με τον Φάνη..
Σε εκείνο το σημείο ρε παιδιά, διακρίνω στα μάτια των παικτών μια φλόγα, μια φωτιά, μια τόσο δυνατή θετική ενέργεια, που με κάνει να,αρχίσω να νιώθω ότι θα βγουν στο παρκέ να παλέψουν 12 λιοντάρια!
Οτι θα βγουν να,δώσουν το 110% του εαυτού τους, ότι θα ξοδεψουν στον αγώνα κάθε σταγόνα ιδρώτα και κάθε ικμάδα δυνάμεων που διαθέτουν.. ότι θα ματώσουν τα κορμιά τους, θα,αρνηθούν να γίνουν βορά της αντίπαλης ομάδας, όποια κι αν είναι αυτή..
Και τότε είπα στον αδερφό Φάνη.."ξερεις κατι παλιόφιλε, όχι μόνο δεν θα διασυρθούμε, όχι μόνο δεν θα χάσουμε με 20 και 30, όχι μόνο θα,είμαστε κοντά, όχι μόνο θα διεκδικήσουμε τη νίκη.. ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ"
Στο τέλος βέβαια χάσαμε στις λεπτομέρειες στην παράταση..
Φτάσαμε στην Πηγή, και μάλιστα, στην Ιερή Κασταλία Πηγή των Δελφών, αλλά νερό θαυματουργό δεν ήπιαμε..
Αλλά, ξέρετε κάτι.. για εμένα τουλάχιστον είναι το ΙΔΙΟ, σα να κερδίσαμε!
Στον απόηχο λοιπόν της σχεδόν επικής εμφάνισης των ηρωϊκών Ελλήνων παικτών μας, νομίζω ότι πολλοί πικράθηκαν, στενοχωρέθηκαν, λυπήθηκαν κλπ
Εγω λέω.. μη βλέπετε το δέντρο και χάνετε το δάσος.. μη χαλιέστε με αρνητικά συναισθήματα..η γλύκα είναι ισχυρότερη από την πίκρα,στο γλυκόπικρο.. μόνο χαρά, ελπίδα,τιμή και υπερηφάνεια που ανήκουμε στην οικογένεια του ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ..σε οποίο μετερίζι ο καθένας..
Σε άλλη ανάρτηση, γιατί σας κούρασα, θα,εκφράσω την άποψη μου για το
ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΚΑΙ ΠΟΛΥΠΛΕΥΡΟ ΜΗΝΥΜΑ ΠΟΥ ΕΣΤΕΙΛΕ Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ..ΜΗΝΥΜΑ ΜΕ ΠΟΛΛΑΠΛΟΥΣ,ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ..
ΠΟΛΛΑ ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ..
ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΑΝΗΚΟΥΝ..ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ, ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ, ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ!
#WE_RETURN_STRONGER
#PANIONIOS_BC"
Δεν υπάρχουν σχόλια