Για τη φετινή σεζόν στον Πανιώνιο, το μέλλον της και τις εμπειρίες της τα προηγούμενα χρόνια μίλησε στο Volleyland.gr η Ευφροσύνη Αλεξάκου.
Αναλυτικά όσα είπε στον Ιάσονα Μίσχο:
Είναι ουσιαστικά η πρώτη σου φορά στην Αθήνα, πώς είναι αυτή η νέα εμπειρία για εσένα;
Δεν είναι ακριβώς πρώτη φορά γιατί το 2015 έπαιζα στο Μαρκόπουλο, το οποίο βέβαια δεν ξέρω αν το θεωρούμε Αθήνα.
Έχω προσαρμοστεί πάρα πολύ εύκολα είναι η αλήθεια, τα άτομα από τον Πανιώνιο ήταν πάρα πολύ φιλικά και πρόθυμα να με βοηθήσουν στο οτιδήποτε και να προσαρμοστώ, μέχρι στιγμής είναι όλα καλά.
Πώς αποφάσισες να πας στον Πανιώνιο;
Ο κύριος μου στόχος από τότε που γύρισα από την Αμερική ήταν να συνεχίζω να παίζω και να έχω βασικό ρόλο.
Μου δόθηκε αυτή η ευκαιρία από τη διοίκηση του Πανιωνίου και εννοείται ότι την άρπαξα, γιατί το σημαντικό για κάθε αθλητή είναι να βελτιώνεται μέσα από τα παιχνίδια που παίζει, δεν αρκεί μόνο η προπόνηση.
Τι έχεις δει από τον Πανιώνιο μέχρι στιγμής στο κομμάτι της οργάνωσης;
Οι άνθρωποι του Πανιωνίου είναι πάρα πολύ επαγγελματίες εκτός και εντός γηπέδου. Βλέπω ανθρώπους που γνωρίζουν πως να αντιμετωπίζουν κάθε πρόβλημα που υπάρχει, αλλά και οτιδήποτε χρειαστούμε και εμείς ως αθλήτριες και ως γυναίκες εκτός γηπέδου.
Πάνω από όλα βλέπω όμως μεγάλη προθυμία να μας βοηθήσουν και αυτό είναι το πιο σημαντικό από όλα.
Βρίσκεσαι και με δύο ανθρώπους που σε πίστεψαν από μικρή, τον Γιάννη Τσαϊρέλη και τον Γιάννη Γιαννάκη, σε βοηθάει αυτό;
Το γεγονός ότι είναι στην ομάδα ο Τσαϊρέλης και ο Γιαννάκης στην ομάδα αλλά και ο Δήμος ο γυμναστής μας που τον γνωρίζω, ήταν ένας λόγος που ήθελα να έρθω.
Με εμπιστεύτηκαν από πολύ μικρή και έχουμε μία συνεργασία χρόνων στην οποία τους εμπιστεύομαι και με εμπιστεύονται και αυτό μου δίνει και χώρο να κάνω το παιχνίδι που ξέρω καλύτερα.
Πόσο σημαντικό είναι ότι φέτος στον Πανιώνιο είστε κορίτσια με παραστάσεις;
Είμαστε μία ομάδα με αρκετή εμπειρία και παιχνίδια στα πόδια μας, αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να αντιμετωπίζουμε με σοβαρότητα κάθε παιχνίδι και κάθε αντίπαλο, να διαχειριζόμαστε παιχνίδια που είναι και δυνατά και μέτρια και λίγο χειρότερα.
Νομίζω ότι αυτό είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό κομμάτι που έχουμε στην ομάδα γιατί υπάρχει μία διαχείριση κυρίως ψυχική που εννοείται βγαίνει στο αγωνιστικό κομμάτι.
Όταν κερδίζεις συνέχεια, ελλοχεύει και ο κίνδυνος του εφησυχασμού, να μπει σε κάποιο παιχνίδι χαλαρά και μετά να... τρέχεις;
Αυτό είναι συχνό φαινόμενο για τους αθλητές, αλλά εμείς έχουμε μία σοβαρότητα στην ομάδα και το ότι κερδίζουμε κάθε αγώνα μας δίνει μεγαλύτερο κίνητρο, να αντιμετωπίζουμε όλους τους αγώνες με το ίδιο πάθος και την ίδια σοβαρότητα.
Εννοείται ότι υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης και θα υπάρχουν και τον Μάρτιο, πάντα προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε και να βρούμε τη χημεία μας.
Στόχος φαντάζομαι είναι η άνοδος και ή εύκολη άνοδος...
Ο στόχος ήταν από την αρχή η άνοδος με την πρώτη θέση. Προσπαθούμε εμείς οι αθλήτριες να κρατάμε χαμηλά τη μπάλα.
Τώρα δεν θέλω να πω ότι θα γίνει εύκολα γιατί βλέπουμε πολλά και στην Pre League και στην Α1, είναι γυναικείο άθλημα, οπότε θα πω απλά ότι ο στόχος είναι η άνοδος.
Το μέλλον σου το βλέπεις στον Πανιώνιο και για την επόμενη σεζόν;
Ναι εννοείται, πρώτα ο Θεός να επιτευχθεί ο στόχος, να μείνουμε όλοι ευχαριστημένοι, η διοίκηση από εμένα και εγώ από αυτούς και εννοείται βλέπω τον εαυτό μου στον Πανιώνιο και τη νέα σεζόν.
Όπως είπα και πριν υπάρχει επαγγελματισμός εντός και εκτός γηπέδου και όλα είναι ανοιχτά.
Πέρασες κάποια χρόνια στην Αμερική, τι κέρδισες στο κομμάτι του βόλεϊ;
Και στην Αμερική είχα έναν ηγετικό ρόλο. Αυτό με βοήθησε πάρα πολύ να διαχειρίζομαι την πίεση, κάτι πολύ σημαντικό όταν βρίσκεσαι σε μία ομάδα με στόχους όπως ο Πανιώνιος.
Πώς ήταν η εμπειρίες σου στη Σουηδία και την Κύπρο;
Ήταν μία δύσκολη χρονιά η περσινή, είχα μερικά σκαμπανεβάσματα, αλλά ειδικά στην Κύπρο γνώρισα κάποιους πολύ ωραίους ανθρώπους.
Η Σουηδία ήταν κάπως... γλυκόπικρη, αλλά είμαι ευγνώμον που πέρασα αυτή τη χρονιά, έμαθα πως να διαχειρίζομαι τους ανθρώπους και τις ομάδες.΄Να ξέρω τι να ζητάω, γιατί και οι αθλητές έχουν απαιτήσεις από τις ομάδες, με βοήθησε να ξέρω τι θέλω να ζητάω.
Πέρυσι έκλεισες τη σεζόν στον Άρη και μου έχουν πει ότι αν δεν έπαιζες τραυματισμένη στο τελευταίο ματς θα είχατε αποκλείσει και τον ΠΑΟΚ, το πιστεύεις;
Ναι, το πιστεύουμε πάρα πολύ. Ήμουν μετά από μία πολύ δύσκολη χρονιά από Σουηδία και Κύπρο και επειδή είχα κάνει και δύο χειρουργεία, το χειρουργείο που έκανα στο γόνατο με ταλαιπωρούσε πέρυσι.
Έτυχε να τραυματιστώ ξανά στη χειρότερη φάση του πρωταθλήματος, προσπάθησα να βοηθήσω την ομάδα όσο περισσότερο μπορούσα αλλά δεν είχαμε το αποτέλεσμα που θέλαμε.
Πώς είναι για μία αθλήτρια 23 χρονών να έχει περάσει χειρουργεία και τραυματισμούς;
Η δυσκολία είναι περαστική, είναι μόνο σε εκείνη τη φάση που περνάς. Αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς επειδή είμαι πολλά χρόνια στην Α1 και πέρασα και δύο χειρουργεία μόνη μου στην Αμερική με έχει κάνει όλο αυτό να ωριμάσω πάρα πολύ και να διαχειρίζομαι πράγματα.
Με πείσμωσε αυτό για να επιστρέψω ακόμη καλύτερη, να δουλέψω ακόμη περισσότερο. Είμαι ευγνώμον ακόμη και για τους τραυματισμούς, πήρα χρόνο να δουλέψω με τον εαυτό μου, να δουλέψω και στο παικτικό κομμάτι.
Πλέον ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι σου;
Πρώτος στόχος είναι να παραμείνω υγιής, να μην έχω τραυματισμούς και να είμαι σε ομάδες που με εμπιστεύονται και τις εμπιστεύομαι.
Είναι και η Εθνική στο μυαλό σου;
Εννοείται και αυτό είναι μέσα στους στόχους, είχα συγκεκριμένες ατυχίες και δεν μπορούσα να βοηθήσω λόγω τραυματισμών όποτε μου ζητήθηκε.
Ελπίζω μετά από αυτήν τη χρονιά να επιτευχθεί και αυτός ο στόχο, είναι μεγάλη τιμή για μία αθλήτρια να παίζει στην Εθνικής της ομάδας.
Πώς βλέπεις το πρωτάθλημα της Pre League;
Υπάρχει ανταγωνισμός από όλες τις ομάδες, είδαμε ομάδες να χάνουν πόντους σε παιχνίδια που δεν περιμέναμε.
Όλες οι ομάδες έχουν έναν στόχο και αν είσαι ταπεινός και έχεις το κεφάλι σου εκεί που πρέπει όλα είναι δυνατά.
Και τέλος ένα σχόλιο για τη Volley League...
Έχει ανέβει πολύ το επίπεδο, πλέιν βλέπουμε ομάδες που μπορούν να κερδίσουν ομάδες που ήταν και είναι στην τετράδα και την πεντάδα.
Αυτό είναι πάρα πολύ καλό, τα προηγούμενα χρόνια βλέπαμε μία ανταγωνιστικότητα στις πρώτες 4-5 ομάδες του πρωταθλήματος, τώρα να βλέπεις ομάδες όπως ο Ηλυσιακός, τα Πεύκα, ο Απολλώνιος να έχουν τέτοια πορεία είναι λίγο πιο... διασκαδαστικό.
Με χαροποιεί αυτό, γιατί βλέπω και Ελληνίδες αθλήτριες και αυτό με χαροποιεί. Έχουμε ένα κακό στην Ελλάδα να εμπιστευόμαστε περισσότερο τις ξένες αθλήτριες και λιγότερα τα δικά μας παιδιά.
Πηγή: Volleyland.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια