Ο Πανιώνιος Γυμναστικός Σύλλογος Σμύρνης για άλλη μια χρονιά δεν κατάφερε να βγεί απο τον "βούρκο" της Γ' Εθνικής κατηγορίας...
Φέτος ήταν μια χρονιά που ξεκίνησε με περγαμηνές ανόδου και πίστη σε ένα πλάνο των ανθρώπων της διοίκησης και του τεχνικού επιτελείου που καθαρά βάση αποτελέσματος απέτυχε. Έμεινε μια παρακαταθήκη όμως για τα επόμενα χρόνια και θα την αναλύσουμε αργότερα.
Η χρονιά ξεκίνησε με την πρόσληψη ενός απο τους πιο αξιόλογους ανερχόμενους προπονητές της χώρας μας. Το όνομα του εκλεκτού Νίκος Κούστας. Αρκετοί απο τους παίχτες που αποκτήθηκαν ώστε να απαρτίσουν την φετινή ομάδα ήταν παίχτες προερχόμενοι απο ανώτερη κατηγορία. Μέχρι ένα σημείο το πλάνο και ο σχεδιασμός φαίνονται εξαιρετικοί.
Τρείς αγωνιστικές πριν το φινάλε και η ομάδα είναι εκτός στόχων. Εκτός στόχων με μόλις μία ήττα ενώ στον αντίποδα οι πρωτοπόροι Αιολικός και Ρόδος έχουν απο 5!
Χωρίς να είμαι ειδικός στο χώρο του ποδοσφαίρου μόνο ως απλός φίλαθλος αυτό που καταλαβαίνω φέτος είναι οτι η άνοδος χάθηκε απο την έλλειψη πάθους των παιχτών.
9 ισοπαλίες. Αυτό πληρώνουμε. Για μένα η ομάδα δεν ήταν κακή. Δεν είναι οτι δεν μπορούσε. Δεν είναι οτι υπήρχε κάποια ομάδα με χαοτική διάφορα στην ποιότητα. Απλά δεν το ήθελε όσο το θέλανε οι υπόλοιποι. Δεν νοείται να φοράς αυτή την φανέλα και να μην μπαίνεις μέσα στο γήπεδο με το μαχαίρι στα δόντια ανεξαρτήτου αντιπάλου. Αν όλα τα παιχνίδια δείχναμε το πάθος που δείξαμε με την Ρόδο το πρωτάθλημα θα είχε κλειδώσει εδώ και αρκετές αγωνιστικές.
Δεχόμαστε την κόπωση και την οποία κακιά μέρα μπορεί να έχουν οι παίχτες και είναι αποδεκτή.Την απάθεια όμως δεν την δεχόμαστε.Την απομακρύνουμε. Οι τόσες ισοπαλίες απάθεια δείχνουν και όχι ανικανότητα.
Τέλος θα αναφέρω την παρακαταθήκη που μας άφησε η φετινή χρονιά και δεν είναι άλλη απο τον κόσμο του Ιστορικού.
Ένας κόσμος βγαλμένος από άλλες εποχές και κατηγορίες. Ένας κόσμος που πίστεψε σε αυτή την ομάδα φέτος και την στήριξε σε κάθε γήπεδο αψηφώντας όποιες απαγορεύσεις. Εδώ θα κριθεί η διοίκηση τώρα και έχει ευθύνη να κρατήσει αυτόν τον κόσμο δίπλα στην ομάδα.
Η επόμενη χρονιά πρέπει να είναι και η τελευταία αυτής της περιπέτειας που περνάμε. Να δείξει από νωρίς τις διαθέσεις της η ομάδα και να μην αφήσει την παραμικρή αμφιβολία για το ποιος θα πάρει την άνοδο του χρόνου.
Με παρασκήνια δεν αξίζει να μπούμε στον κόπο να ασχοληθούμε.Δεν μας το επιτρέπει η ιστορία μας και η φιλοσοφία μας σαν σύλλογος.
ΥΓ. Για τους Πάνθηρες τι να πρωτοπώ και τι να πρωτογράψω;; Είτε στα τσιμέντα, είτε στην κερκίδα, είτε στα κάγκελα και στα μπαλκόνια ήταν εκεί.
Στήριξαν έμπρακτα την προσπάθεια φέτος και τους αξίζει σεβασμός!Το ευχαριστώ το κράταγα γι'αυτούς. Παιδιά που θυσιάζουν προσωπικό χρόνο και χρήμα για τον σύλλογο που όλοι αγαπάμε. Παιδιά που δέχονται πόλεμο από άλλους Πανιώνιους ότι κάνουν κακό στον σύλλογο.
Εγώ λοιπόν σας ευχαριστώ γιατί 3 χρόνια τώρα είστε εκεί σε καθε χωριό να υψώνεται έστω ενα κυανέρυθρο κασκόλ και να δηλώνετε παρόν. Παιδάκια που υποστηρίζουν άλλες ομάδες να απορούν γιατί αυτή η ομάδα να έχει τόσο κόσμο και παίζει εδω; Αυτό είναι νίκη και είναι δική σας!
Είστε η φλόγα του συλλόγου που τον κρατάει ακόμα καυτό και διαδίδεται παντού την Πανιώνια ιδέα.
Μείνετε έτσι!
Με εκτίμηση, Διονύσης
Περιμένουμε πάντα και τα δικά σας άρθρα-σχόλια-απόψεις στο εξής E-mail: panionianea@gmail.com.
Δεν είναι ότι το ήθελα οι άλλοι περισσότερο από εμάς είναι ότι τη μισή σεζόν βλέπαμε μια ομάδα χωρίς νεύρο, με χαλαρότητα στο παιχνίδι αλλά και μια ομάδα που με άδειο τέρμα να μη μπορεί να κουνήσει το πλεκτό. Το τελευταίο είναι που μας έκαψε κυρίως
ΑπάντησηΔιαγραφή