Kεφάλια μέσα!

Γράφει ο Λουζιτανός...

Γράφει ο Λουζιτανός...

Φτάσαμε λοιπόν ήδη στο 2ο γύρο του πρωταθλήματος της Superleague 2, στην οποία συμμετέχει ο Ιστορικός, μετά από 4 χρόνια στον ερασιτεχνισμό!

Η ομάδα βρίσκεται στην 3η θέση, δικαίως κατ’εμέ, καθότι η παρουσία της στο γήπεδο δεν δικαιολογεί κάτι περισσότερο. Αμυντικά, η ομάδα ξεκίνησε καλά, αλλά αυτό εκ των πραγμάτων δεν είναι και ιδιαίτερα δύσκολο στην εν λόγω κατηγορία. Και μάλιστα όταν στα τελευταία ματς έχουμε δεχτεί 2 γκολ από αστεία πέναλτυ και ένα γκολ που ούτε και αυτός που το έβαλε δεν ξέρει πώς… Στο κέντρο, διαφαίνεται από την αρχή της σεζόν η απουσία φαντασίας αλλά και αυτοματισμών, τουλάχιστον στο επίπεδο που επιτάσσει το σύγχρονο ποδόσφαιρο. Ελπίζαμε ότι με την πάροδο του χρόνου θα βλέπαμε βελτίωση σε αυτό τον τομέα, πέρα από τις πρωτοβουλίες του Κολοβού, αλλά το μόνο θετικό που είδαμε μέχρι τώρα είναι μόνο η αγωνιστική χρήση του Νοικοκυράκη ως πιο προωθημένου, κάτι που δίνει μια ελπίδα για το μέλλον και τίποτε άλλο. Ο Γροντής δεν έχει χρησιμοποιηθεί ιδιαίτερα φέτος, ίσως και δεν τον ευνοεί το σκληρό παιχνίδι της κατηγορίας, ενώ ο Τσερίσεφ δείχνει καλά στοιχεία, αλλά δεν έχει προσφέρει το κάτι παραπάνω μέχρι τώρα (μην ξεχνάμε ότι είναι παίκτης χωρίς προετοιμασία με την ομάδα).

Και φτάνουμε στην επίθεση, όπου η δυστοκία είναι το χαρακτηριστικό. Ο Φελίσιο, ως βασικός επιθετικός δεν έχει σκοράρει σε ολόκληρο το γύρο, ούτε από πέναλτυ, ενώ ο Γεμιστός στον οποίο πέφτει το βάρος δεν είναι φορ περιοχής, μάλλον για πίσω από τον επιθετικό κάνει καλύτερα. Ο Αλεξανδράκης παίρνει παιχνίδια και αυτό είναι επίσης παρήγορο, μιας και δείχνει καλά στοιχεία, αλλά και πάλι όχι ως φορ περιοχής.

Και φυσικά εάν δεν σκοράρεις, δεν κερδίζεις. Και αν δεν κερδίζεις, όλο και περισσότερες ομάδες θα σου πάρουν βαθμούς. Από δίπλα και η ψυχολογία της ομάδος, η οποία με τις επιλογές και την επιρροή του Νικοπολίδη δεν δείχνει και στα φόρτε της. Γενικά ή ομάδα δεν έχει βελτιωθεί με την πάροδο του χρόνου, με αποτέλεσμα με τις διάφορες απώλειες παικτών (πότε Αυλωνίτης, πότε Κολοβός) που φυσιολογικά έρχονται μέσα στη σεζόν, να πηγαίνουμε πίσω αγωνιστικά και ψυχολογικά.

Επιγραμματικά, αν δεν υπάρξει δραματική αλλαγή στο υπόλοιπο της σεζόν, ο Πανιώνιος απλά θα κάνει μια καλή σεζόν στη Β’ κατηγορία και …βλέπουμε από του χρόνου. Δεν το λες και άσχημα με τα δεδομένα του συλλόγου τα τελευταία χρόνια, αλλά στην καρδιά και στο μυαλό των κυανέρυθρων φιλάθλων (και όχι μόνο) το όνομα της ομάδας μας δεν «κολλάει» με τη Β’ κατηγορία.

Εδώ το προβληματικό σημείο είναι ότι δεν διαφαίνεται να έχει χτιστεί ένας αγωνιστικός κορμός και ένα χαρακτηριστικό πλάνο για την ομάδα, μάλλον δε η ομάδα είναι χτισμένη σε ορισμένους παίκτες που αν μείνουν έχει καλώς, αν φύγουν θα πρέπει να ξεκινήσουμε από την αρχή το καλοκαίρι.

Καλά τα προβλήματα, λίγο πολύ όλοι τα αναγνωρίζουμε, αλλά ας αναζητήσουμε και λύσεις γιατί η γκρίνια δεν ωφελεί σε κανένα επίπεδο!

Κεφάλια μέσα για παίκτες και προπονητή! Όλοι χρειάζεται να μάθουν από τα λάθη τους, αλλά και να έχουν θέληση να αλλάξουν τα δεδομένα. Το ποιος μπορεί, να σημάνει και το ποιος θα μείνει για να συνεχίσει (προπονητής και παίκτες). Αν φανεί ότι δεν υπάρχει ελπίδα ανόδου στην παρούσα σεζόν – που εκτός από κάποιο καλοδεχούμενο θαύμα των Χριστουγέννων, μάλλον προς τα εκεί πάμε – να ξεκινήσει ο σχεδιασμός για τη νέα σεζόν. Και ας ελπίσουμε σε κάθε περίπτωση, να δούμε λίγο πιο ποιοτικό ποδόσφαιρο, με πρωτοβουλίες και αυτοματισμούς, έστω και χωρίς την πίεση του αποτελέσματος.

Κεφάλια μέσα και για τους φιλάθλους! Μην παρασυρόμαστε σε παραληρήματα για ομάδα τρένο, που θα ανέβει τις κατηγορίες μόνο λόγω φανέλας και επιθυμίας του κόσμου της. Το επαγγελματικό ποδόσφαιρο έχει άλλους παράγοντες και χαρακτηριστικά που απέχουν πολύ πλέον και από τον όρο «φανέλα» αλλά και από τον όρο «επιθυμία». Ο νοών νοείτω.

Υπομονή συστήνω σε όλους μας και ψυχραιμία γιατί οποιαδήποτε άλλη σπασμωδική αντίδραση δεν θα βοηθήσει ούτε για το παρόν, ούτε για το μέλλον!